••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ وَ مَنْ لَمْ يُعْطَ قَاعِداً لَمْ يُعْطَ قَائِماً وَ الدَّهْرُ يَوْمَانِ يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ- فَإِذَا كَانَ لَكَ فَلَا تَبْطَرْ- وَ إِذَا كَانَ عَلَيْكَ فَاصْبِرْ

و درود خدا بر او، فرمود: مرگ بهتر از تن به ذلّت دادن و به اندک ساختن بهتر از دست نياز به سوی مردم داشتن است. اگر به انسان نشسته در جای خويش چيزی ندهند. با حرکت و تلاش نيز نخواهند داد، روزگار دو روز است، روزی به سود تو، و روزی به زيان تو است، پس آنگاه که به سود تو است به خوشگذرانی و سرکشی روی نياور، و آنگاه که به زيان تو است شکيبا باش،
 
(اخلاقی، اجتماعی) 
 
 
 
 
 
 


وَ قَالَ ع نِعْمَ الطِّيبُ الْمِسْكُ خَفِيفٌ مَحْمِلُهُ عَطِرٌ رِيحُهُ

 

و درود خدا بر او، فرمود: چه خوب است عطر مشک، تحمّل آن سبک و آسان، و بوی آن خوش و عطر آگين است.
(تجمّل و زيبايی، بهداشتی) 

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع أَلَا وَ إِنَّ مِنَ الْبَلَاءِ الْفَاقَةَ- وَ أَشَدُّ

مِنَ الْفَاقَةِ مَرَضُ الْبَدَنِ- وَ أَشَدُّ مِنْ مَرَضِ الْبَدَنِ مَرَضُ الْقَلْبِ- أَلَا وَ إِنَّ مِنْ صِحَّةِ الْبَدَنِ تَقْوَى الْقَلْبِ

 

و درود خدا بر او، فرمود: آگاه باشيد که فقر نوعی بلا است. و سخت‌تر از تنگدستی بيماری تن و سخت تر از بيماری تن، بيماری قلب است، آگاه باشيد که همانا عامل تندرستی تن، تقوای دل است.
 
(اقتصادی، بهداشتی) 

 
 
 
 


وَ قَالَ ع مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ: وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: مَنْ فَاتَهُ حَسَبُ نَفْسِهِ لَمْ يَنْفَعْهُ حَسَبُ آبَائِهِ

 

 و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که کردارش او را به جايی نرساند، بزرگی خاندانش، او را به پيش نخواهد راند. [در نقل ديگری آمده که‌] آن کس که ارزش خويش را دست بدهد، بزرگی خاندانش او را سودی نخواهد رساند.
(اخلاقی، اجتماعی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع الْحِدَّةُ ضَرْبٌ مِنَ الْجُنُونِ- لِأَنَّ صَاحِبَهَا يَنْدَمُ- فَإِنْ لَمْ يَنْدَمْ فَجُنُونُهُ مُسْتَحْكِمٌ

و درود خدا بر او، فرمود: تندخويی بی‌مورد نوعی ديوانگی است، زيرا که تندخو پشيمان می‌شود، و اگر پشيمان نشد پس ديوانگی او پايدار است.
(اخلاقی، اجتماعی) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع صِحَّةُ الْجَسَدِ مِنْ قِلَّةِ الْحَسَدِ
 
و درود خدا بر او، فرمود: سلامت تن در دوری از حسادت است.
(اخلاقی، بهداشتی) 

 

 

 

 
+ نوشته شده در سه شنبه 20 اسفند 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,بهداشتی,تندخویی,دیوانگی,سلامت تن,حسادت, ساعت 16:3 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع الْعَجَبُ لِغَفْلَةِ الْحُسَّادِ عَنْ سَلَامَةِ الْأَجْسَادِ

 و درود خدا بر او، فرمود: شگفتا که حسودان از سلامتی خود غافل مانده‌اند.
(اخلاقی، بهداشتی)
 
 
 
 
 
 
 
 
وَ قَالَ ع الطَّامِعُ فِي وِثَاقِ الذُّلِّ
 
و درود خدا بر او، فرمود: طمعکاری همواره زبون و خوار است.
(اخلاقی، اجتماعی) 

