••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ- يَعَضُّ الْمُوسِرُ فِيهِ عَلَى مَا فِي يَدَيْهِ- وَ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَلِكَ قَالَ اللَّهُ‏

سُبْحَانَهُ- وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ- تَنْهَدُ فِيهِ الْأَشْرَارُ وَ تُسْتَذَلُّ الْأَخْيَارُ- وَ يُبَايِعُ الْمُضْطَرُّونَ- وَ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنْ بَيْعِ الْمُضْطَرِّينَ

 و درود خدا بر او، فرمود: مردم را روزگاری دشوار در پيش است که توانگر اموال خود را سخت نگهدارد، در صورتی که به بخل ورزی فرمان داده نشد. خدای سبحان فرمود: «بخشش ميان خود را فراموش نکنيد» بَدان در آن روزگار، بلند مقام، و نيکان خوار گردند، و با درماندگان به ناچاری خريد و فروش می‌کنند در حالی که رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله و سلّم از معامله با درماندگان نهی فرموده.
 
(اقتصادی، اجتماعی)






وَ قَالَ ع: يَهْلِكُ فِيَّ رَجُلَانِ مُحِبٌّ مُفْرِطٌ وَ بَاهِتٌ مُفْتَرٍ قال الرضي: و هذا مثل قوله ع هَلَكَ فِيَّ رَجُلَانِ مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ

 و درود خدا بر او، فرمود: دو کس نسبت به من هلاک می‌گردند، دوستی که زياده‌روی کند، و دروغ پردازی که به راستی سخن نگويد. 
(اين کلام مانند سخن ديگری است که فرمود) دو تن نسبت به من هلاک گردند، دوستی که از حد گذراند، و دشمنی که بيهوده سخن گويد.
(اخلاقی، اعتقادی)

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا


و درود خدا بر او، فرمود: مردم دشمن آنند که نمی‌دانند.
(علمی، اجتماعی)
 




وَ قَالَ ع: الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ- لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ- 
وَ مَنْ لَمْ يَأْسَ عَلَى الْمَاضِي وَ لَمْ يَفْرَحْ بِالْآتِي- فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَيْهِ

و درود خدا بر او، فرمود: زهد بين دو کلمه از قرآن است، که خدای سبحان فرمود: «تا بر آنچه از دست شما رفته حسرت نخوريد، و به آنچه به شما رسيده شادمان مباشيد» کسی که بر گذشته افسوس نخورد، و به آينده شادمان نباشد، همه جوانب زهد را رعايت کرده است.
(اعتقادی، اخلاقی) 

 

 

+ نوشته شده در شنبه 11 مرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اعتقادی,علمی,اجتماعی,دشمن,زهد,حسرت,از دست رفته,شادی,, ساعت 21:40 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: اخْبُرْ تَقْلِهِ قال الرضي- و من الناس من يروي هذا للرسول ص- و مما يقوي أنه من كلام أمير المؤمنين ع ما حكاه ثعلب عن ابن الأعرابي قال المأمون- لو لا أن عليا ع قال اخبر تقله- لقلت اقله تخبر

 و درود خدا بر او، فرمود: مردم را بيازمای، تا دشمن گردی. 
می‌گويم: (بعضی اين حکمت را از رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله و سلّم نقل کردند، و نقل ثعلب از اين اعرابی را تأييد می‌کند که اين کلام از علی عليه السّلام است، اعرابی از مأمون نقل کرد. اگر علی عليه السّلام نگفته بود «بيازمای تا دشمن گردی» من می‌گفتم که «دشمن دار تا بيازمايی»
 
(علمی)
 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع: مَا كَانَ اللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ- وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ- وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ- وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: خدا در شکرگزاری را بر بنده‌ای نمی‌گشايد که در فزونی نعمت‌ها را بر او ببندد، و در دعا را بر روی او باز نمی‌کند که در اجابت کردن را نگشايد، و در توبه کردن را باز نگذاشته که در آمرزش را بسته نگهدارد.
(اخلاقی، اعتقادی)

 

 

 

+ نوشته شده در چهار شنبه 21 خرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند علمی,اعتقادی,دشمن,آزمایش,شکرگزاری,نعمت,دعا,اجابت,توبه,آمرزش, ساعت 14:43 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ- بِمَا فِيهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ-

إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ

و درود خدا بر او، فرمود: (شخصی را ديد که چنان بر ضد دشمنش می‌کوشيد که به خود زيان می‌رسانيد، فرمود:) تو مانند کسی هستی که نيزه در بدن خود فرو برد تا ديگری را که در کنار اوست بکشد
 (اخلاقی) 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ
 
 و درود خدا بر او، فرمود: عبرت‌ها چقدر فراوانند و عبرت پذيران چه اندک
(اخلاقی، اجتماعی)

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در پنج شنبه 14 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,دشمن,عبرت,عبرت پذیر, ساعت 14:39 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَسَافَةِ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ- فَقَالَ ع مَسِيرَةُ يَوْمٍ لِلشَّمْسِ

 و درود خدا بر او، فرمود: (از فاصله ميان مشرق و مغرب پرسيدند، فرمود:) به اندازه يک روز رفتن خورشيد.

