••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ بَلْ لَا تَقُلْ كُلَّ مَا تَعْلَمُ- فَإِنَّ اللَّهَ فَرَضَ عَلَى جَوَارِحِكَ كُلِّهَا- فَرَائِضَ يَحْتَجُّ بِهَا عَلَيْكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ

و درود خدا بر او، فرمود: آنچه نمی‌دانی مگو، بلکه همه آنچه را که می‌دانی نيز مگو، زيرا خداوند بزرگ بر اعضاء بدنت چيزهايی را واجب کرده که از آنها در روز قيامت بر تو حجّت آورد.
 
(اخلاقی، تربيتی) 
 
 
 
 


وَ قَالَ ع احْذَرْ أَنْ يَرَاكَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِيَتِهِ- وَ يَفْقِدَكَ عِنْدَ طَاعَتِهِ- فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ- وَ إِذَا قَوِيتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ- وَ إِذَا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: بترس که خداوند تو را به هنگام گناهان بنگرد، و در طاعت خويش نيابد، آن گاه از زيانکاری، هر گاه نيرومند شدی توانت را در طاعت پروردگار به کار گير، و هر گاه ناتوان گشتی، ناتوانی را در نافرمانی خدا قرار ده.
(اخلاقی، تربيتی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: مَعَاشِرَ النَّاسِ اتَّقُوا اللَّهَ- فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لَا يَبْلُغُهُ وَ بَانٍ مَا لَا يَسْكُنُهُ- وَ جَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ- وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ- أَصَابَهُ حَرَاماً وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً- فَبَاءَ بِوِزْرِهِ وَ قَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لَاهِفاً- قَدْ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ

 و درود خدا بر او، فرمود: ای مردم از خدا بترسيد، چه بسا آرزومندی که به آرزوی خود نرسيد، و سازنده ساختمانی که در آن مسکن نکرد، و گرد آورنده‌ای که زود آنچه را گرد آورده رها خواهد کرد، شايد که از راه باطل گرد آورده، و يا حق ديگران را باز داشته، و با حرام به هم آميخته، که گناهش بر گردن اوست، و با سنگينی بار گناه در می‌گذرد، و با پشيمانی و حسرت به نزد خدا می‌رود که: «در دنيا و آخرت زيان کرده و اين است زيانکاری آشکار»
 
(اخلاقی، اقتصادی)
 
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع مِنَ الْعِصْمَةِ تَعَذُّرُ الْمَعَاصِي

 

 و درود خدا بر او، فرمود: دست نيافتن به گناه نوعی عصمت است.
(معنوی)

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در یک شنبه 7 ارديبهشت 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اقتصادی,معنوی,مادیات,دنیا,مال,ثروت,عصمت,گناه, ساعت 14:3 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع أَقَلُّ مَا يَلْزَمُكُمْ لِلَّهِ- أَلَّا تَسْتَعِينُوا بِنِعَمِهِ عَلَى مَعَاصِيهِ

و درود خدا بر او، فرمود: کمترين حق خدا بر عهده شما اينکه از نعمت‌های الهی در گناهان ياری نگيريد.
 
(اعتقادی) 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ الطَّاعَةَ غَنِيمَةَ الْأَكْيَاسِ- عِنْدَ تَفْرِيطِ الْعَجَزَةِ

 

و درود خدا بر او، فرمود: خدای سبحان طاعت را غنيمت زيرکان قرار داد آنگاه که مردم ناتوان، کوتاهی کنند.
(عبادی، اعتقادی) 

 

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در یک شنبه 31 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند عبادی,اعتقادی,کمترین حق خدا,نعمت الهی,گناه,غنیمت زیرکان,مردم ناتوان, ساعت 15:24 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: الْعُمُرُ الَّذِي أَعْذَرَ اللَّهُ فِيهِ إِلَى ابْنِ آدَمَ سِتُّونَ سَنَةً

و درود خدا بر او، فرمود: عمری که خدا از فرزند آدم پوزش را می‌پذيرد شصت سال است.
 
