چین راکتور همجوشی هسته‌ای را آزمایش کرده که می‌تواند ۱۰ برابر داغ‌تر از هسته خورشید باشد، این ادعا صحت دارد؟

اخبار جدیدی در چند روز گذشته منتشر شده مبنی بر این که چین راکتور همجوشی هسته‌ای یا همان «خورشید مصنوعی» را با نام «توکامک HL-۲M» ساخته و برای اولین بار آن را روشن کرده و توانسته به دمایی حدود ۱۰ برابر بیشتر از دمای خورشید دست پیدا کند.

راکتور توکامک HL-۲M که برای شبیه سازی واکنش‌های طبیعی در خورشید با استفاده از سوخت هیدروژن و دوتریم ساخته شده، بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین دستگاه تحقیق تجربی همجوشی هسته‌ای چین است. گفته می‌شود این راکتور انقلابی در نحوه تولید و مصرف انرژی ایجاد خواهد کرد.

رادیو بین‌المللی چین روز شنبه اعلام کرد: رآکتور «توکاماک اچ- ال تو- ام» (HL-۲ M Tokamak) بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین ابزار تحقیقات تجربی همجوشی هسته‌ای چین محسوب می‌شود و دانشمندان امیدوارند این رآکتور بتواند به طور بالقوه منبع قدرتمندی از انرژی پاک را فراهم کند.

این رآکتور از یک میدان مغناطیسی قدرتمند برای همجوشی پلاسما‌های داغ و گرمایی استفاده می‌کند و این قابلیت را دارد که به دمای بیش از ۱۵۰ میلیون درجه سانتی گراد برسد که این دما تقریبا ۱۰ برابر گرم‌تر از حرارت هسته‌ای خورشید است.

این رآکتور هسته‌ای در استان «سیچوان» واقع در جنوب غرب چین قرار دارد و ساخت آن اواخر سال گذشته میلادی تکمیل شده است و به دلیل گرما و انرژی عظیمی که تولید می‌کند، اغلب «خورشید مصنوعی» نامیده می‌شود.

توسعه انرژی همجوشی هسته‌ای نه تنها راهی برای تامین نیاز‌های استراتژیک حوزه انرژی چین محسوب می‌شود بلکه در زمینه توسعه پایدار انرژی و اقتصاد ملی چین نیز دارای اهمیت زیادی است.

لازم است یادآوری کنیم که دمای هسته خورشید به ۱۵ میلیون درجه سانتی گراد می‌رسد. با این حساب حرارت ۱۰۰ میلیون درجه سانتی گراد راکتور هسته‌ای خورشید مصنوعی چینی ها، قدرتی بار‌ها بیشتر را نوید می‌دهد.

خورشید مصنوعی چیست؟

خورشید مصنوعی چینی‌ها در واقع یک راکتور هسته‌ای پیشرفته می‌باشد. این راکتور هسته‌ای قادر به بازسازی فرآیندی ست که در ساختار خورشید سوزان طبیعی اتفاق می‌افتد.

مطالعه خورشید طی سالیان گذشته، واکنش‌های درون هسته‌ی آن‌ها را مشخص کرده و دانشمندان به بازسازی چنین چیزی در محیط آزمایشگاهی بسیار نزدیک شده اند.

ساختار خورشید مصنوعی

این خورشید مینیاتوری دارای میدان الکترومغناطیسی است و توانایی پرتاب ذرات یونیزه را دارد. این وسیله آلومینیومی میلیون‌ها مرتبه از خورشید واقعی کوچک‌تر است و با تنها ۳ متر عرض، شبیه توپی است که سیم‌های مختلف به آن متصل شده. دانشمندان این خورشید کوچک را «توپ بزرگ قرمز» نام گذاری کرده اند. در مرکز این وسیله یک آهن ربا برای شبیه سازی میدان مغناطیسی خورشید قرار گرفته است. دانشمندان با تزریق هلیوم به آن، گاز درونی را یونیزه و به پلاسما تبدیل می‌کنند.