 

 

 

 

 

 
+ نوشته شده در دو شنبه 5 اسفند 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,بهداشتی,حسود,سلامتی,طمعکار,زبون,خوار, ساعت 19:56 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ وَ لَا حَاجَةَ لِلَّهِ فِيمَنْ لَيْسَ لِلَّهِ فِي مَالِهِ وَ نَفْسِهِ نَصِيبٌ

و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که در عمل کوتاهی کند، دچار اندوه گردد، و آن را که از مال و جانش بهره‌ای در راه خدا نباشد خدا را به او نيازی نيست.
(اخلاقی) 
 
 
 

وَ قَالَ ع تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِي أَوَّلِهِ وَ تَلَقَّوْهُ فِي آخِرِهِ- فَإِنَّهُ يَفْعَلُ فِي الْأَبْدَانِ كَفِعْلِهِ فِي الْأَشْجَارِ- أَوَّلُهُ يُحْرِقُ وَ آخِرُهُ يُورِقُ
 
 و درود خدا بر او، فرمود: در آغاز سرما خود را بپوشانيد، و در پايانش آن را دريابيد، زيرا با بدن‌ها همان می‌کند که با برگ درختان خواهد کرد: آغازش می‌سوزاند، و پايانش می‌روياند.
(عملی، بهداشتی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ- وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: کسی چيزی را در دل پنهان نکرد جز آن که در لغزش‌های زبان و رنگ رخسارش، آشکار خواهد گشت.
(علمی، اخلاقی)
 




وَ قَالَ ع امْشِ بِدَائِكَ مَا مَشَى بِكَ

و درود خدا بر او، فرمود: با درد خود بساز، چندان که با تو سازگار است.
(بهداشتی، درمانی) 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع تَذِلُّ الْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ حَتَّى يَكُونَ الْحَتْفُ فِي التَّدْبِيرِ

 و درود خدا بر او، فرمود: کارها چنان در سيطره تقدير است
که چاره انديشی به مرگ می‌انجامد.
(اعتقادی، معنوی)
 



وَ سُئِلَ ع عَنْ قَوْلِ الرَّسُولِ ص- غَيِّرُوا الشَّيْبَ وَ لَا تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ
- فَقَالَ ع إِنَّمَا قَالَ ص ذَلِكَ وَ الدِّينُ قُلٌّ- فَأَمَّا الْآنَ وَ قَدِ اتَّسَعَ نِطَاقُهُ وَ ضَرَبَ بِجِرَانِهِ
- فَامْرُؤٌ وَ مَا اخْتَارَ

و درود خدا بر او، فرمود: (از امام پرسيدند که رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله و سلّم فرمود:
موها را رنگ کنيد، و خود را شبيه يهود نسازيد يعنی چه فرمود)
پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و سلّم اين سخن را در روزگاری فرمود که پيروان اسلام اندک بودند،
امّا امروز که اسلام گسترش يافته، و نظام اسلامی استوار شده، هر کس آنچه را دوست دارد انجام دهد.
(بهداشتی، تجمّل و زيبايی) 

 

 

 

+ نوشته شده در پنج شنبه 16 آبان 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اعتقادی,معنوی,بهداشتی,تجمل و زیبایی,تقدیر,چاره اندیشی,مو,رنگ مو,یهود, ساعت 13:50 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع أَلَا وَ إِنَّ مِنَ الْبَلَاءِ الْفَاقَةَ - وَ أَشَدُّ مِنَ الْفَاقَةِ مَرَضُ الْبَدَنِ

- وَ أَشَدُّ مِنْ مَرَضِ الْبَدَنِ مَرَضُ الْقَلْبِ - أَلَا وَ إِنَّ مِنْ صِحَّةِ الْبَدَنِ تَقْوَى الْقَلْبِ

 و درود خدا بر او، فرمود: آگاه باشيد که فقر نوعی بلا است.
و سخت‌تر از تنگدستی بيماری تن و سخت تر از بيماری تن، بيماری قلب است،
آگاه باشيد که همانا عامل تندرستی تن، تقوای دل است.
(اقتصادی، بهداشتی)

