••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

داستان

 چند دوست دوران دانشجویی که پس از فارغ التحصیلی، هر یک شغل‌های مختلفی داشتند و در کار و زندگی خود نیز موفق بودند، پس از مدت‌ها با هم به دانشگاه سابقشان رفتند تا با استادشان دیداری تازه کنند. آن‌ها مشغول صحبت شده بودند و طبق معمول بیشتر حرف‌هایشان هم شکایت از زندگی بود! استادشان در حین صحبت آن‌ها قهوه آماده می‌کرد؛ او قهوه جوش را روی میز گذاشت و از دانشجو‌ها خواست که برای خود قهوه بریزند.روی میز لیوان‌های متفاوتی قرار داشت: شیشه‌ای، پلاستیکی، چینی، بلور و لیوان‌های دیگر. وقتی همه دانشجو‌ها قهوه‌هایشان را ریخته بودند و هریک لیوانی در دست داشت، استاد مثل همیشه آرام و با مهربانی گفت:«بچه‌ها، ببینید؛ همه شما لیوان‌های ظریف و زیبا را انتخاب کردید و الان فقط لیوان‌های زمخت و ارزان قیمت روی میز مانده‌اند!»دانشجو‌ها که از حرف‌های استاد شگفت‌زده شده بودند، ساکت ماندند و استاد حرف‌هایش را به این ترتیب ادامه داد:«در حقیقت چیزی که شما واقعاً می‌خواستید قهوه بود و نه لیوان، اما لیوان‌های زیبا را انتخاب کردید و در عین حال نگاه‌تان به لیوان‌های دیگران هم بود؛ زندگی هم مانند قهوه است و شغل، حقوق و جایگاه اجتماعی ظرف آن است. این ظرف‌ها زندگی را تزیین می‌کنند، اما کیفیت آن را تغییر نخواهند داد.البته لیوان‌های متفاوت در علاقه شما به نوشیدن قهوه تأثیر خواهند گذاشت، اما اگر بیشتر توجه‌تان به لیوان باشد و چیز‌های با ارزشی مانند کیفیت قهوه را فراموش کنید و از بوی آن لذت نبرید، معنی واقعی نوشیدن قهوه را هم از دست خواهید داد. پس از حالا به بعد تلاش کنید نگاه‌تان را از لیوان بردارید و در حالی که چشم‌هایتان را بسته‌اید، از نوشیدن قهوه لذت ببرید.قهوه زندگی

+ نوشته شده در جمعه 22 اسفند 1399برچسب:داستان,کوتاه,پندآموز,جذاب,قهوه,درس زندگی,اخلاق,ادب, ساعت 10:59 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً و قد يؤول ذلك على معنى آخر ليس هذا موضع ذكره

 و درود خدا بر او، فرمود: هر کس ما اهل بيت پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و سلّم را دوست بدارد، پس بايد فقر را چونان لباس رويين بپذيرد. (يعنی آماده انواع محروميّت‌ها باشد) 
«اين کلمات را به معانی ديگری تفسير می‌کنند که اينجا جای ذکر آن نيست» 
(اعتقادی، سياسی)




وَ قَالَ ع لَا مَالَ أَعْوَدُ مِنَ الْعَقْلِ وَ لَا وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ- وَ لَا عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ وَ لَا كَرَمَ كَالتَّقْوَى- وَ لَا قَرِينَ كَحُسْنِ الْخُلُقِ وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ- وَ لَا قَائِدَ كَالتَّوْفِيقِ وَ لَا تِجَارَةَ كَالْعَمَلِ الصَّالِحِ- وَ لَا رِبْحَ كَالثَّوَابِ وَ لَا وَرَعَ كَالْوُقُوفِ عِنْدَ الشُّبْهَةِ- وَ لَا زُهْدَ كَالزُّهْدِ فِي الْحَرَامِ وَ لَا عِلْمَ كَالتَّفَكُّرِ- وَ لَا عِبَادَةَ كَأَدَاءِ الْفَرَائِضِ- وَ لَا إِيمَانَ كَالْحَيَاءِ وَ الصَّبْرِ وَ لَا حَسَبَ كَالتَّوَاضُعِ- وَ لَا شَرَفَ كَالْعِلْمِ وَ لَا عِزَّ كَالْحِلْمِ- وَ لَا مُظَاهَرَةَ أَوْثَقُ مِنَ الْمُشَاوَرَةِ
 