کارایی خورشید مصنوعی

اصلی‌ترین مزیت ساخت خورشید مصنوعی، توان فوق العاده آن برای تبدیل هیدروژن به انرژی سبز و پاک است. انرژی سبزی که زمین را از آلودگی‌های ناشی از سوخت‌های فعلی عاری و مشکل کمبود منابع انرژی را برطرف می‌سازد. گفته می‌شود این راکتور می‌تواند انرژی مورد نیاز دو میلیون خانوار را تامین کند و هیچ زباله رادیواکتیوی هم از خود به جا نمی‌گذارد. همچنین همجوشی هسته‌ای توسط آب دریا و لیتیوم تامین می‌شود که در زمین فراوان است پس برای تامین سوخت مورد نیاز راکتور هم مشکلی به وجود نمی‌آید.

تاریخچه و هزینه ساخت خورشید مصنوعی

طرح ساخت این خورشید مصنوعی که از سال ۲۰۱۶ و با حضور ۳۵ کشور آغاز شده تاکنون با پنج سال تاخیر رو به رو شده و بودجه اولیه آن هم تا سه برابر افزایش داشته و به بیش از ۲۰ میلیارد یورو رسیده است. البته برخی رسانه‌ها مدعی شده اند طرح مونتاژ کوره قرار است تا سال ۲۰۲۴ ادامه یابد و انتظار می‌رود نتایج اولیه این طرح اواخر سال ۲۰۲۵ و اوایل ۲۰۲۶ مشخص شود.

پیش از این هم دانشمندان اروپایی در آلمان به دمایی بالاتر از ۱۰۰ میلیون درجه رسیده بودند، اما به دلیل احتمال ذوب‌شدگی نتوانستند مدت زیادی آن دما را حفظ کنند. کاربری نوشت: «وقتی این پروژه را می‌بینم می‌فهمم چقدر انرژی هسته‌ای می‌تونه کاربردی و مفید باشه.»

هم جوشی از طریق ادغام هسته های اتمی، حجم گسترده و عظیمی از انرژی تولید می کند و این روند عکس روند شکافت هسته ای است. شکافت هسته ای در تولید تسلیحات اتمی و نیروگاه های هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد و طی فرآیند شکافت هسته ای، هسته های اتمی خرد و قطعه قطعه می شوند.

در جریان همجوشی، بر عکس شکافت هسته ای، هیچ گاز گلخانه ای ساطع نمی شود و در نهایت خطر کمتری در زمینه بروز حوادث و یا سرقت مواد اتمی وجود دارد. با این حال، هم جوشی هم بی نهایت دشوار و هم بسیار هزینه بردار است. کل هزینه ساخت رآکتور آزمایشی بین المللی گرما هسته ای (Thermonuclear )، مبلغی معادل ۲۲.۵ میلیارد دلار برآورد شده است.

 مجسمه‌های غول پیکر از دیدگاه‌های خیلی‌ها صرفا در کتاب‌های قصه هستند و تمام، اما در سراسر دنیا انواع و اقسام آن‌ها را میتوان دید. در ادامه این مطلب قصد داریم برخی از مشهورترین مجسمه‌های غول پیکر دنیا (از مجسمه آزادی در آمریکا گرفته تا مجسمه مسیح در ریودوژانیرو) را به شما معرفی کنیم. البته در این میان مجسمه‌هایی هم هستند که مردم کمتر نامشان را شنیده اند و از آن جمله می‌توان به اژد‌های خوابیده در یکی از کوهستان‌های ویتنام یا مجسمه پادشاه داچیا در رومانی اشاره کرد.

پل طلایی ویتنام

این مسیر که درون یک دست سنگی عظیم الجثه ساخته شده پل طلایی Cau Van نام دارد و در ۱۴۰۰ متری از سطح دریا در منطقه‌ای به نام Ba Na Hills واقع شده است. وقتی از دور به این پل نگاه میکنید انگار دستان فرشته کوهستان را می‌بینید که از سطح زمین بیرون آمده اند. طول این پل ۱۵۰ متر است و از جاذبه‌های گردشگری مطرح ویتنام به شمار می‌رود.