(علمی)

 

 

 

وَ قَالَ ع أَصْدِقَاؤُكَ ثَلَاثَةٌ وَ أَعْدَاؤُكَ ثَلَاثَةٌ

- فَأَصْدِقَاؤُكَ صَدِيقُكَ- وَ صَدِيقُ صَدِيقِكَ وَ عَدُوُّ عَدُوِّكَ- وَ أَعْدَاؤُكَ عَدُوُّكَ- وَ عَدُوُّ صَدِيقِكَ وَ صَدِيقُ عَدُوِّكَ

 و درود خدا بر او، فرمود: دوستان تو سه گروهند، و دشمنان تو نيز سه دسته‌اند، امّا دوستانت: دوست تو و دوست دوست تو، و دشمن دشمن تو است، و امّا دشمنانت، پس دشمن تو، و دشمن دوست تو، و دوست دشمن تو است.

(اخلاقی اجتماعی، سياسی)

 

 

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در چهار شنبه 13 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی اجتماعی,پند سیاسی,علمی,مشرق,مغرب,خورشید,دوست,دشمن, ساعت 19:10 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع أَحْبِبْ حَبِيبَكَ هَوْناً مَا- عَسَى أَنْ يَكُونَ بَغِيضَكَ يَوْماً مَا- وَ أَبْغِضْ بَغِيضَكَ هَوْناً مَا- عَسَى أَنْ يَكُونَ حَبِيبَكَ يَوْماً مَا

 و درود خدا بر او، فرمود: در دوستی با دوست مدارا کن، شايد روزی دشمن تو گردد، و در دشمنی با دشمن نيز مدارا کن، زيرا شايد روزی دوست تو گردد.
(اخلاق اجتماعی، سياسی)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع النَّاسُ فِي الدُّنْيَا عَامِلَانِ- عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا- قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ- يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ الْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ- فَيُفْنِي عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ- وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا- فَجَاءَهُ الَّذِي لَهُ مِنَ الدُّنْيَا بِغَيْرِ عَمَلٍ- فَأَحْرَزَ الْحَظَّيْنِ مَعاً وَ مَلَكَ الدَّارَيْنِ جَمِيعاً- فَأَصْبَحَ وَجِيهاً عِنْدَ اللَّهِ- لَا يَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَةً فَيَمْنَعُهُ

 

و درود خدا بر او، فرمود: مردم در دنيا دو دسته‌اند، يکی آن کس که در دنيا برای دنيا کار کرد، و دنيا او را از آخرتش بازداشت، بر بازماندگان خويش از تهيدستی هراسان، و از تهيدستی خويش در امان است، پس زندگانی خود را در راه سود ديگران از دست می‌دهد. و ديگری آن که در دنيا برای آخرت کار می‌کند، و نعمت‌های دنيا نيز بدون تلاش به او روی می‌آورد، پس بهره هر دو جهان را چشيده، و مالک هر دو جهان می‌گردد، و با آبرومندی در پيشگاه خدا صبح می‌کند، و حاجتی را از خدا درخواست نمی‌کند جز آن که روا می‌گردد.
(اعتقادی، اخلاقی) 

 

 

 

 

+ نوشته شده در سه شنبه 27 اسفند 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,اعتقادی,اخلاق اجتماعی,دوست,دشمن,مدارا,مردم دنیا,آخرت, ساعت 11:27 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع كَمْ مِنْ أَكْلَةٍ مَنَعَتْ أَكَلَاتٍ

و درود خدا بر او، فرمود: بسا لقمه‌ای گلوگير که از لقمه‌های فراوانی محروم می‌کند.
 (اخلاقی، اجتماعی) 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا
 
 و درود خدا بر او، فرمود: مردم دشمن چيزهايی هستند که نمی‌دانند.
(اخلاقی، علمی)

 

 