(معنوی) 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع مَا ظَفِرَ مَنْ ظَفِرَ الْإِثْمُ بِهِ- وَ الْغَالِبُ بِالشَّرِّ مَغْلُوبٌ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: پيروز نشد آن کس که گناه بر او چيرگی يافت، و آن کس که با بدی پيروز شد شکست خورده است.
(سياسی، اخلاقی)

 

 

 

 

+ نوشته شده در جمعه 29 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,معنوی,پوزش,فرزند آدم,گناه,پیروز,شکست خورده, ساعت 14:26 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ رُوِيَ: أَنَّهُ ع لَمَّا وَرَدَ الْكُوفَةَ- قَادِماً مِنْ صِفِّينَ مَرَّ بِالشِّبَامِيِّينَ- فَسَمِعَ بُكَاءَ النِّسَاءِ عَلَى قَتْلَى صِفِّينَ- وَ خَرَجَ إِلَيْهِ حَرْبُ بْنُ شُرَحْبِيلَ الشِّبَامِيِّ- وَ كَانَ مِنْ وُجُوهِ قَوْمِهِ فَقَالَ ع لَهُ- أَ تَغْلِبُكُمْ نِسَاؤُكُمْ عَلَى مَا أَسْمَعُ- أَ لَا تَنْهَوْنَهُنَّ عَنْ هَذَا الرَّنِينِ- وَ أَقْبَلَ حَرْبٌ يَمْشِي مَعَهُ وَ هُوَ ع رَاكِبٌ- فَقَالَ ع ارْجِعْ فَإِنَّ مَشْيَ مِثْلِكَ مَعَ مِثْلِي- فِتْنَةٌ لِلْوَالِي وَ مَذَلَّةٌ لِلْمُؤْمِنِ

 و درود خدا بر او، فرمود: (وقتی امام از جنگ صفّين باز می‌گشت به محلّه شباميان رسيد، آواز گريه زنان بر کشتگان جنگ را شنيد، ناگاه حرب بن شرحبيل شبامی بزرگ قبيله شباميان خدمت امام رسيد به او فرمود) آيا آن گونه که می‌شنوم، زنان شما بر شما چيره شده‌اند چرا آنان را از گريه و زاری باز نمی‌داريد (حرب پياده و امام سوار بر اسب می‌رفتند، به او فرمود) باز گرد، که پياده رفتن رييس قبيله‌ای چون تو پشت سر من، موجب انحراف زمامدار و زبونی مؤمن است.
 
(سياسی، اجتماعی)
 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع وَ قَدْ مَرَّ بِقَتْلَى الْخَوَارِجِ يَوْمَ النَّهْرَوَانِ- بُؤْساً لَكُمْ لَقَدْ ضَرَّكُمْ مَنْ غَرَّكُمْ- فَقِيلَ لَهُ مَنْ غَرَّهُمْ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ- فَقَالَ الشَّيْطَانُ الْمُضِلُّ وَ الْأَنْفُسُ الْأَمَّارَةُ بِالسُّوءِ- غَرَّتْهُمْ بِالْأَمَانِيِّ وَ فَسَحَتْ لَهُمْ بِالْمَعَاصِي- وَ وَعَدَتْهُمُ الْإِظْهَارَ فَاقْتَحَمَتْ بِهِمُ النَّارَ

 

و درود خدا بر او، فرمود: (در جنگ نهروان هنگامی که از کنار کشتگان خوارج می‌گذشت فرمود) بدا به حال شما آن که شما را فريب داد به شما زيان رساند. (پرسيدند چه کسی آنان را فريفت، ای امير المؤمنين عليه السّلام فرمود) شيطان گمراه کننده، و نفسی که به بدی فرمان می‌دهد، آنان را با آرزوها مغرور ساخت، و راه گناه را بر ايشان آماده کرد، و به آنان وعده پيروزی داد، و سرانجام به آتش جهنّم گرفتارشان کرد.
(سياسی، اعتقادی) 

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع مَنْ بَالَغَ فِي الْخُصُومَةِ أَثِمَ- وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهَا ظُلِمَ- وَ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يَتَّقِيَ اللَّهَ مَنْ خَاصَمَ

 و درود خدا بر او، فرمود: کسی که در دشمنی زياده روی کند گناهکار، و آن کس که در دشمنی کوتاهی‌ کند ستمکار است، و هر کس که بی‌دليل دشمنی کند نمی‌تواند با تقوا باشد
 