اژد‌های خفته: ویتنام

این اثر هنری هم در ویتنام قرار دارد و تمثالی از یک اژد‌های سنگی عظیم است که در راس کوهی در منطقه Ninh Binh ویتنام ساخته شده و ظاهرا از مناظر طبیعی اطرافش محافظت میکند. علاقمندان به تماشای این اژد‌ها باید ۴۵۰ پله سنگی را بالا بروند تا به آن برسند و در طول مسیر از حکاکی‌های زیبای آن از جمله ققنوس و اژد‌های دیگر لذت ببرند.

مجسمه آزادی: آمریکا

این مجسمه مشهور که در نیویورک قرار دارد همه ساله میلیون‌ها گردشگر را به خود فرا می‌خواند. این مجسمه در دهه ۱۸۸۰ میلادی از سوی فرانسه به آمریکا هدیه داده شد و تصویری از الهه آزادی یونان باستان به نام Libertas (لیبرتاس) است. لیبرتاس مشعلی در دست دارد که آن را بالای سر خود نگه داشته و در دست دیگرش لوحی قرار داده شده که تاریخ استقلال آمریکا یعنی ۴ جولای ۱۷۷۶ دیده می‌شود.

بودای بزرگ: چین

این مجسمه که براساس برخی گمانه زنی‌ها در تاریخ ۷۱۳-۸۰۳ بعد از میلاد مسیح ساخته شده حدودا ۷۱ متر طول دارد و در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. بودای بزرگ در استان سیچوان و روی یک صخره ساخته شده تا به شکل نمادین بر سه رودخانه مجاورش اشراف داشته باشد.

تندیس مسیح: برزیل

این مجسمه از جمله جاذبه‌های زیبای ریودوژانیرو و یکی از عجایب هفت گانه دنیای مدرن به شمار می‌رود. ارتفاع آن حدود ۳۰ متر است و هر کدام از دستانش ۲۸ متر باز شده اند تا به نوعی تداعی کننده علامت صلیب باشند. مجسمه مسیح برفراز کوه Corcovado قرار گرفته است.

کلپیس، اسکاتلند

این دو سر اسب ارتفاعی بالغ بر ۳۰ متر دارند و وزن هر کدامشان برابر با ۳۰۰ تن است و بزرگترین مجسمه‌های اسب در دنیا به شمار می‌روند. کلپیس توسط اندی اسکات ساخته شده و معرف نقش مهم اسب‌ها در صنعت اسکاتلند (از جمله در کشیدن واگن‌ها و خیش‌های کشاورزی) هستند.

بودا: میانمار

دو مجسمه قابل توجه از بودا در Bodhi Tataung میانمار وجود دارد. اولی بودای ایستاده است که یکی از بلندترین مجسمه‌های دنیا به شمار می‌رود. دیگری هم بودای نشسته است که در سال ۱۹۹۱ ساخته شده و طولی برابر با ۱۰۰ متر دارد. بودای نشسته از درون خالی است و هدف از ساخت آن نمایش تواریخ مربوط به بوداست.

جادایوپارا؛ هندوستان

بزرگترین تندیس پرنده دنیا در مرکز زمین Jatayu در کرالای هندوستان قرار دارد و توسط Rajiv Anchal ساخته شده. این مجسمه که در زمینی به مساحت ۱۳۹۳ متر مربع بنا شده حدود ۶۰ متر ارتفاع دارد و در کنار آن سکویی برای مشاهده دره‌های اطراف بنا شده که توریست‌های زیادی را به خود جلب میکند.

دیسابالوس: رومانی

این مجسمه غول پیکر که درون یکی از دره‌های رومانی ساخته شده یادبودی از آخرین پادشاه این کشور یعنی سلطان دیسابالوس است. او که با عنوان ارتفاع این مجسمه ۴۰ متر است و بزرگترین مجسمه صخره‌ای اروپا به شمار می‌رود. ساخت آن نیز در حدود ۱۰ سال طول کشید تا نهایتا در سال ۲۰۰۴ رونمایی شد.