+ نوشته شده در دو شنبه 7 بهمن 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,علمی,لقمه گلوگیر,مردم,دشمن,نادانی, ساعت 17:26 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع طُوبَى لِمَنْ ذَكَرَ الْمَعَادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ- وَ قَنِعَ بِالْكَفَافِ وَ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: خوشا به حال کسی که به ياد معاد باشد، برای حسابرسی قيامت کار کند، با قناعت زندگی کند، و از خدا راضی باشد.
(اخلاقی)
 




وَ قَالَ ع: لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا- عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي- وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ- عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي- وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ ص- أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ

 و درود خدا بر او، فرمود: اگر با شمشيرم بر بينی مؤمن بزنم که دشمن من شود، با من دشمنی نخواهد کرد، و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد، و اين بدان جهت است که قضای الهی جاری شد، و بر زبان پيامبر امّی صلّی اللّه عليه و آله و سلّم گذشت که فرمود: «ای علی مؤمن تو را دشمن نگيرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت.»
(اخلاقی، انسان شناسی، سياسی)

 

+ نوشته شده در پنج شنبه 30 آبان 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,انسان شناسی,معاد,حسابرسی قیامت,قناعت,مومن,دشمن,منافق,دوست, ساعت 14:25 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ- وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ

 و درود خدا بر او، فرمود: با مردم آنگونه معاشرت کنيد،
که اگر مرديد بر شما اشک ريزند، و اگر زنده مانديد، با اشتياق سوی شما آيند.
(اخلاقی، اجتماعی)
 




وَ قَالَ ع إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ- فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: اگر بر دشمنت دست يافتی، بخشيدن او را شکرانه پيروزی قرار ده.
(سياسی، اخلاقی)

 

 

 

+ نوشته شده در دو شنبه 13 آبان 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,اجتماعی,معاشرت,مرگ,زندگی,دشمن,بخشش, ساعت 15:44 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: أَوْلَى النَّاسِ بِالْكَرَمِ مَنْ عُرِفَتْ بِهِ الْكِرَامُ

 و درود خدا بر او، فرمود: شايسته‌ترين مردم به بزرگواری آن که بزرگواران را با او بسنجند.
(اجتماعی)
 




وَ قَالَ ع: النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا

 و درود خدا بر او، فرمود: مردم دشمن آنند که نمی‌دانند.
(علمی، اجتماعی)

 

 

 

+ نوشته شده در شنبه 27 مهر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اجتماعی,علمی,شایسته ترین مردم,بزرگوار,دشمن, ساعت 15:31 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

وَ قَالَ ع: إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَى بَاطِنِ الدُّنْيَا - إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا
- وَ اشْتَغَلُوا بِآجِلِهَا إِذَا اشْتَغَلَ النَّاسُ بِعَاجِلِهَا
- فَأَمَاتُوا مِنْهَا مَا خَشُوا أَنْ يُمِيتَهُمْ - وَ تَرَكُوا مِنْهَا مَا عَلِمُوا أَنَّهُ سَيَتْرُكُهُمْ
- وَ رَأَوُا اسْتِكْثَارَ غَيْرِهِمْ مِنْهَا اسْتِقْلَالًا - وَ دَرَكَهُمْ لَهَا فَوْتاً - أَعْدَاءُ مَا سَالَمَ النَّاسُ وَ سَلْمُ مَا عَادَى النَّاسُ
- بِهِمْ عُلِمَ الْكِتَابُ وَ بِهِ عَلِمُوا - وَ بِهِمْ قَامَ الْكِتَابُ وَ بِهِ قَامُوا
- لَا يَرَوْنَ مَرْجُوّاً فَوْقَ مَا يَرْجُونَ - وَ لَا مَخُوفاً فَوْقَ مَا يَخَافُونَ

 و درود خدا بر او، فرمود: دوستان خدا آنانند که به درون دنيا نگريستند
آنگاه که مردم به ظاهر آن چشم دوختند، و سر گرم آينده دنيا شدند آنگاه که مردم به امور زودگذر دنيا پرداختند.
پس هواهای نفسانی که آنان را از پای در می‌آورد، کشتند،
و آنچه که آنان را به زودی ترک می‌کرد، ترک گفتند، و بهره‌مندی دنيا پرستان را از دنيا،
خوار شمردند، و دست‌يابی آنان را به دنيا زودگذر دانستند. با آنچه مردم آشتی کردند، دشمنی ورزيدند،
و با آنچه دنيا پرستان دشمن شدند آشتی کردند، قرآن به وسيله آنان شناخته می‌شود، و آنان به کتاب خدا آگاهند،
قرآن به وسيله آنان پا بر جاست و آنان به کتاب خدا استوارند،
به بالاتر از آنچه اميدوارند چشم نمی‌دوزند، و غير از آنچه که از آن می‌ترسند هراس ندارند.
(اخلاقی، اجتماعی)
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع: اخْبُرْ تَقْلِهِ قال الرضي - و من الناس من يروي هذا للرسول ص
- و مما يقوي أنه من كلام أمير المؤمنين ع ما حكاه ثعلب عن ابن الأعرابي قال المأمون
- لو لا أن عليا ع قال اخبر تقله - لقلت اقله تخبر

