••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَهْوَةً وَ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً- فَأْتُوهَا مِنْ قِبَلِ شَهْوَتِهَا وَ إِقْبَالِهَا- فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُكْرِهَ عَمِيَ

 و درود خدا بر او، فرمود: دل‌ها را روی آوردن و پشت کردنی است، پس دل‌ها را آنگاه به کار واداريد که خواهشی دارند و روی آوردنی، زيرا اگر دل را به اجبار به کاری واداری کور می‌گردد.
 (اخلاقی، علمی، تربيتی)
 
 
 
 
 
 
وَ كَانَ ع يَقُولُ: مَتَى أَشْفِي غَيْظِي إِذَا غَضِبْتُ‏
- أَ حِينَ أَعْجِزُ عَنِ الِانْتِقَامِ فَيُقَالُ لِي لَوْ صَبَرْتَ- أَمْ حِينَ أَقْدِرُ عَلَيْهِ فَيُقَالُ لِي لَوْ عَفَوْتَ
 
 و درود خدا بر او، فرمود: چون خشم گيرم، کی آن را فرو نشانم در آن زمان که قدرت انتقام ندارم، که به من بگويند. «اگر صبر کنی بهتر است» يا آنگاه که قدرت انتقام دارم که به من بگويند: «اگر عفو کنی خوب است».
(اخلاقی، اجتماعی)

 

 

+ نوشته شده در شنبه 19 بهمن 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند علمی,تربیتی,اجتماعی,دل,خواهش,اجبار,خشم,صبر,عفو,قدرت, ساعت 19:19 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

  وَ قَالَ ع لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ 

 و درود خدا بر او، فرمود: انسان شکيبا، پيروزی را از دست نمی‌دهد، هر چند زمان آن طولانی شود.  
(اخلاقی، سياسی)

 

 
 
 
 

وَ قَالَ ع الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ- وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ- إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِهِ 

 

 و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که از کار مردمی خشنود باشد، چونان کسی است که همراه آنان بوده و هر کس که به باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه کردار باطل، و گناه خشنودی به کار باطل.
  (اخلاقی، سياسی)

 

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در جمعه 27 دی 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,شکیبایی,صبر,پیروزی,زمان,کار باطل,گناه, ساعت 17:21 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع يَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِيبَةِ- وَ مَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ حَبِطَ عَمَلُهُ

 و درود خدا بر او، فرمود: صبر به اندازه مصيبت فرود آيد، و آن که در مصيبت بی‌تاب بر رانش زند، اجرش نابود می‌گردد.
(اخلاقی، معنوی)
 
 
 

وَ قَالَ ع كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ- وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ- حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ
 
و درود خدا بر او، فرمود: بسا روزه‌داری که بهره‌ای جز گرسنگی و تشنگی از روزه‌داری خود ندارد، و بسا شب زنده‌داری که از شب زنده‌داری چيزی جز رنج و بی‌خوابی به دست نياورد خوشا خواب زيرکان، و افطارشان.
(اخلاقی، معنوی، عبادی) 

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ

 و درود خدا بر او، فرمود: هشدار هشدار به خدا سوگند، چنان پرده‌پوشی کرده که پنداری تو را بخشيده است.

(اخلاقی، اعتقادی)