(اخلاقی، سياسی)
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع مَا أَهَمَّنِي ذَنْبٌ أُمْهِلْتُ بَعْدَهُ- حَتَّى أُصَلِّيَ رَكْعَتَيْنِ وَ أَسْأَلَ اللَّهَ الْعَافِيَةَ
 

 و درود خدا بر او، فرمود: آنچه که بين من و خدا نارواست اگر انجام دهم و مهلت دو رکعت نماز داشته باشم که از خدا عافيت طلبم، مرا اندوهگين نخواهد ساخت.
(اعتقادی)

 

 

 

 

+ نوشته شده در جمعه 15 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,اعتقادی,دشمنی,زیاده روی,کوتاهی,بی دلیل,گناه,نماز,توبه,عافیت, ساعت 13:23 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 َ قَالَ ع لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ- لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: اگر خدا بر گناهان وعده عذاب هم نمی‌داد، لازم بود به خاطر سپاسگزاری از نعمت‌هايش نافرمانی نشود.
(اعتقادی، اخلاقی)
 
 
 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع وَ قَدْ عَزَّى الْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ عَنِ ابْنٍ لَهُ يَا أَشْعَثُ إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ- فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ- وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ- يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ- جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ- وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ- يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ- وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: (جهت تسليت گفتن به اشعث بن قيس در مرگ فرزندش) ای اشعث اگر برای پسرت اندوهناکی، به خاطر پيوند خويشاوندی سزاواری، امّا اگر شکيبا باشی هر مصيبتی را نزد خدا پاداشی است. ای اشعث اگر شکيبا باشی تقدير الهی بر تو جاری می‌شود و تو پاداش داده خواهی شد و اگر بی تابی کنی نيز تقدير الهی بر تو جاری می‌شود و تو گناه کاری. ای اشعث پسرت تو را شاد می‌ساخت و برای تو گرفتاری و آزمايش بود، و مرگ او تو را اندوهگين کرد در حالی که برای تو پاداش و رحمت است.
(اخلاق اجتماعی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

  وَ قَالَ ع لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ 

 و درود خدا بر او، فرمود: انسان شکيبا، پيروزی را از دست نمی‌دهد، هر چند زمان آن طولانی شود.  
(اخلاقی، سياسی)

 

 
 
 
 

وَ قَالَ ع الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ- وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ- إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِهِ 

 

 و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که از کار مردمی خشنود باشد، چونان کسی است که همراه آنان بوده و هر کس که به باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه کردار باطل، و گناه خشنودی به کار باطل.
  (اخلاقی، سياسی)

 

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در جمعه 27 دی 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,شکیبایی,صبر,پیروزی,زمان,کار باطل,گناه, ساعت 17:21 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُكَ

 و درود خدا بر او، فرمود: گناهی که تو را پشيمان کند بهتر از کار نيکی است که تو را به خود پسندی وا دارد.
 
(اخلاقی)



وَ قَالَ ع قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِهِ وَ صِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ- وَ شَجَاعَتُهُ عَلَى قَدْرِ أَنَفَتِهِ وَ عِفَّتُهُ عَلَى قَدْرِ غَيْرَتِهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: ارزش مرد به اندازه همّت اوست، و راستگويی او به ميزان جوانمردی‌اش، و شجاعت او به قدر ننگی است که احساس می‌کند، و پاکدامنی او به اندازه غيرت اوست.
(اخلاقی)

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ - وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ - إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که از کار مردمی خشنود باشد، چونان کسی است که همراه آنان بوده و هر کس که به باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه کردار باطل، و گناه خشنودی  به کار باطل.
(اخلاقی، سياسی)


 
وَ قَالَ ع عَلَيْكُمْ بِطَاعَةِ مَنْ لَا تُعْذَرُونَ بِجَهَالَتِهِ

و درود خدا بر او، فرمود: خدای را اطاعت کنيد که در نشناختن پروردگار عذری نداريد.
(اخلاقی، عبادی، اعتقادی) 
+ نوشته شده در پنج شنبه 17 مرداد 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,عبادی,اعتقادی,خشنود,کار,باطل,گناه,خدا,عبادت,پرورگار, ساعت 10:48 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلَاحُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ - ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ - وَ إِذَا اسْتَوْلَى الْفَسَادُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ - فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ

 و درود خدا بر او، فرمود: هر گاه نيکوکاری بر روزگار و مردم آن غالب آيد، اگر کسی به ديگری گمان بد برد، در حالی که از او عمل زشتی آشکار نشده ستمکار است، و اگر بدی بر زمانه و مردم آن غالب شود، و کسی به ديگری خوش گمان باشد، خود را فريب داد.
 