ماهی غول پیکر؛ تایلند

این ماهی که درون پارک موزه‌ای به نام شهر باستانی در تایلند بنا شده به صورت نمادین از کاخی محافظت می‌کند که پشت آن قرار دارد.

 بر روی سیاره زمین مکان‌هایی بسیار بی‌نظیر، زیبا و جذاب وجود دارند که قبلا هرگز آن‌ها را ندیده‌اید. از این رو قصد داریم شما را با عجیب‌ترین مکان‌های زمین که شبیه سیاره‌های دیگر هستند، آشنا کنیم.

در سیاره زمین مناطق عجیب و ناشناخته‌ای وجود دارند که ظاهر ویژه آن‌ها برای بسیاری از مردم اسرارآمیز به نظر می‌رسد. در زمانی که تمام تلاش بشر بر کشف ناشناخته‌های فضای بی‌کران معطوف شده است، بر روی همین سیاره دوست‌داشتنی نیز مناطقی درخور توجه قرار دارند که بیشتر مردم از وجود آن‌ها بی‌خبر هستند. از این رو در این مقاله سعی داریم شما را با چند منطقه عجیب آشنا کنیم که در لیست عجیب‌ترین مکان‌های زمین قرار گرفته‌اند.

۱. جزیره سقطرا (Socotra Island)

آدرس: یمن، عدن، شرق خلیج عدن

جزیره سقطرا که در کشور یمن واقع شده است به دلیل داشتن درختان عجیب خود باعث می‌شود تا بیینده‌ها در نگاه اول این جزیره را متعلق به سیاره‌ها یا کهکشان‌های دیگر بدانند. در این جزیره درختان خون اژد‌ها (dragon’s blood trees) بسیار مشهور هستند. گفتنی است این جزیره در حدود ۶ تا ۷ میلیون سال قبل به قاره آفریقا متصل بوده و به تدریج خود را از آن جدا کرده است. جالب است بدانید این جزیره میزبان حدود ۸۰۰ گونه نایاب گیاهی است که حداقل یک‌سوم آن از جمله درخت خون اژد‌ها در سایر مناطق کره زمین وجود ندارند. در جزیره سقطرا شاهد ساحل‌های پوشیده از شن، کوه‌های بلند و غار‌های آهکی هستیم که البته آب و هوای آن از نوع گرم و خشک است.

۲. دریاچه ناترون (Lake Natron)

آدرس: آفریقا، تانزانیا، ناترون

در خصوص دریاچه ناترون حواشی زیادی وجود دارد که دلیل آن هم به کشف بقایای موجوداتی عجیب و غریب مربوط است که به سنگ تبدیل شده بودند. البته با توجه به معروف بودن این دریاچه برای آن تصاویر ساختگی متعددی را ساخته‌اند و به آن لقب دریاچه‌ای را داده‌اند که موجودات را به سنگ تبدیل می‌کند که البته چنین موضوعی به تایید نرسیده است. به طور کلی این دریاچه سرخ رنگ از ویژگی قلیایی بالایی بهره می‌برد که بسیار سوزاننده است و به همین دلیل برای آن لقب دریاچه سوزان را در نظر گرفته‌اند.

با توجه به اینکه سطح تبخیر این دریاچه بسیار زیاد است، سدیم کربنات هیدراته و ترونا باقی خواهند ماند و میزان شوری آن بیش از ۱۲ بوده و درجه pH دریاچه نیز حدود ۱۰.۵ است. از این رو این دریاچه می‌تواند پوست و جانورانی که نمی‌توانند چنین شرایطی را تحمل کنند بسوزاند. البته برخلاف شایعه‌هایی که در خصوص این دریاچه منتشر می‌شود، دریاچه ناترون نمی‌تواند جانوران را بلافاصله تبدیل به سنگ کند.