وَ سُئِلَ ع عَنِ الْإِيمَانِ- فَقَالَ الْإِيمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ- عَلَى الصَّبْرِ وَ الْيَقِينِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ- وَ الصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ- عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ- فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ- وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ- وَ مَنْ زَهِدَ فِي الدُّنْيَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِيبَاتِ- وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ إِلَى الْخَيْرَاتِ- وَ الْيَقِينُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ- عَلَى تَبْصِرَةِ الْفِطْنَةِ وَ تَأَوُّلِ الْحِكْمَةِ- وَ مَوْعِظَةِ الْعِبْرَةِ وَ سُنَّةِ الْأَوَّلِينَ- فَمَنْ تَبَصَّرَ فِي الْفِطْنَةِ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ- وَ مَنْ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ عَرَفَ الْعِبْرَةَ- وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ فَكَأَنَّمَا كَانَ فِي الْأَوَّلِينَ- وَ الْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ- عَلَى غَائِصِ الْفَهْمِ وَ غَوْرِ الْعِلْمِ- وَ زُهْرَةِ الْحُكْمِ وَ رَسَاخَةِ الْحِلْمِ- فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ- وَ مَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُكْمِ- وَ مَنْ حَلُمَ لَمْ يُفَرِّطْ فِي أَمْرِهِ وَ عَاشَ فِي النَّاسِ حَمِيداً- وَ الْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ- عَلَى الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ- وَ الصِّدْقِ فِي الْمَوَاطِنِ وَ شَنَآنِ الْفَاسِقِينَ- فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِينَ- وَ مَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْكَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْكَافِرِينَ- وَ مَنْ صَدَقَ فِي الْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَيْهِ- وَ مَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِينَ وَ غَضِبَ لِلَّهِ غَضِبَ اللَّهُ لَهُ- وَ أَرْضَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ- وَ الْكُفْرُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ- عَلَى التَّعَمُّقِ‏وَ التَّنَازُعِ وَ الزَّيْغِ وَ الشِّقَاقِ- فَمَنْ تَعَمَّقَ لَمْ يُنِبْ إِلَى الْحَقِّ- وَ مَنْ كَثُرَ نِزَاعُهُ بِالْجَهْلِ دَامَ عَمَاهُ عَنِ الْحَقِّ- وَ مَنْ زَاغَ سَاءَتْ عِنْدَهُ الْحَسَنَةُ وَ حَسُنَتْ عِنْدَهُ السَّيِّئَةُ- وَ سَكِرَ سُكْرَ الضَّلَالَةِ- وَ مَنْ شَاقَّ وَعُرَتْ عَلَيْهِ طُرُقُهُ وَ أَعْضَلَ عَلَيْهِ أَمْرُهُ- وَ ضَاقَ عَلَيْهِ مَخْرَجُهُ- وَ الشَّكُّ عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ- عَلَى التَّمَارِي وَ الْهَوْلِ وَ التَّرَدُّدِ وَ الِاسْتِسْلَامِ- فَمَنْ جَعَلَ الْمِرَاءَ دَيْدَناً لَمْ يُصْبِحْ لَيْلُهُ- وَ مَنْ هَالَهُ مَا بَيْنَ يَدَيْهِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ- وَ مَنْ تَرَدَّدَ فِي الرَّيْبِ وَطِئَتْهُ سَنَابِكُ الشَّيَاطِينِ- وَ مَنِ اسْتَسْلَمَ لِهَلَكَةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ هَلَكَ فِيهِمَا قال الرضي و بعد هذا كلام تركنا ذكره خوف الإطالة- و الخروج عن الغرض المقصود في هذا الكتاب

 1- شناخت پايه‌های ايمان: 
ايمان بر چهار پايه استوار است: صبر، يقين، عدل و جهاد. صبر نيز بر چهار پايه قرار دارد. شوق، هراس، زهد و انتظار. آن کس که اشتياق بهشت دارد، شهوت‌هايش کاستی گيرد، و آن کس که از آتش جهنّم می‌ترسد، از حرام دوری می‌گزيند، و آن کس که در دنيا زهد می‌ورزد، مصيبت‌ها را ساده پندارد، و آن کس که مرگ را انتظار می‌کشد در نيکی‌ها شتاب می‌کند. يقين نيز بر چهار پايه استوار است: بينش زيرکانه، دريافت حکيمانه واقعيّت‌ها، پند گرفتن از حوادث روزگار، و پيمودن راه درست پيشينيان. پس آن کس که هوشمندانه به واقعيّت‌ها نگريست، حکمت را آشکارا بيند، و آن که حکمت را آشکارا ديد، عبرت آموزی را شناسد، و آن که عبرت آموزی شناخت گويا چنان است که با گذشتگان می‌زيسته است. و عدل نيز بر چهار پايه بر قرار است: فکری ژرف انديش، دانشی عميق و به حقيقت رسيده، نيکو داوری کردن و استوار بودن در شکيبايی. پس کسی که درست انديشيد به ژرفای دانش رسيد و آن کس که به حقيقت دانش رسيد، از چشمه زلال شريعت نوشيد، و کسی که شکيبا شد در کارش زياده روی نکرده با نيکنامی در ميان مردم زندگی خواهد کرد. و جهاد نيز بر چهار پايه استوار است:
امر به معروف، و نهی از منکر، راستگويی در هر حال، و دشمنی با فاسقان. پس هر کس به معروف امر کرد، پشتوانه نيرومند مؤمنان است، و آن کس که از زشتی‌ها نهی کرد، بينی منافقان را به خاک ماليد، و آن کس که در ميدان نبرد صادقانه پايداری کند حقّی را که بر گردن او بوده ادا کرده است، و کسی که با فاسقان دشمنی کند و برای خدا خشم گيرد، خدا هم برای او خشم آورد، و روز قيامت او را خشنود سازد. 
2- شناخت اقسام کفر و ترديد: 
و کفر بر چهار ستون پايدار است: کنجکاوی دروغين، ستيزه‌جويی و جدل، انحراف از حق، و دشمنی کردن، پس آن کس که دنبال توهّم و کنجکاوی دروغين رفت به حق نرسيد. و آن کس که به ستيزه‌جويی و نزاع پرداخت از ديدن حق نا بينا شد، و آن کس که از راه حق منحرف گرديد، نيکويی را زشت، و زشتی را نيکويی پنداشت و سر مست گمراهی‌ها گشت، و آن کس که دشمنی ورزيد پيمودن راه حق بر او دشوار و کارش سخت، و نجات او از مشکلات دشوار است. و شک چهار بخش دارد: جدال در گفتار، ترسيدن، دو دل بودن، و تسليم حوادث روزگار شدن. پس آن کس که جدال و نزاع را عادت خود قرار داد از تاريکی شبهات بيرون نخواهد آمد، و آن کس که از هر چيزی ترسيد همواره در حال عقب نشينی است، و آن کس که در ترديد و دو دلی باشد زير پای شيطان کوبيده خواهد شد، و آن کس که تسليم حوادث گردد و به تباهی دنيا و آخرت گردن نهد، و هر دو جهان را از کف خواهد داد. 
(سخن امام طولانی است چون در اين فصل، حکمت‌های کوتاه را جمع آوری می‌کنم از آوردن دنباله سخن خودداری کردم)
(اعتقادی)