(اخلاقی، اجتماعی)


وَ قَالَ ع كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ - وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ - وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ

و درود خدا بر او، فرمود: چه بسا کسی که با نعمت‌هايی که به او رسيده، به دام افتد، و با پرده‌پوشی بر گناه، فريب خورد، و با ستايش شدن، آزمايش گردد، و خدا هيچ کس را همانند مهلت دادن، نيازمود.
(اعتقادی، اخلاقی) 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع أُوصِيكُمْ بِخَمْسٍ - لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهَا آبَاطَ الْإِبِلِ لَكَانَتْ لِذَلِكَ أَهْلًا - لَا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلَّا رَبَّهُ وَ لَا يَخَافَنَّ إِلَّا ذَنْبَهُ - وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ - أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ - وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ يَعْلَمِ الشَّيْ‏ءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ - وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِيمَانِ كَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ - وَ لَا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ - وَ لَا فِي إِيمَانٍ لَا صَبْرَ مَعَهُ


و درود خدا بر او، فرمود: شما را به پنج چيز سفارش می‌کنم که اگر برای آنها شتران را پر شتاب برانيد و رنج سفر را تحمّل کنيد سزاوار است: کسی از شما جز به پروردگار خود اميدوار نباشد، و جز از گناه خود نترسد، و اگر از يکی سؤال کردند و نمی‌داند، شرم نکند و بگويد نمی‌دانم، و کسی در آموختن آنچه نمی‌داند شرم نکند، و بر شما باد به شکيبايی، که شکيبايی، ايمان را چون سر است بر بدن و ايمان بدون شکيبايی چونان بدن بی‌سر، ارزشی ندارد.
(اخلاقی) 
 


وَ قَالَ ع بَقِيَّةُ السَّيْفِ أَبْقَى عَدَداً وَ أَكْثَرُ وَلَداً

 و درود خدا بر او، فرمود: باقی ماندگان شمشير و جنگ، شماره شان با دوام‌تر، و فرزندانشان بيشتر است.
(سياسی، نظامی)


حکمت نهج البلاغه

وَ قَالَ ع سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُكَ 

و درود خدا بر او، فرمود: گناهی که تو را پشيمان کند بهتر از کار نيکی است که تو را به خود پسندی وا دارد.

(اخلاقی) 

وَ قَالَ ع الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَ الْحَزْمُ بِإِجَالَةِ الرَّأْيِ - وَ الرَّأْيُ بِتَحْصِينِ الْأَسْرَارِ 
 
و درود خدا بر او، فرمود: پيروزی در دورانديشی، و دور انديشی در به کار گيری صحيح انديشه، و انديشه صحيح به راز داری است.(اخلاقی، سياسی) 


حکمت نهج البلاغه

وَ قَالَ ع لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِي عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا - جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ - فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ - وَ لَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ وَ يَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ - وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِي الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ - وَ الْعَمَلِ بِالْأَيْدِي وَ الْأَقْدَامِ - وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ - وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ قال الرضي - و أقول صدق ع إن المرض لا أجر فيه - لأنه ليس من قبيل ما يستحق عليه العوض - لأن العوض يستحق على ما كان في مقابلة فعل الله تعالى بالعبد - من الآلام و الأمراض و ما يجري مجرى ذلك - و الأجر و الثواب يستحقان على ما كان في مقابلة فعل العبد - فبينهما فرق قد بينه ع - كما يقتضيه علمه الثاقب و رأيه الصائب 
 