۳. غار‌های کرم شب تاب وایتومو

(Glowworm Waitomo Caves)

آدرس: اقیانوس آرام، نیوزلند، شهر اوتوروهانگا، جاده غار وایتومو، غار کرم‌های شب تاب

بسیاری از مردم بر این باورند که هنگام بازدید از غار با تاریکی مطلق و خفاش‌های ترسناک مواجه خواهند شد، اما غار‌های کرم شب تاب وایتومو شما را غافل‌گیر خواهد کرد. روی سقف این غار تعداد زیادی از کرم‌های شب تاب وجود دارد که گویی شاهد ستاره‌های درخشان هستیم. این غار که اکوسیستمی از کرم‌های شب تاب زیاد محسوب می‌شود، به صورت طبیعی با نور این جانوران روشن و تزئین شده است.

در این غار یک نوع خاصی از کرم شب تاب به نام Arachnocampa luminosa وجود دارد که در سایر نقاط این سیاره دیده نشده است. در حال حاضر تیم‌های علمی از این غار محافظت می‌کنند تا با حفظ درجه حرارت و رطوبت مناسب بتوان این مکان را برای بازدید گردشگران آماده سازند.

۴. جزیره دوون (Devon Island)

آدرس: کانادا، خلیج بافین، جزیره دوون

جزیره دوون که در مرز‌های کشور کانادا واقع شده است به عنوان یکی از عجیب‌ترین مکان‌های زمین محسوب می‌شود. این جزیره دارای آب و هوای نامساعدی بوده و به دلیل قرمز رنگ بودن سطح زمین این جزیره آن را جزیره مریخی می‌شناسند. زمین این جزیره در تمام فصول سال با یخ پوشانده شده است و حتی در قسمتی از آن همیشه کلاه‌های یخی قرار داشته و دمای سایر بخش‌های جزیره حداکثر تا ۸ درجه سانتی‌گراد افزایش پیدا می‌کند.

پوشش گیاهی این جزیره نیز به دلیل ویژگی آب و هوایی بسیار ناچیز است و به همین دلیل حیوانات کمی در آن سکونت دارند. هرچند که انسان‌ها در این جزیره سکونت ندارند، اما برای دانشمندان ناسا محل بسیار مناسبی محسوب می‌شود؛ زیرا این جزیره به مریخ شباهت داشته و می‌توان در آن پژوهش‌های تحقیقاتی را انجام داد.

۵. پارک ملی ژانگ جیاجی (Zhangjiajie

National Forest Park)

آدرس: چین، هونان، ژانگ جیاجی، وولینگیان

پارک ملی ژانگ جیاجی فقط یک منظره دیدنی محسوب نمی‌شود، بلکه این مکان بدون شک یک شاهکار عظیم و طبیعی در جهان به شمار می‌رود. این پارک ملی دارای مساحتی حدود ۳۰۰ کیلومتر مربع بوده و در آن ستون‌های سنگی بسیار خوش‌تراش و جذاب قرار دارد که ارتفاع آن‌ها از برج امپایر استیت نیویورک نیز بیشتر است. گفتنی است سازندگان فیلم آواتار برای ترسیم دنیای پاندورا از این پارک ملی بسیار زیبا الهام گرفته‌اند. گردشگران می‌توانند در این پارک ملی از طولانی‌ترین پل شیشه‌ای جهان، تله‌کابین و جاده پیچ در پیچ تونیان دیدن کنند.

۶. غار سون دونگ (Hang Son Doong)

آدرس: ویتنام، ایالت کوانگ بین، غار سون دونگ

غار سون دونگ در کنار زیبایی بسیار زیاد خود از وسعت زیادی نیز بهره می‌برد و حتی آن را به عنوان بزرگ‌ترین غار جهان می‌شناسند. تالار این غار دارای طولی به اندازه ۹ کیلومتر، ۲۰۰ متر عرض و ارتفاع آن نیز ۱۵۰ متر است. حفره زیرزمینی این غار می‌تواند در خود یک شهر را با تمام ساختمان‌هایش جای دهد. تعدادی از بزرگ‌ترین ستالاگمیت‌های جهان نیز با طول ۷۰ متر در این غار وجود دارد. گفتنی است این غار که به عنوان عجیب‌ترین مکان‌های زمین محسوب می‌شود تا سال ۲۰۰۹ ناشناخته مانده بود.