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ كَانَ ع يَقُولُ: مَتَى أَشْفِي غَيْظِي إِذَا غَضِبْتُ‏

- أَ حِينَ أَعْجِزُ عَنِ الِانْتِقَامِ فَيُقَالُ لِي لَوْ صَبَرْتَ - أَمْ حِينَ أَقْدِرُ عَلَيْهِ فَيُقَالُ لِي لَوْ عَفَوْتَ

 و درود خدا بر او، فرمود: چون خشم گيرم، کی آن را فرو نشانم در آن زمان که قدرت انتقام ندارم، که به من بگويند.
«اگر صبر کنی بهتر است» يا آنگاه که قدرت انتقام دارم که به من بگويند: «اگر عفو کنی خوب است».
(اخلاقی، اجتماعی)
 



وَ قَالَ ع لَمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ

 و درود خدا بر او، فرمود: مالی که نابودی آن تو را پند می‌دهد، از دست نرفته است.
(اخلاقی، اقتصادی)
+ نوشته شده در یک شنبه 27 مرداد 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,اقتصادی,خشم,فرونشاندن خشم,انتقام,صبر,عفو,مال,پند, ساعت 10:9 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع التَّوَدُّدُ نِصْفُ الْعَقْلِ

 و درود خدا بر او، فرمود: دوستی کردن نيمی از خردمندی است.
(اخلاقی، اجتماعی)
 


وَ قَالَ ع يَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِيبَةِ - وَ مَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ حَبِطَ عَمَلُهُ

 و درود خدا بر او، فرمود: صبر به اندازه مصيبت فرود آيد، و آن که در مصيبت بی‌تاب بر رانش زند، اجرش نابود می‌گردد.
(اخلاقی، معنوی)
+ نوشته شده در دو شنبه 14 مرداد 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,معنوی,نیمی,خردمندی,صبر,مصیبت,اجر,نابود, ساعت 14:26 توسط آزاده یاسینی


صبر و شکیبایی در قرآن

*سوگند به عصر

*بي ترديد انسان در زيان کاري بزرگي است؛
*مگر کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند و يکديگر را به حق توصيه نموده و به شکيبايي سفارش کرده اند.
+ نوشته شده در دو شنبه 2 مهر 1397برچسب:قرآن,صبر,شکیبایی,انسان,عصر,زیانکار,ایمان,کار شایسته,حق, ساعت 10:49 توسط آزاده یاسینی


آزمایش در قرآن

*مسلماً ما آنچه را روي زمين است، زينت زمين قرار داديم تا آنان را آزمايش کنيم که کدامشان از جهت عمل نيکوترند.