 و درود خدا بر او، فرمود: مردم را بيازمای، تا دشمن گردی. 
می‌گويم: (بعضی اين حکمت را از رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله و سلّم نقل کردند،
و نقل ثعلب از اين اعرابی را تأييد می‌کند که اين کلام از علی عليه السّلام است،
اعرابی از مأمون نقل کرد. اگر علی عليه السّلام نگفته بود «بيازمای تا دشمن گردی»
من می‌گفتم که «دشمن دار تا بيازمايی»
(علمی)

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَسَافَةِ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ - فَقَالَ ع مَسِيرَةُ يَوْمٍ لِلشَّمْسِ

 و درود خدا بر او، فرمود: (از فاصله ميان مشرق و مغرب پرسيدند،
فرمود:) به اندازه يک روز رفتن خورشيد.
(علمی)
 



وَ قَالَ ع لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ - بِمَا فِيهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ -
إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ

و درود خدا بر او، فرمود:
(شخصی را ديد که چنان بر ضد دشمنش می‌کوشيد که به خود زيان می‌رسانيد، فرمود:)
تو مانند کسی هستی که نيزه در بدن خود فرو برد تا ديگری را که در کنار اوست بکشد
(اخلاقی) 
+ نوشته شده در جمعه 22 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند علمی,فاصله میان مشرق و مغرب,خورشید,دشمن,زیان,نیزه,کشتن, ساعت 11:11 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ أَنْ يُعَرِّفَهُ الْإِيمَانَ - فَقَالَ ع إِذَا كَانَ الْغَدُ - فَأْتِنِي حَتَّى أُخْبِرَكَ عَلَى أَسْمَاعِ النَّاسِ

- فَإِنْ نَسِيتَ مَقَالَتِي حَفِظَهَا عَلَيْكَ غَيْرُكَ - فَإِنَّ الْكَلَامَ كَالشَّارِدَةِ يَنْقُفُهَا هَذَا وَ يُخْطِئُهَا هَذَا و قد ذكرنا ما أجابه به

- فيما تقدم من هذا الباب و هو قوله - الإيمان على أربع شعب


و درود خدا بر او، فرمود: (شخصی از امام پرسيد که ايمان را تعريف کن) فردا نزد من بيا تا در جمع مردم پاسخ گويم،
که اگر تو گفتارم را فراموش کنی ديگری آن را در خاطرش سپارد، زيرا گفتار چونان شکار رمنده است،
يکی آن را به دست آورد، و ديگری آن را از دست می‌دهد. 
(پاسخ امام در حکمت 31 آمد که آن را نقل کرديم که ايمان را بر چهار شعبه تقسيم کرد)
(علمی) 
 


 
 

وَ قَالَ ع أَحْبِبْ حَبِيبَكَ هَوْناً مَا - عَسَى أَنْ يَكُونَ بَغِيضَكَ يَوْماً مَا - وَ أَبْغِضْ بَغِيضَكَ هَوْناً مَا - عَسَى أَنْ يَكُونَ حَبِيبَكَ يَوْماً مَا

 و درود خدا بر او، فرمود: در دوستی با دوست مدارا کن، شايد روزی دشمن تو گردد،
و در دشمنی با دشمن نيز مدارا کن، زيرا شايد روزی دوست تو گردد.
(اخلاق اجتماعی، سياسی)
+ نوشته شده در جمعه 15 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,سیاسی,علمی,ایمان,گفتار,شکار,دوست,دشمن, ساعت 10:54 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع تَرْكُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ الْمَعُونَةِ

 و درود خدا بر او، فرمود: ترک گناه آسان‌تر از در خواست توبه است.
(اخلاقی)
 

وَ قَالَ ع النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا

 و درود خدا بر او، فرمود: مردم دشمن چيزهايی هستند که نمی‌دانند.
(اخلاقی، علمی)
+ نوشته شده در دو شنبه 21 مرداد 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند علمی,ترک گناه,توبه,مردم,دشمن,نادان, ساعت 12:18 توسط آزاده یاسینی