۷. دریاچه جوکولسارلون (Jökulsárlón)

آدرس: ایسلند، جاده ۱، پارک ملی واتناجوکول

این دریاچه خیره‌کننده که در ایسلند قرار دارد به دلیل سطح پوشیده از یخ و ساحل یخ زده خود مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. جذابیت این دریاچه به دلیل شن‌های آتشفشانی سیاه بیش از پیش افزایش پیدا کرده است و یکی از شگفتی‌های طبیعی کشور ایسلند محسوب می‌شود. این دریاچه زمانی به وجود آمد که یک یخچال طبیعی از حاشیه اقیانوس اطلس فاصله گرفت و با ذوب شدن تدریجی یخ‌ها میزان وسعت دریاچه نیز افزایش یافت. در حال حاضر این دریاچه با حاشیه اقیانوس اطلس حدود ۱.۵ کیلومتر فاصله دارد و مساحت آن حدود ۱۸ کیلومتر مربع است. گفتنی است دریاچه جوکولسارلون دارای عمقی حدود ۲۴۸ متر است که به همین دلیل به عنوان عمیق‌ترین دریاچه ایسلند محسوب می‌شود.

 هرکدام از ما نام برند‌ها و محصولاتی را به یاد داریم که اکنون خبری از آن‌ها نیست. یا در خبر‌ها گفته می‌شود این برند‌ها فعال هستند، ولی در عمل هیچ محصولی از آن‌ها در بازار نمی‌بینیم. تا همین چند سال پیش هم آگهی‌های تلویزیونی پر بود از نام‌های آشنایی که همه به یاد داشتیم و با تبلیغات‌شان سرگرم می‌شدیم، ولی امروزه دیگر یادی از آن‌ها نمی‌شود و در بیشتر موارد آن برند و کارخانه، عمدتا به دلیل سیاست‌های غلط خصوصی‌سازی و واردات بی‌رویه تعطیل شده است.

در مطلب امروز سراغ چند نام تجاری معروف رفته‌ایم تا ببینیم چه بر سرشان آمده و سرنوشت آن برند و محصولاتش چه شده است؟ از ارج بگیرید تا آزمایش و پارس‌الکتریک، تولی‌پرس و .... البته در بین برند‌هایی که در تاریخ محو شدند، نام‌هایی هم وجود دارد که گفته می‌شود خوشبختانه بعد از سال‌ها رکود و نداشتن فعالیت، دوباره تولید را از سر گرفته‌اند که امیدواریم فقط در حد خبر روی کاغذ نباشد.

از باتری قلمی تا لپ‌تاپی که تولید نشد

نام برند: پارس الکتریک

زمانی در خانه هر ایرانی حداقل یک محصول پارس وجود داشت. از تلویزیون‌های سیاه و سفید نقلی‌اش گرفته تا باتری‌هایی که قدیمی‌ها به آن قوه می‌گفتند! کارخانه‌های پارس توشیبا، پارس شهاب، پارس الکتریک، باتری پارس، لوازم خانگی پارس و چندین واحد صنعتی دیگر توسط محمدهاشم برخوردار از سال ۱۳۴۱ بنیان گذاری شدند تا هشت هزار نفر در این کارخانه‌ها مشغول کار شوند. این مجموعه بعدا دولتی شد و تحت نظر سازمان صنایع ملی ایران به فعالیت خود ادامه داد. پارس‌الکتریک به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های تأمین اجتماعی در سال ۱۳۷۱ به فعالیت خود ادامه داد.