و به يکی از يارانش که بيمار بود فرمود: خدا آنچه را که از آن شکايت داری (بيماری) موجب کاستن گناهانت قرار داد، در بيماری پاداشی نيست امّا گناهان را از بين می‌برد، و آنها را چونان برگ پاييزی می‌ريزد، و همانا پاداش در گفتار به زبان، و کردار با دست‌ها و قدم‌هاست، و خدای سبحان به خاطر نيّت راست، و درون پاک، هر کس از بندگانش را که بخواهد وارد بهشت خواهد کرد.می‌گويم:
(راست گفت امام علی عليه السّلام «درود خدا بر او باد» که بيماری پاداشی ندارد، بيماری از چيزهائی است که استحقاق عوض دارد، و عوض در برابر رفتار خداوند بزرگ است نسبت به بنده خود، در ناملايمات زندگی و بيماری‌ها و همانند آنها، امّا اجر و پاداش در برابر کاری است که بنده انجام می‌دهد. پس بين اين دو تفاوت است که امام عليه السّلام آن را با علم نافذ و رأی رسای خود، بيان فرمود.
(اخلاقی، معنوی) 
 
وَ قَالَ ع طُوبَى لِمَنْ ذَكَرَ الْمَعَادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ - وَ قَنِعَ بِالْكَفَافِ وَ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ 
 
و درود خدا بر او، فرمود: خوشا به حال کسی که به ياد معاد باشد، برای حسابرسی قيامت کار کند، با قناعت زندگی کند، و از خدا راضی باشد.
(اخلاقی) 
 
 


فعل حرام در قرآن

*بگو: پروردگارم فقط کارهاي زشت را چه آشکارش باشد و چه پنهانش، و گناه و ستم ناحق را، و اينکه چيزي را که خدا بر حقّانيّت آن دليلي نازل نکرده شريک او قرار دهيد، و اينکه اموري را از روي ناداني و جهالت به خدا نسبت دهيد، حرام کرده است.

*خدا فقط مردار وخون و گوشت خوک و آنچه را با نام غير خدا ذبح کرده اند، بر شما حرام کرده است؛ پس کسي که ناچار شود در حالي که خواهان لذت نباشد و از حد لازم تجاوز نکند يقيناً خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
*و کسي را که خدا کشتنش را حرام کرده جز به حق نکشيد، و هر کس مظلوم کشته شود، براي وارثش تسلّطي بر قاتل قرار داده ايم، پس وارث مقتول نبايد در کشتن زياده روي کند؛ زيرا او مورد حمايت قرار گرفته است.
+ نوشته شده در چهار شنبه 14 آذر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,فعل حرام,کار زشت,گناه,ستم,نادان,جهالت,جهل,مردار,خون,گوشت خوک, ساعت 13:17 توسط آزاده یاسینی


غیبت درقرآن

*اي اهل ايمان! از بسياري از گمان ها بپرهيزيد؛ زيرا برخي از گمان ها گناه است، و تفحص و پي جويي نکنيد، و از يکديگر غيبت ننماييد، آيا يکي از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده اش را بخورد؟ بي ترديد نفرت داريد، و از خدا پروا کنيد که خدا بسيار توبه پذير و مهربان است.

+ نوشته شده در سه شنبه 13 آذر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,غیبت,برادر,مرده,گمان,گناه,تفحص,پی جویی,نفرت,خداوند,توبه پذیر, ساعت 14:38 توسط آزاده یاسینی


زنا در قرآن

*و از زنان شما کساني که مرتکب زنا مي شوند، چهار نفر مرد از خودتان را بر آنان به گواهي بخواهيد؛ پس اگر گواهي دادند، آن زشت کاران را در خانه ها نگاه داريد تا مرگشان فرا رسد، يا خدا آنان راهي قرار دهد.