سوره والعادیات

*سوگند به اسبان دونده اي که همهمه کنان مي تازند

*و سوگند به اسباني که با کوبيدن سمشان از سنگ ها جرقه مي جهانند
*و سوگند به سواراني که هنگام صبح غافل گيرانه به دشمن هجوم مي برند
*و به وسيله آن هجوم، گرد و غبار فراواني بر انگيزند
*و ناگاه در آن وقت در ميان گروهي دشمن در آيند؛
*قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسيار ناسپاس است،
*و بي ترديد خود او بر اين ناسپاسي گواه است،
*و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است
*آيا نمي داند هنگامي که آنچه در گورهاست برانگيخته شود.
*و آنچه در سينه هاست پديدار گردد،
*بي ترديد در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است
+ نوشته شده در پنج شنبه 29 آذر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,سوره,والعادیات,اسب,سنگ,دشمن,گور, ساعت 11:13 توسط آزاده یاسینی


سخن

*و به بندگانم بگو: سخني را که نيکوتر است، بگويند؛ زيرا شيطان ميان آنان دشمني و نزاع مي افکند، زيرا شيطان همواره براي انسان دشمني آشکار است.

*و با اهل کتاب جز با نيکوترين شيوه مجادله و گفتگو مکنيد، مگر با کساني از آنان که ظالمانه به ميدان آيند، و بگوييد: به آنچه به سوي ما و به سوي شما نازل شده است، ايمان داريم و معبود ما و معبود شما يکي است و ما تسليم او هستيم.
+ نوشته شده در چهار شنبه 28 آذر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,سخن,نیکو,شیطان,دشمن,نزاع,انسان,اهل کتاب,مجادله,گفتگو,ظالم,ایمان,معبود, ساعت 12:41 توسط آزاده یاسینی


دشمن در قرآن

*و در تعقيب و جستجوي دشمن سستي نکنيد. اگر شما درد و رنج مي بينيد، آنان نيز چون شما درد و رنج مي بينند، و شما چيزي را  از خدا اميد داريد که آنان اميد ندارند؛ و خدا همواره دانا و حکيم است.

*هرگز نيكي و بدي يكسان نيست، بدي را با نيكي دفع كن، تا دشمنان سرسخت همچون دوستان گرم و صميمي شوند!
*اين بهترين شيوه را جز کساني که پايداري کردند، نمي يابند، و جز کساني که بهره بزرگي دارند به آن نمي رسند؛
*هرگز سست نشويد و دشمنان را به صلح دعوت نكنيد در حالي كه شما برتريد و خداوند با شماست و چيزي از ثواب اعمالتان را هرگز كم نمي‏كند.
+ نوشته شده در جمعه 2 آذر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,دشمن, ساعت 11:24 توسط آزاده یاسینی


جنگ حنین در قرآن

*بي ترديد خدا شما را در جبهه هاي زياد و عرصه هاي بسيار ياري کرد و روز حنين، آن زمان که فزوني افرادتان شما را مغرور و شگفت زده کرد، ولي چيزي از خطر را از شما برطرف نکرد، و زمين با همه وسعت و فراخي اش بر شما تنگ شد، سپس پشت به دشمن از عرصه نبرد گريختيد.

*آن گاه خدا آرامش خود را بر پيامبرش و مؤمنان نازل کرد، و لشکرياني که آنان را نمي ديديد فرود آورد، و کساني را که کفر مي ورزيدند، به عذاب سختي مجازات کرد؛ و اين است کيفر کفرپيشگان.
*آن‌گاه خدا بعد از آن واقعه  از سر تقصير هر که مي‌خواهد در مي‌گذرد و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است.
+ نوشته شده در چهار شنبه 18 مهر 1397برچسب:قرآن,جنگ,جهاد,جان,شهید,جنگ حنین,جبهه,دشمن, ساعت 12:49 توسط آزاده یاسینی


شیطان در قرآن

* اي مردم! از آنچه در زمين حلال و پاکيزه است، بخوريد و از گام هاي شيطان پيروي نکنيد؛ زيرا او نسبت به شما دشمني آشکار است.فقط شما را به بدي و زشتي فرمان مي دهد، و اينکه جاهلانه اموري را به خدا نسبت دهيد.