از بین شرکای تجاری این شرکت تنها گروندیگ آلمان که در بین برند‌های صوتی و تصویری برند درجه سوم اروپا به شمار می‌آمد، با این شرکت همکاری‌اش را ادامه داد. گروندیگ چند سال پیش برای همیشه تعطیل شد و پارس الکتریک نتوانست این برند را خریداری و به نام خود ثبت کند از این رو برای تولید تلویزیون دست نیاز خود را به سمت کارخانه‌های کره‌ای دراز کرد تا با یکی از قدیمی‌ترین برند‌های صوتی و تصویری آسیا همکاری کند.

پارس الکتریک در حالی که می‌رفت علاوه بر تولید تلویزیون‌های ال‌سی‌دی، لپ‌تاپ ایرانی را هم وارد بازار کند، با تغییر ناگهانی مدیرعاملش مواجه شد تا مثل چند برند دیگر با آینده‌ای نامعلوم روبه‌رو شود. کارخانجات پارس الکتریک سال‌ها متروکه مانده بود، ولی گویا مدتی است دوباره فعالیت اش را از سر گرفته است.

شیر‌های دوقلوی خسته از واردات

نام برند: کفش بلا

اگر سن و سالی ازتان گذشته باشد و دوران جوانی را پشت سر گذاشته باشید، حتما شمایل دو شیر که یک آرم بلا را در بر گرفته‌اند به یاد دارید. کفش بلا، به نوعی دومین برند معروف کفش ایرانی بود، پس از کفش ملی. رقابت این دو کفش و در بازه‌ای، کفش وین، زبانزد خریداران کفش در ایران بود. کفش بلا، تولدش را وامدار خانواده عمیدحضور است. پدر و پسرانی که از کاشان به تهران کوچ و پس از مدتی با خرید یک زیرپله در بازار، فروش کیف و کفش را آغاز کردند.

همین موضوع مقدمه‌ای شد تا خشت اول بنای «بلا» را بگذارند. سیستم توزیع به تدریج کفش بلا را از تولید و تجارت ملی مبدل به یک شرکت بزرگ برای برندسازی و مارکتینگ صنعتی در ابعاد ملی کرد. تولیدات بلا کفش‌های مختلفی مثل پوتین، کفش‌های مجلسی، ورزشی و دمپایی را دربر می‌گرفت. با وقوع جنگ تحمیلی و مشکلات اقتصادی و نابه سامانی مالکان این برند، بلا در مسیر نزولی قرار گرفت. پس از مدتی به دلایل مختلف از قبیل رکود بازار، واردات کفش‌های بی‌کیفیت و ارزان خارجی و مدیریت ناموفق، بلا نیز به سرنوشت دیگر برند‌های خاطره‌انگیزی که از بین رفتند، مبتلا شد.

خط تولید این کارخانه، قطعه قطعه و به بخش خصوصی واگذار شد. مدیریت این برند اکنون در دست یک بانک است به طوری که تنها با استفاده از فروشگاه‌های بلا در کل کشور کفش‌هایی را از دیگر تولیدکنندگان عرضه می‌کند. این سرنوشت تا بیخ گوش کفش ملی هم نزدیک شد، ولی خوشبختانه به طور کامل این دیگر برند محبوب را از پا درنیاورد. بلایی که بر سر کفش وین، سومین تولیدی بزرگ دوران دور صنعت کفش ایران آمد.

قدیمی‌ترین تولیدکننده لوازم خانگی ایران

نام برند: ارج

«ارج؛ نامی که می‌شناسید و به آن اطمینان دارید» تبلیغی بود که شاید هنوز در گوش خیلی‌ها مانده باشد. ارج یک سازنده بزرگ محصولات لوازم خانگی در کشور بود. این شرکت از سال ۱۳۱۶ با هشت کارگر ساده مشغول تولید شد و با قدمتی ۷۹ ساله، قدیمی‌ترین سازنده لوازم خانگی ایران لقب گرفت. در آغاز، کار‌های آهنگری، ریخته‌گری و جوشکاری انجام می‌داد و همچنین صندلی‌های تاشو نیز تولید می‌کرد.