*و از شما آن مرد و زني که مرتکب آن مي شوند آنان را بيازاريد؛ و اگر توبه کنند و اصلاح نمايند از آنان دست برداريد؛ زيرا خدا همواره بسيار توبه پذير و مهربان است.
*و نزديک زنا نشويد که کاري بسيار زشت و راهي بد است.
*بي ترديد مؤمنان رستگار شدند.آنان که در نمازشان فروتن اند.و آنها كه از لغو و بيهودگي رويگردانند.و آنان که پرداخت کننده زکات اند،و آنان که نگه دارنده دامنشان اند،مگر در همسران يا کنيزانشان،که آنان مورد سرزنش نيستند.پس کساني غير از اين جويند،تجاوزکار هستند.
*به زن زناکار و مرد زناکار صد تازيانه بزنيد، و اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد، نبايد شما را در دين خدا درباره آن دو نفر دلسوزي و مهرباني بگيرد، و بايد گروهي از مؤمنان، شاهد مجازات آن دو نفر باشند.
*مرد زناکار نبايد جز با زن زناکار يا مشرک ازدواج کند، و زن زناکار نبايد جز با مرد زناکار يا مشرک ازدواج نمايد، و اين بر مؤمنان حرام شده است.
*و کساني که زنان عفيفه پاکدامن را به زنا متهم مي کنند، سپس چهار شاهد نمي آورند، پس به آنان هشتاد تازيانه بزنيد، و هرگز شهادتي را از آنان نپذيريد، و اينانند که در حقيقت فاسق اند. مگر کساني که بعد از آن توبه کنند و مفاسد خود را اصلاح نمايند که بدون ترديد خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
*و کساني که همسران خود را متهم به زنا مي کنند و بر آنان شاهداني جز خودشان نباشد، پس هر کدام از آن شوهران بايد چهار بار شهادت دهد که سوگند به خدا، او در اين زمينه قطعاً راست مي گويد،و پنجم اين است که لعنت خدا بر او باد اگر دروغگو باشد؛
*و مجازات را از آن زني که مورد اتهام قرار گرفته دفع مي کند اينکه چهار بار شهادت دهد که سوگند به خدا، آن مرد دروغگوست،و بار پنجم بگويد كه خشم الهى بر آن زن باد اگر آن مرد از راستگويان باشد
*و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، و اينکه خدا بسيار توبه پذير و حکيم است
*بي ترديد کساني که زنان عفيفه پاکدامن باايمان را متهم به زنا کنند، در دنيا و آخرت لعنت مي شوند، و براي آنان عذابي برزگ است. روزي که زبان ها و دست ها و پاهايشان بر ضد آنان به گناهاني که همواره انجام مي دادند، شهادت دهند.
*همانا انسان حريص و بي تاب آفريده شده است؛
*چون آسيبي به او رسد، بي تاب است،
*و هنگامي که خير و خوشي به او رسد، بسيار بخيل و بازدارنده است،
*مگرآنان که دامنشان را حفظ مي کنند،
*مگر در کام جويي از همسران و کنيزانشان که آنان در اين زمينه مورد سرزنش نيستند.
*پس کساني که در بهره گيري جنسي راهي غير از اين جويند، تجاوزکار از حدود حق اند،
*و آنان که امانت ها و پيمان هاي خود را رعايت مي کنند،
*اينان در بهشت ها، مکرّم و محترم اند
+ نوشته شده در دو شنبه 5 آذر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,زنا,آمیزش,حرام,مرد,زن,گناه,توبه,متهم,شاهد,ازدواج, ساعت 13:33 توسط آزاده یاسینی


دروغ در قرآن

*پس ستمکارتر از کسي که بر خدا دروغ بندد يا آياتش را تکذيب کند، کيست؟ يقيناً گنهکاران، رستگار نخواهند شد.