 و درود خدا بر او، فرمود: سرمايه‌ای از عقل سودمندتر نيست، و تنهايی ترسناک‌تر از خودبينی، و عقلی چون دورانديشی، و بزرگواری چون تقوی، و همنشينی چون اخلاق خوش، و ميراثی چون ادب، و رهبری چون توفيق الهی، و تجارتی چون عمل صالح، و سودی چون پاداش الهی، و پارسائی چون پرهيز از شبهات، و زهدی چون بی‌اعتنايی به دنيای حرام، و دانشی چون انديشيدن، و عبادتی چون انجام واجبات، و ايمانی چون حياء و صبر، و خويشاوندی چون فروتنی، و شرافتی چون دانش، و عزّتی چون بردباری، و پشتيبانی مطمئن‌تر از مشورت کردن نيست.
(اخلاقی)

 

 

 

 


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع لَا غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لَا فَقْرَ كَالْجَهْلِ- وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لَا ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ

 و درود خدا بر او، فرمود: هيچ ثروتی چون عقل، و هيچ فقری چون نادانی نيست. هيچ ارثی چون ادب، و هيچ پشتيبانی چون مشورت نيست.
 
(اخلاقی، اجتماعی)


 
 

وَ قَالَ ع الصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَكْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ

و درود خدا بر او، فرمود: شکيبايی دو گونه است: شکيبايی بر آنچه خوش نمی‌داری و شکيبايی در آنچه دوست می‌داری.
(اخلاقی) 

 

 

+ نوشته شده در سه شنبه 5 آذر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,ثروت,عقل,فقر,نادانی,ارث,ادب,پشتیبان,مشورت,شکیبایی, ساعت 11:34 توسط آزاده یاسینی


چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟

 ژاپن کشور منحصربه‌فردی با سنت‌ها و رسوم قدیمی است که نسل به نسل منتقل شده است. این کشور می‌تواند مدرن باشد و در عین حال هرگز اصالت خود را از دست ندهد. طوری که گاهی اوقات فکر می‌کنیم که ژاپنی‌ها از یک سیاره دیگر یا حتی از آینده آمده‌اند. رویکرد آن‌ها به چیز‌های عادی ما را هیجان‌زده و متعجب می‌کند. در این مطلب با چیزهایی آشنا می‌شوید که زندگی ژاپنی‌ها را حسادت‌انگیز می‌کند.


زیبایی شناسی برای ژاپنی‌ها واقعا مهم
 
است
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


این ایستگاه قطار طراحی شده تا مردم بتوانند از قطار خارج شوند و از منظره لذت ببرند. زیبایی شناسی بخش مهمی از زندگی روزمره در ژاپن است. در فرهنگ سنتی ژاپن، چند اصطلاح پایه وجود دارد که جوهره زیبایی را تعیین می‌کند. تاکید بر سادگی، هماهنگی طبیعت و انسان، و رویکرد متفکرانه به زندگی، جزء مهم‌ترین مولفه‌های زیبایی شناسی ژاپن هستند.


هیچ اصطلاحی برای «غارت» در ژاپن وجود

ندارد

 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


ژاپن مستعد زلزله است، اما هنگام بروز بلایای طبیعی، هیچ غارتگری و دزدی در این کشور اتفاق نمی‌افتد. حتی معلوم نیست که آیا اصطلاحی برای این عمل در فرهنگ لغت‌های ژاپنی وجود دارد یا نه. اگر در گوگل «غارتگری در ژاپن» را به انگلیسی جستجو کنید، مقالات خارجی متعددی پیدا می‌کنید که می‌گویند هیچکس در ژاپن خانه‌ها و مغازه‌ها را غارت نمی‌کند. شاید این به ادب و نظم آن‌ها ربط دارد. جامعه ژاپنی سیستمی ساخته که حتی در بدترین شرایط هم قوانین رعایت شود.


زبان ژاپنی از چندین سطح از ادب تشکیل

شده است

 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


در زبان ژاپنی، چهار سطح از ادب و احترام وجود دارد: محترمانه، محاوره، فروتنانه و مودبانه. قوانین خاصی برای انتخاب نوع گفتار مناسب وجود دارد. اصولا، یک فرد جوان باید از نوع صحبت کردن مودبانه برای خطاب کردن بزرگتر خود استفاده کند. این درمورد خواهران و برادران هم صدق می‌کند. تقریبا همه مکالمات با «sumimasen» به معنای «ببخشید» آغاز می‌شود، بنابراین فرد به خاطر اینکه وقت شما را می‌گیرد از پیش عذرخواهی می‌کند.