*در حقيقت اين شيطان است که دوستانش را مي ترساند؛ پس اگر مؤمن هستيد از آنان نترسيد و از من بترسيد.
*خدا شيطان را از رحمتش دور کرد؛ و گفت: سوگند مي خورم که از ميان بندگانت سهمي مُعيّن برخواهم گرفت.
* و يقيناً آنان را گمراه مي کنم، و دچار آرزوهاي دور و دراز مي سازم، و آنان را وادار مي کنم که گوش هاي چهارپايان را بشکافند، و فرمانشان مي دهم که آفرينش خدايي را تغيير دهند. و هر کس شيطان را به جاي خدا سرپرست ويار خود گيرد، مسلماً به زيان آشکاري دچار شده است.
*شيطان به آنان وعده مي دهد، و در آرزوها مي اندازد، و جز وعده فريبنده به آنان نمي دهد.سرا و سرانجام ايشان جهنم است و گريزگاهى از آن ندارند.
*و شما را آفريديم، سپس شما را صورت گري کرديم، آن گاه به فرشتگان گفتيم: بر آدم سجده کنيد؛ بي درنگ همه سجده کردند، جز ابليس که از سجده کنندگان نبود.
*خدا فرمود: هنگامي که تو را امر کردم، چه چيز تو را مانع شد که سجده نکردي؟ گفت: من از او بهترم، مرا از آتش پديد آورده اي و او را از گِل آفريدي.
*خدا فرمود: از اين جايگاه و منزلتت فرود آي؛ زيرا تو را نرسد که در اين جايگاه بلند، بزرگ منشي کني پس بيرون شو که قطعاً از خوارشدگاني.
*گفت: مرا تا روزي که برانگيخته شوند، مهلت ده.
*خدا فرمود: البته تو از مهلت يافتگاني.
*گفت: اكنون كه مرا گمراه ساختي من بر سر راه مستقيم تو براي آنها كمين مي‏كنم.
*سپس از پيش رو و پشت سر و از طرف راست و از جانب چپشان بر آنان مي تازم و بيشترشان را سپاس گزار نخواهي يافت.
*خدا فرمود: از اين جايگاه و منزلتت نکوهيده و مطرود بيرون شو که قطعاً هر که از آنان از تو پيروي کند، بي ترديد جهنم را از همه شما لبريز خواهم کرد.
*پس شيطان، آن دو را وسوسه کرد تا آنچه از شرمگاه بدنشان بر آنان پوشيده بود نمايان کند،گفت: پروردگارتان شما را از اين درخت نهي نکرده مگر از اين جهت که مبادا دو فرشته گرديد، يا از جاودانان شويد.و براي هر دو سوگند سخت و استوار ياد کرد که يقيناً من براي شما از خير خواهانم.
*پس آن دو را با مکر و فريب از مقام و منزلتشان فرود آورد ، هنگامي که از آن درخت چشيدند، شرمگاه بدنشان بر دو نفرشان نمايان شد و هر دو دست به کار چسبانيدن برگ بهشت به خود شدند؛ و پروردگارشان بر آن دو بانگ زد: آيا من شما را از آن درخت نهي نکردم، وبه شما نگفتم: بي ترديد شيطان براي شما دشمني آشکار است؟!
*و سرگذشت کسي که آيات خود را به او عطا کرديم و او عملاً از آنان جدا شد، براي آنان بخوان؛ پس شيطان او را دنبال کرد و در نتيجه از گمراهان شد.
*و شيطان هنگامي که کارپايان يافته مي گويد: يقيناً خدا به شما وعده حق داد، و من به شما وعده دادم ودر وعده ام نسبت به شما وفا نکردم، مرا بر شما هيچ غلبه و تسلّطي نبود، فقط شما را دعوت کردم و شما هم پذيرفتيد، پس سرزنشم نکنيد، بلکه خود را سرزنش کنيد، نه من فريادرس شمايم، و نه شما فريادرس من، بي ترديد من نسبت به شرک‌ورزي شما که در دنيا درباره من داشتيد بيزار و منکرم؛ يقيناً براي ستمکاران عذابي دردناک است.
* به راستي که ما در آسمان، برج هايي قرار داديم و آن را براي بينندگان آراستيم. و آن را از هر شيطان رانده شده اي حفظ کرديم.مگر آنکه دزدانه بشنود، که شهابي روشن او را دنبال مي کند.
*مگر ابليس که از اينکه با سجده کنان باشد، امتناع کرد.
*گفت: اي ابليس! تو را چه شده که با سجده کنان نيستي؟
*گفت: من آن نيستم که براي بشري که او را از گلي خشک و برگرفته از لجني متعفّن و تيره رنگ آفريدي، سجده کنم!!
*گفت: از اين بيرون رو که رانده شده اي،و بي ترديد تا روز قيامت لعنت بر تو خواهد بود.
*گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزي که برانگيخته مي شوند، مهلت ده.