*و آنان به جاي خدا چيزهايي را مي پرستند که نه زياني به آنان مي رسانند و نه سودي به آنان مي دهند؛ و مي گويند: اينان شفيعان ما نزد خدايند. بگو: آيا خدا را به شفيعاني خبر مي دهيد که آنها را در آسمان ها و زمين نمي شناسد؟ او از آنچه که شريک او قرار مي دهند، منزّه و برتر است.
*و کساني که بر خدا دروغ مي بندند، گمانشان به روز قيامت چيست؟ بي ترديد خدا نسبت به همه مردم، صاحب فضل و احسان است، ولي بيشترشان سپاس نمي گزارند.
*بگو: کساني که بر خدا دروغ مي بندند، يقيناً رستگار نمي شوند.
*فقط کساني دروغ مي بندند که به آيات خدا ايمان ندارند، و اينانند که دروغگوي واقعي اند.
*آيا شما را خبر دهم که شيطان ها بر چه کساني نازل مي شوند؟ بر هر دروغ پرداز گنه پيشه اي نازل مي شوند،که گوش مي سپرند، و بيشتر شيطان ها دروغگويند،
*و کيست ستمکارتر از کسي که دروغي را بر خدا ببندد يا حق را زماني که به سويش آمد تکذيب کند؟ آيا در دوزخ جايگاهي براي کافران نيست؟
*مرگ بر دروغ پردازان 
*همانان که در جهالتي عميق و فراگير در بي خبري و غفلتي سنگين فرو رفته اند!
*روزي که خدا همه آنان را برمي انگيزد، پس همان گونه که براي شما سوگند دروغ مي خوردند، براي خدا هم سوگند دروغ مي خورند، و گمان مي کنند که با سوگند دروغ مي توانند در عرصه محشر، سودي را براي خود جلب کنند و زياني را از خويش بگردانند، آگاه باش که آنان همان دورغگويانند!
*شيطان بر آنان چيره و مسلط شده و ياد خدا را از خاطرشان برده است، آنان حزب شيطانند، آگاه باش که حزب شيطان يقيناً همان زيان کارانند!
 
+ نوشته شده در پنج شنبه 1 آذر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,دروغ,گناه,شیطان,جهل,بی خبری,سوگند دروغ, ساعت 11:4 توسط آزاده یاسینی


گناه در قرآن

*اگر از گناهان بزرگي که از آنها نهي مي شويد دوري کنيد، گناهان کوچکتان را از شما محو مي کنيم، و شما را به جايگاهي ارزشمند و نيکو وارد مي کنيم.

*و هر کس مرتکب گناهي شود، فقط به زيان خود مرتکب مي شود؛ و خدا همواره دانا و حکيم است.
*و هر کس مرتکب خطا يا گناهي شود، سپس آن را به بي گناهي نسبت دهد، بي ترديد بهتان و گناهي آشکار بر دوش گرفته است.
*اي اهل ايمان! جز اين نيست که همه مايعات مست کننده و قمار و بت هايي که نصب شده وپاره چوب هايي که به آن تفأل زده مي شود، پليد و از کارهاي شيطان است؛ پس از آنها دوري کنيد تا رستگار شويد.
*مسلماً شيطان مي خواهد با شراب و قمار، ميان شما دشمني و کينه اندازد، و از ياد خدا و نماز بازتان دارد؛ آيا شما خودداري خواهيد کرد؟
*گناه آشکار و پنهان را رها کنيد؛ قطعاً کساني که مرتکب گناه مي شوند به زودي در برابر آنچه همواره مرتکب مي شدند، مجازات خواهند شد.
*هر کس هدايت يافت، فقط به سود خودش هدايت مي يابد و هر کس گمراه شد، فقط به زيان خودش گمراه مي شود. و هيچ بردارنده بار گناهي بار گناه ديگري را به دوش خود بر نمي دارد؛ و ما بدون اينکه پيامبري را بفرستيم، عذاب کننده نبوديم.
*و هرگاه به مردم رحمتي بچشانيم به آن شادمان مي شوند، و چون به سبب گناهاني که مرتکب شده اند آسيب و گزندي به آنان رسد، ناگهان نا اميد مي شوند.
*در خشکي و دريا به سبب اعمال زشتي که مردم به دست خود مرتکب شدند، فساد و تباهي نمودار شده است تا برخي از آنچه را انجام داده اند به آنان بچشاند، باشد که برگردند.
*و هيچ سنگين باري بار گناه ديگري را برنمي دارد، و اگر سنگين باري دعوت کند که از بارش بردارند، چيزي از بار گناهش برداشته نمي شود، گرچه از نزديکان و خويشان باشد. تو فقط کساني را بيم مي دهي که در نهان از پروردگارشان مي ترسند و نماز را برپا مي دارند؛ و هر کس پاک شود به سود خود پاک مي شود، و بازگشت فقط به سوي خداست.
*و آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمين است، فقط در سيطره مالکيّت و فرمانروايي خداست، تا کساني را که مرتکب گناه شده اند، همان گناهانشان را به آنان کيفر دهد، و کساني را که کار نيک کرده اند، همان کار نيکشان را به آنان پاداش دهد.
*کساني که از گناهان بزرگ و زشت کاري ها جز لغزش هاي کوچک دوري مي کنند يقيناً آمرزش پروردگارت گسترده و وسيع است. او به شما از هنگامي که شما را از زمين به وجود آورد و از هنگامي که در شکم مادرانتان جنين بوديد، داناتر است؛ پس خودستايي نکنيد. او به کسي که پرهيزکاري پيشه کرده است، آگاه تر است.
*آنان که همواره روز جزا را تکذيب مي کنند.
*و آن را جز هر متجاوز گناه پيشه تکذيب نکند،
*هرگاه آيات ما را بر او خوانند مي گويد: افسانه هاي پيشينيان است.
*اين چنين نيست که مي گويند، بلکه گناهاني که همواره مرتکب شده اند بر دل هايشان چرک و زنگار بسته است
+ نوشته شده در یک شنبه 13 آبان 1397برچسب:قرآن,ترجمه,گناه,ناثواب,بهشت,جهنم,مومن,کافر,پروردگار,خداوند,فساد,تباهی, ساعت 9:59 توسط آزاده یاسینی