در ژاپن تقریبا هیچ کارگر خارجی وجود ندارد
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


ژاپن کشوری با فرهنگ منحصربه‌فرد است. تقریبا هیچ کارگر خارجی در ژاپن وجود ندارد، چون حداقل حقوق آن‌ها از میانگین درآمد مردم محلی بیشتر بود. فقط افراد حرفه‌ای می‌توانند در آن جا کار کنند. اما در سال گذشته، پارلمان ژاپن به شرکت‌ها اجازه استخدام خارجی‌ها را دارد. برای گرفتن ویزای کار، داوطلبان باید آزمون زبان و مهارت‌های حرفه‌ای بدهند. علاوه بر این، مهاجرانی که مهارت کمی دارند اجازه ندارند خانواده هایشان را با خود بیاورند.


در ژاپن به فرزندی پذیرفتن مردان بالغ عادی

است

 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


به فرزندی پذیرفتن مردان بالغ سنتی است که از قرن سیزدهم انجام می‌شود. در جامعه ژاپنی، خانواده نقش مهمی دارد. معمولا پسران، خانواده و کسب و کار خانوادگی را اداره می‌کنند. پس تکلیف خانواده‌هایی که فقط دختر دارند چه می‌شود؟ به فرزندی پذیرفتن مردان بالغ به خانواده‌ها اجازه می‌دهد شجره‌نامه خود را گسترش دهند و وارث جدیدی پیدا کنند که تجارت خانوادگی آن‌ها را ادامه دهد. مثلا، اوسامو سوزوکی، رئیس شرکت سوزوکی، چهارمین وارث فرزندخوانده‌ای است که این شرکت سرپرستی او را پذیرفته است.


باغ‌های ژاپنی نوعی هنر هستند
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


اصول باغبانی ژاپنی در قرن سیزدهم به وجود آمد. خاک در ژاپن منبع بسیار ارزشمندی است و مردم سعی می‌کنند از هر سانتیمتر از آن استفاده کنند. ژاپنی‌ها می‌خواهند با طبیعت هماهنگ باشند، بنابراین باغ‌های زیبا و برکه‌های کوچکی با ماهی‌های رنگی و لاکپشت‌ها ایجاد می‌کنند. این باغ‌ها نماد کمال طبیعت هستند.


حیوانات شگفت انگیز
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


اگر عاشق حیوانات باشید، ژاپن همان جایی است که به آن نیاز دارید. در این کشور، کافه‌های زیادی پر از گربه، سگ، ماهی و پرنده وجود دارد. علاوه بر این در هوکایدو، در شمال ژاپن، می‌توانید ساکنان عجیبی پیدا کنید: سنجاب‌های پرنده، خرگوش‌های هوکایدو، پاندا‌های قرمز، سنجاب‌های قرمز و ...


توکیو یکی از بهترین دیزنی‌لند‌های دنیا را دارد
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


دیزنی لند ژاپن، اولین پارک دیزنی است که در خارج از آمریکا ساخته شده است. این پارک شبیه به نمونه کالیفرنیایی آن است، اما بزرگتر و از همه دیزنی‌لند‌های دنیا زیباتر است. حتی در کنار آن، پارک آبی دیزنی وجود دارد. این مرکز تفریحی در خلیج توکیو قرار دارد و گران‌ترین پارک موضوعی جهان است.


استخدام مادام‌العمر در ژاپن متداول است
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


در شرکت‌های بزرگ و موسسات دولتی ژاپن، قرارداد اشتغال مادام‌العمر با کارمند بسته می‌شود. یعنی فرد اجازه دارد تا زمانی که سلامت کافی برای انجام کار دارد، کارش را ادامه دهد. ژاپنی‌ها بعد از دانشگاه درخواست کار می‌دهند و تا بازنشستگی برای همان شرکت کار می‌کنند. کارمندان ژنی ارتباط تنگاتنگی با شرکت خود دارند و درک می‌کنند که رفاهشان به موفقیت شرکت بستگی دارد.


اعتراف کردن اشتباهات بسیار اهمیت دارد
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


«بوشیدو» اصطلاحی است که به معیار‌های اخلاقی و ارزش‌های زندگی سامورایی اشاره دارد. اعتراف کردن اشتباهات خود نقش مهمی در زندگی مردم ژاپن دارد. مواردی در تاریخ وجود دارد که سیاستمداران ژاپنی از سمت خود استعفا کردند، چون نمی‌توانستند به وعده‌های انتخاباتی خود عمل کنند. «یوکیو هاتویاما» هم به همین دلیل بعد از هشت ماه از سِمت نخست وزیری استعفا کرد.