*گفت: تو از مهلت يافتگاني،تا روز و هنگام معين‏.
*گفت: پروردگارا! به سبب اينکه مرا گمراه نمودي، من هم يقيناً در زمين براي آنان مي آرايم و مسلماً همه را گمراه مي کنم.مگر آن بندگان اخلاص يافته ‏ات را.
*خدا فرمود: اين راهي است مستقيم برعهده من .
*قطعاً تو را بر بندگانم تسلّطي نيست، مگر بر گمراهاني که از تو پيروي مي کنند.
*و مسلماً دوزخ، وعده گاه همگي آنان است.براي آن هفت در است، براي هر دري گروهي از پيروان شيطان تقسيم شده اند.
*به يقين، پرهيزکاران در بهشت ها و چشمه سارها هستند.به سلامت و در امن و امان به آنجا درآييد.و آنچه از دشمني و کينه در سينه هايشان بوده برکنده ايم که برادر وار بر تخت هايي روبروي يکديگرند.در آنجا خستگي و رنجي به آنان نمي رسد و هيچ گاه از آنجا اخراج نمي شوند.
*پس هنگامي که قرآن مي خواني از شيطان رانده شده به خدا پناه ببر.
*يقيناً او بر کساني که ايمان آورده اند وهمواره بر پروردگارشان توکل مي کنند، تسلّطي ندارد.
*تسلّطش فقط بر کساني است که او را سرپرست و دوست خود گرفته اند و بر کساني است که براي خدا شريک قرار داده اند.
*و هنگامي را که به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده کنيد. پس همه سجده کردند مگر ابليس که گفت: آيا براي کسي که او را از گِل آفريدي، سجده کنم؟!
*گفت: مرا خبر ده اين کسي که او را بر من برتري دادي اگر تا قيامت مهلتم بخشي، بي ترديد فرزندانش را جز اندکي لجام مي زنم.
*خدا فرمود: برو که از آنان هر کس تو را پيروي کند، قطعاً دوزخ کيفرتان خواهد بود، کيفري سخت و کامل.
*از آنان هر که را توانستي با آوازت برانگيز، و با سواره ها و پياده هايت بر آنان بانگ زن، و با آنان در اموال و در اولاد شريک شو، و به آنان وعده بده و شيطان آنان را جز از روي باطل و دروغ وعده نمي دهد.
*يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطي نيست، و کافي است که پروردگارت نگهبان و کارساز باشد.
*و هنگامي را که به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده کنيد. پس همه سجده کردند، جز ابليس که از گروه جن بود، پس او از دايره فرمان پروردگارش بيرون رفت. آيا او و نسلش را به جاي من سرپرست و ياور خود مي گيريد، در حالي که آنها دشمن شمايند؟! براي ستمکاران، بد جايگزيني هستند.
*من ابليس و نسلش را در آفرينش آسمان ها و ، زمين و در آفرينش خودشان شاهد و گواه نگرفتم ؛ و من گمراه کنندگان را يار و مددکار خود نگرفته ام.
*آيا ندانسته اي که ما شيطان ها را بر کافران فرستاديم تا آنان را به شدت به سوي گناهان و شهوات برانگيزند.
*بنابراين بر آنان شتاب مکن، ما به دقت شماره مي کنيم
*و هنگامي را که به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده کنيد. همه سجده کردند مگر ابليس که روي برتافت.
* و برخي از مردم اند که بدون هيچ دانشي درباره خدا برخورد خصمانه و گفتگوي ستيزآميز مي کنند، و از هر شيطان سرکشي پيروي مي نمايند. بر آن شيطان، لازم و مقرّر شده است که هر کس که او را به سرپرستي و دوستي خود گيرد، حتماً او گمراهش مي کند، و به آتش سوزنده راهنمايي اش مي نمايد.
*ما هيچ رسول و پيامبري را پيش از تو نفرستاديم مگر اينكه هر گاه آرزو مي‏كرد شيطان القائاتي در آن مي‏كرد، اما خداوند القائات شيطان را از ميان مي‏برد سپس آيات خود را استحكام مي‏بخشيد و خداوند عليم و حكيم است.
*هدف از اين ماجرا اين بود كه خداوند القاي شيطان را آزموني براي آنها كه در قلبشان بيماري است و آنها كه سنگدل اند قرار دهد، و ظالمان در عداوت شديدي دور از حق قرار گرفته‏ اند.
* بدي را با بهترين شيوه دفع کن؛ ما به آنچه که وصف مي کنند، داناتريم.
*و بگو: پروردگارا! از وسوسه هاي شيطان ها به تو پناه مي آورم،