*هر کسي چشنده مرگ است و ما شما را به نوعي خير و شر آزمايش مي کنيم، و به سوي ما بازگردانده مي شويد.
* بگو: به من فقط وحي مي شود که معبود شما خداي يکتاست؛ پس آيا تسليم مي شويد؟پس اگر روي برگرداندند بگو: من به شما به طور يکسان آگاهي و هشدار دادم، و نمي دانم آنچه شما را به آن وعده داده اند، آيا نزديک است يا دور؟بي ترديد او سخن آشکار را و آنچه را پنهان مي داريد، مي داند.و من نمي دانم شايد اين آزمايشي براي شما و بهره مندي اندکي تا مدتي معين است.
*و بگو: پروردگارا! مرا در جايگاهي پرخير و برکت فرود آور، که تو بهترين فرودآورندگاني.همانا در اين نشانه هايي براي عبرت گيرندگان است؛ و يقيناً ما آزمايش کننده بندگانيم.
*آيا گمان مي کنند افزوني و گسترشي که به سبب مال و اولاد به آنان مي دهيم،براي اين است كه درهاي خيرات را به روي آنها بگشائيم؟! بلكه آنها نميفهمند!يقيناً آنان که از بيم پروردگارشان هراسان و نگرانند،و آنان که به آيات پروردگارشان ايمان مي آورند.و آنان که به پروردگارشان شرک نمي ورزند.و آنان که آنچه را مي پردازند، و در حالي که دل هايشان از اينکه به سوي پروردگارشان باز مي گردند، ترسان است.
*اينانند که در کارهاي خير مي شتابند، و در آن پيشي مي گيرند. و هيچ کس را جز به اندازه گنجايش و توانش تکليف نمي کنيم، و نزد ما کتابي است که به درستي و راستي سخن مي گويد، و آنان مورد ستم قرار نمي گيرند.
*و ما پيش از تو هيچ يک از پيامبران را نفرستاديم مگر آنکه آنان هم غذا مي خوردند و در بازارها راه مي رفتند، و ما برخي از شما را  آزمايش برخي ديگر قرار داديم. آيا شکيبايي مي ورزيد؟ و پروردگارت همواره بيناست.
*آيا مردم گمان کرده اند، همين که بگويند: ايمان آورديم، رها مي شوند و آنان مورد آزمايش قرار نمي گيرند؟
*در حالي که يقيناً کساني را که پيش از آنان بودند، آزمايش کرده ايم ، و بي ترديد خدا کساني را که راست گفته اند مي شناسد، و قطعاً دروغگويان را نيز مي شناسد.
*و از مردم کساني هستند که مي گويند: به خدا ايمان آورديم. پس هنگامي که در راه خدا شکنجه و آزار شوند، شکنجه و آزار مردم را مانند عذاب خدا شمارند ، و اگر از سوي پروردگارت ياري و نصرتي بيايد، قاطعانه مي گويند: ما هم با شما بوديم. آيا و خدا به آنچه در سينه هاي جهانيان است آگاه تر نيست؟
*پس چون انسان را آسيبي رسد، ما را بخواند، سپس هنگامي که از سوي خود نعمتي به او مي دهيم، مي گويد: فقط آن را بر پايه دانش و کارداني خود يافته ام! بلکه آن نعمت آزمايشي است ولي بيشتر آنان معرفت و آگاهي ندارند.
*به يقين ما شما را امتحان مي کنيم تا مجاهدان از شما و صابران را مشخص نماييم، و اخبار شما را نيز مي آزماييم
* اي اهل ايمان! به راستي برخي از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند؛ بنابراين از آنان بپرهيزيد، و اگر چشم پوشي کنيد و سرزنش کردن آنان را ترک نماييد و از آنان بگذريد ؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
*اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش اند، و خداست که پاداشي بزرگ نزد اوست.
*هميشه سودمند و با برکت است آنکه فرمانروايي به دست اوست و او بر هر کاري تواناست.
*آنکه مرگ و زندگي را آفريد تا شما را بيازمايد که کدامتان نيکوکارتريد، و او تواناي شکست ناپذير و بسيار آمرزنده است.
+ نوشته شده در چهار شنبه 28 شهريور 1397برچسب:قرآن,آزمایش,صبر,مومن,خیر,شر,معرفت,آگاهی,اموال,فرزندان,مرگ,زندگی,نیکوکار, ساعت 11:1 توسط آزاده یاسینی