تنبیه بدنی بچه‌ها طبق قانون ممنوع است
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


امسال، دولت ژاپن قانونی تصویب کرد که طبق آن هر گونه تنبیه بدنی کودکان خردسال ممنوع است. این قانون هم برای والدین و هم مددکاران اجتماعی اعمال می‌شود.


توکیو به عنوان یکی از بهترین شهر‌های جهان

شناخته می‌شود

 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


در سال ۲۰۱۵، توکیو از نظر امنیت شخصی، امنیت سایبری، زیرساخت‌ها و سلامت، به عنوان امن‌ترین شهر جهان شناخته شد. سال گذشته، مجله مونوکل، به توکیو رتبه دوم بهترین شهر جهان را دارد. کارشناسان شهر‌ها را بر اساس ۶۰ ویژگی ارزیابی کرده بودند: از پایه (ایمنی و محیط زیست) تا موارد خاص.


ژاپن بیشترین جمعیت صدساله‌ها را دارد
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟


امید به زندگی در ژاپن بسیار بالاست: به طور متوسط ۸۴ سال. امروزه بیش از ۳۰هزار نفر در ژاپن بیش از ۱۰۰ سال سن دارند و دلایل مختلفی برای آن وجود دارد: اول، در ۶۰ سال اخیر، مراقبت‌های بهداشتی بسیار بهتر شده است. دوم، رفاه بالای شهروندان نقش مهمی داشته است. سوم، ژاپنی‌ها به سالمندان توجه بیشتری می‌کنند. همچنین مراکز مختلف پیری‌شناسی در ژاپن وجود دارد که جنبه‌های مختلف پیری انسان و روش‌های مبارزه با آن را مطالعه می‌کنند.


مهمان نوازی
 
چرا باید به زندگی ژاپنی‌ها حسادت کنیم؟

یکی از کاربران ردیت، این عکس را منتشر کرد و نوشت: « وقتی در بازار توکیو بودیم، یک مرد مهربان اصرار داشت برای پدرم املت بخرد. کسی می‌تواند به من بگوید چرا؟» مردم در نظرات به او گفتند که این در ژاپن عادی است. «او پدر شما را دیده و فهمیده که یک مسافر خارجی است، و خواسته هم چیزی به او بدهد که دوست داشته باشد و هم خاطره خوبی از سفر برای او به جا بگذارد.»
 
منبع: brightside


حکمت نهج البلاغه

وَ قَالَ ع لَا غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لَا فَقْرَ كَالْجَهْلِ - وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لَا ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ 

و درود خدا بر او، فرمود: هيچ ثروتی چون عقل، و هيچ فقری چون نادانی نيست. هيچ ارثی چون ادب، و هيچ پشتيبانی چون مشورت نيست.

(اخلاقی، اجتماعی) 

وَ قَالَ ع الْغِنَى فِي الْغُرْبَةِ وَطَنٌ وَ الْفَقْرُ فِي الْوَطَنِ غُرْبَةٌ 
 
و درود خدا بر او، فرمود: ثروتمندی در غربت، چون در وطن بودن، و تهيدستی در وطن، غربت است.
(اخلاقی، اجتماعی) 


داستان

آيت الله اراکي رحمه الله فرمود: شبي خواب اميرکبير را ديدم، جايگاهي متفاوت و رفيع داشت پرسيدم چون شهيدي و مظلوم کشته شدي اين مرتبت نصيبت گرديد؟ با لبخند گفت : خير. سؤال کردم چون چندين فرقه ضاله را نابود کردي؟ گفت : نه. با تعجب پرسيدم : پس راز اين مقام چيست؟ جواب داد : هديه مولايم حسين(ع) است! گفتم چطور؟ با اشک گفت : آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فين کاشان زدند؛ چون خون از بدنم ميرفت تشنگي بر من غلبه کرد سر چرخاندم تا بگويم قدري آبم دهيد؛ ناگهان به خود گفتم ميرزا تقي خان! 2 تا رگ بريدند اين همه تشنگي! پس چه کشيد پسر فاطمه؟ او که از سر تا به پايش زخم شمشير و نيزه و تير بود! از عطش حسين حيا کردم ، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در ديدگانم جمع شدآن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسين آمد و گفت به ياد تشنگي ما ادب کردي و اشک ريختي؛ آب ننوشيدي اين هديه ما در برزخ، باشد تا در قيامت جبران کنيم.مزد ادب

+ نوشته شده در جمعه 27 فروردين 1395برچسب:داستان,قصه,داستان پند آموز,ادب,امیر کبیر,حمام فین کاشان,امام حسین علیه السلام, ساعت 20:38 توسط آزاده یاسینی