*و پروردگارا! به تو پناه مي آورم از اينکه نزد من حاضر شوند.
*اي مؤمنان! از گام هاي شيطان پيروي نکنيد؛ و هر که از گام هاي شيطان پيروي کند زيرا شيطان به کار بسيار زشت و عمل ناپسند فرمان مي دهد؛ و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، هرگز احدي از شما پاک نمي شد، ولي خدا هر که را بخواهد پاک مي کند؛ و خدا شنوا و داناست.
*بي ترديد مرا از قرآن پس از آنکه برايم آمد گمراه کرد. و شيطان همواره انسان را وامي گذارد؛
* آيا شما را خبر دهم که شيطان ها بر چه کساني نازل مي شوند؟
*بر هر دروغ پرداز گنه پيشه اي نازل مي شوند،
*که گوش مي سپرند، و بيشتر شيطان ها دروغگويند،
*اي مردم! از پروردگارتان پروا کنيد، و بترسيد از روزي که هيچ پدري چيزي از فرزندش دفع نمي کند، و نه هيچ فرزندي دفع کننده چيزي از پدر خويش است. بي ترديد وعده خدا حق است، پس زندگي دنيا شما را نفريبد، و مبادا شيطان شما را به خدا مغرور کند.
*و همانا ابليس، پندارش را درباره آنان تحقق يافت که همه جز گروهي از مؤمنان از او پيروي کردند.
*و ابليس را بر آنان هيچ تسلطي نبود مگر اينکه مي خواستيم کساني را که به آخرت ايمان دارند از آنان که درباره آن در ترديدند مشخص کنيم؛ و پروردگارت بر هر چيزي نگهبان است.
*بي ترديد شيطان، دشمن شماست، پس او را دشمن خود بگيريد. گروهش را فقط دعوت مي کند که اهل آتش سوزان گردند.
*اي فرزندان آدم! آيا به شما سفارش نکردم که شيطان را مپرستيد که او بي ترديد دشمن آشکاري براي شماست؟ و اينکه مرا بپرستيد که اين راهي است مستقيم، و همانا شيطان گروه بسياري از شما را گمراه کرد، آيا تعقّل نمي کرديد. اين است دوزخي که به شما وعده مي دادند.
*هنگامي را که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشري از گل خواهم آفريد.
*پس زماني که اندامش را درست و نيکو نمودم و از روح خود در او دميدم، براي او سجده کنيد.
*پس فرشتگان همه با هم سجده کردند؛
*مگر ابليس که تکبّر ورزيد و از کافران شد.
*فرمود: اي ابليس! تو را چه چيزي از سجده کردن بر آنچه که با دستان قدرت خود آفريدم، بازداشت؟ آيا تکبّر کردي يا از بلند مرتبه گاني؟
*گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفريدي و او را از گل ساختي.
* گفت: از آن بيرون رو که بي ترديد تو رانده شده اي؛
*و حتماً لعنت من تا روز قيامت بر تو باد.
*گفت: پروردگارا! مرا تا روزي که مردم برانگيخته مي شوند، مهلت ده.
*گفت: تو از مهلت يافتگاني،
*تا زماني معين و معلوم.
*گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه مي کنم،
*مگر بندگان خالص شده ات را.
*گفت: سوگند به حق و فقط حق را مي گويم
*که بي ترديد دوزخ را از تو و آنان که از تو پيروي کنند، از همگي پر خواهم کرد
*و اگر وسوسه اي از سوي شيطان تو را تحريک کند به خدا پناه ببر؛ بي ترديد او شنوا و داناست.
*و هر کس خود را از ياد رحمان به کوردلي و حجاب باطن بزند، شيطاني بر او مي گماريم که آن شيطان ملازم و دمسازش باشد.
*و بي ترديد شيطان ها چنين کساني را از راه خدا باز مي دارند، در حالي که گمان مي کنند راه يافتگان واقعي آنانند؛
*تا زماني که نزد ما آيند گويد: اي کاش ميان من و تو فاصله و دوري مشرق و مغرب بود، پس بد همنشيني بودي!
*و هرگز به شما سودي نمي دهد؛ زيرا ستم ورزيديد اکنون همه با هم در عذاب مشترک خواهيد بود؛
*و شيطان شما را باز ندارد، بي ترديد او براي شما دشمني آشکار است.
*همانا ما آسمان دنيا را با چراغ هايي آراستيم و آنها را تيرهايي براي راندن شيطان ها قرار داديم، و براي آنان آتشي افروخته، آماده کرده ايم؛




 
+ نوشته شده در سه شنبه 10 مهر 1397برچسب:قرآن,ترجمه,شیطان,ابلیس,آدم,حوا,بهشت,دشمن,جهنم,دوزخ,درخت سیب,سجده,آسمان,زمین, ساعت 13:13 توسط آزاده یاسینی