 
 

وَ قَالَ ع لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ - وَ سَاعَةٌ يَرُمُّ مَعَاشَهُ
- وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ - وَ بَيْنَ لَذَّتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ - وَ لَيْسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ يَكُونَ شَاخِصاً إِلَّا فِي ثَلَاثٍ
- مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ أَوْ خُطْوَةٍ فِي مَعَادٍ - أَوْ لَذَّةٍ فِي غَيْرِ مُحَرَّمٍ

 و درود خدا بر او، فرمود: مؤمن بايد شبانه روز خود را به سه قسم تقسيم کند،
زمانی برای نيايش و عبادت پروردگار، و زمانی برای تأمين هزينه زندگی،
و زمانی برای واداشتن نفس به لذّت‌هايی که حلال و مايه زيبايی است.
خردمند را نشايد جز آن که در پی سه چيز حرکت کند: کسب حلال برای تأمين زندگی،
يا گام نهادن در راه آخرت، يا به دست آوردن لذّت‌های حلال.
(اخلاقی، اجتماعی، اخلاق خانواده)

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع يَا ابْنَ آدَمَ كُنْ وَصِيَّ نَفْسِكَ - فِي مَالِكَ وَ اعْمَلْ فِيهِ مَا تُؤْثِرُ أَنْ يُعْمَلَ فِيهِ مِنْ بَعْدِكَ

 و درود خدا بر او، فرمود: ای فرزند آدم خودت وصیّ مال خويش باش، امروز به گونه‌ای عمل کن که دوست داری پس از مرگت عمل کنند.
(اقتصادی)
 



وَ قَالَ ع صِحَّةُ الْجَسَدِ مِنْ قِلَّةِ الْحَسَدِ

 و درود خدا بر او، فرمود: سلامت تن در دوری از حسادت است.
(اخلاقی، بهداشتی)
+ نوشته شده در سه شنبه 12 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اقتصادی,بهداشتی,حسادت,سلامت تن,فرزند آدم,وصی اموال,پس از مرگ, ساعت 15:6 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ - وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ - فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ - وَ يُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ - وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً - وَ يَكُونُ غَداً جِيفَةً - وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى خَلْقَ اللَّهِ - وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى الْمَوْتَى - وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى - وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى - وَ عَجِبْتُ لِعَامِرٍ دَارَ الْفَنَاءِ وَ تَارِكٍ دَارَ الْبَقَاءِ

و درود خدا بر او، فرمود: در شگفتم از بخيل: به سوی فقری می‌شتابد که از آن می‌گريزد، و سرمايه‌ای را از دست می‌دهد که برای آن تلاش می‌کند. در دنيا چون تهيدستان زندگی می‌کند، امّا در آخرت چون سرمايه‌داران محاکمه می‌شود. و در شگفتم از متکبّری که ديروز نطفه‌ای بی‌ارزش، و فردا مرداری گنديده خواهد بود و در شگفتم از آن کس که آفرينش پديده‌ها را می‌نگرد و در وجود خدا ترديد دارد و در شگفتم از آن کس که مردگان را می‌بيند و مرگ را از ياد برده است، و در شگفتم از آن کس که پيدايش دوباره را انکار می‌کند در حالی که پيدايش آغازين را می‌نگرد، و در شگفتم از آن کس که خانه نابود شدنی، را آباد می‌کند امّا جايگاه هميشگی را از ياد برده است. 
(اخلاقی، اجتماعی، اعتقادی) 
 

وَ قَالَ ع تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِي أَوَّلِهِ وَ تَلَقَّوْهُ فِي آخِرِهِ - فَإِنَّهُ يَفْعَلُ فِي الْأَبْدَانِ كَفِعْلِهِ فِي الْأَشْجَارِ - أَوَّلُهُ يُحْرِقُ وَ آخِرُهُ يُورِقُ 

و درود خدا بر او، فرمود: در آغاز سرما خود را بپوشانيد، و در پايانش آن را دريابيد، زيرا با بدن‌ها همان می‌کند که با برگ درختان خواهد کرد: آغازش می‌سوزاند، و پايانش می‌روياند.
(عملی، بهداشتی)