چشم پوشی و گذشت در قرآن

*و کساني که از گناهان بزرگ و از کارهاي زشت دوري مي کنند و هنگامي که خشم مي گيرند، راه چشم پوشي و گذشت را برمي گزينند؛

*و آنان که دعوت پروردگارشان را اجابت کردند و نماز را برپا داشتند و کارشان در ميان خودشان بر پايه مشورت است و از آنچه روزي آنان کرده ايم، انفاق مي کنند؛
*و آنان که هرگاه ستمي به آنان رسد انتقام مي گيرند؛پاداش بدي مانند همان بدي است؛ ولي هر که بگذرد و اصلاح نمايد. پاداشش بر عهده خداست؛ يقيناً خدا ستمکاران را دوست ندارد.
*و کسي که شکيبايي ورزد و گذشت کند، بي ترديد اين از اموري است که ملازمت بر آن از واجبات است،
+ نوشته شده در شنبه 31 شهريور 1397برچسب:قرآن,چشم پوشی,گذشت,گناه,کار زشت,خشم,نماز,مشورت,انفاق,ستم,انتقام,شکیبا,واجبات, ساعت 13:42 توسط آزاده یاسینی


اصحاب سبت در قرآن

*اي کساني که به شما کتاب آسماني داده شده! به آنچه نازل کرديم که تصديق کننده تورات و انجيلي است که با شماست ايمان آوريد، پيش از آنکه چهره هايي را محو کنيم، و به کفر و گمراهي بازگردانيم، يا چنان که اصحاب سبت را لعنت کرديم، لعنت کنيم؛ و فرمان خدا همواره شدني است. مسلماً خدا اينکه به او شرک ورزيده شود نمي آمرزد، و غير آن را براي هر کس که بخواهد مي آمرزد. و هر که به خدا شرک بياورد، مسلماً گناه بزرگي را مرتکب شده است.

+ نوشته شده در جمعه 22 تير 1397برچسب:قرآن,اصحاب سبت,شرک,گناه,عذاب, ساعت 12:57 توسط آزاده یاسینی


عثمان در قرآن

*(مفسّرين گفتند: آيات مربوط به عثمان است که شتري با بار به عبد اللّه سعد داد که در محشر بار گناه عثمان را به دوش گيرد).

*آيا کسي را که روي گردانيد، ديدي؟
*و اندکي بخشيد و امساک ورزيد.
*آيا علم غيب نزد اوست و او مي بيند 
*يا او را به آنچه در صحيفه هاي موسي است خبر نداده اند؟
*و ابراهيم همان که به طور کامل وفا کرد
*که هيچ سنگين باري بار گناه ديگري را بر نمي دارد،
*و اينکه براي انسان جز آنچه تلاش کرده نيست،
+ نوشته شده در یک شنبه 17 تير 1397برچسب:قرآن,عثمان,عبدالله ابن سعد,بار شتر,محشر,گناه, ساعت 10:57 توسط آزاده یاسینی