در دهه ۱۳۵۰ فعالیت اش گسترش یافت و به تولید لوازم خانگی از جمله یخچال، بخاری، ماشین لباس‌شویی و کولر نیز روی آورد. انتخاب نام ارج برای قدیمی‌ترین تولیدکننده لوازم خانگی ایران، علاوه بر این که از اول نام خانوادگی خلیل ارجمند، بنیان‌گذارش گرفته شده بود، اختصار سه واژه آهنگری، ریخته‌گری و جوشکاری است. کارخانه ارج با شروع نهضت صنعتی شدن شروع به تولید یخچال برقی کرد. تولید یخچال در سال ۱۳۴۱ کاملا تصادفی رخ داد.

در مسافرتی که مدیر شرکت به دانمارک کرد هدفش بازدید از کارخانه‌ای برای تولید ظرف شویی بود و به توافق نهایی هم نزدیک شده بودند، اما با بازدید از کارخانه یخچال‌سازی نظرش عوض شد و ساخت یخچال را آغاز کرد. یک سال بعد آبگرمکن برقی ۵۰ گالنی ساخته ارج به بازار آمد. تولید آن توسط ارج به توسعه بهداشت شخصی مردم و افول خزینه و حمام‌های عمومی که عامل شیوع بسیاری بیماری‌ها بود کمک شایانی کرد. طی واگذاری‌ها، این کارخانه و دارایی‌های آن که به گفته هاشمی (مدیر کل دفتر صنایع فلزی و لوازم خانگی وزارت صنعت) فقط زمین و سوله کارخانه بود، واگذار شد.

گفته می‌شود این شرکت در دهه ۷۰ با یک اختلاس ۲۰ میلیارد تومانی هم مواجه شد. در پی مشکلات مالی، کارخانه ارج رو به سقوط گذاشت تا سرانجام در روز ۲۴ خرداد ۱۳۹۵ با پلمب قضایی انبار ارج، پس از ۷۹ سال به طوررسمی تعطیل شد. گفته می‌شود شرکت ارج بعد از واگذاری در حال مذاکره با تولیدکنندگان لوازم خانگی خارجی برای شروع مجدد تولید است.

افول گرما و سرمای ایرانی

نام برند: آزمایش

کارخانه آزمایش در سال ۱۳۳۷ بنا شد. هنوز هم در خانه بسیاری از ایرانی‌ها حداقل یک محصول از کارخانه آزمایش وجود دارد، محصولات کارخانه‌ای که روزگاری به واسطه تولید وسایل گرمایشی و سرمایشی و به دلیل ایرانی بودن و تولید داخل کشور، با استقبال زیادی همراه بودند. آزمایش که توسط محسن آزمایش بنیان گذاشته شد، در ابتدا کارگاهی برای ساختن صندلی، مبل و آبکاری فلزات بود. روزگاری که گازکشی‌ها در تهران و چند شهر دیگر پا گرفته بود و بخاری‌های کپسولی در بورس بودند، آزمایش نیز به سرعت مدل‌های متنوع خود را به بازار عرضه می‌کرد.

بخاری، کولر و یخچال که از عمده تولیدات آزمایش به شمار می‌رفتند در آن روز‌ها حرف اول را در هر خانه‌ای می‌زدند و فروش قابل توجهی داشتند. بسیاری از کارشناسان و فعالان صنعت لوازم خانگی بر این باورند که یکی از دلایل افول آزمایش، نبود مدیریت مناسب این شرکت بود، چرا که نه تنها آمار بلکه سرمایه این شرکت نیز گویای توانایی تولید محصولات ایرانی است. سرمایه این شرکت که در روز‌های ابتدای کارش ۳۰ میلیون ریال بود پس از ۱۰ سال به ۲۰۰ میلیون تومان افزایش یافت و روز‌های شکوفایی آزمایش رقم خورد.

هنگامی که مدیریت این شرکت، رشد و توسعه آزمایش را به چشم دید، با پیش‌بینی تولید سالانه یک میلیارد ریال، زمینی به مساحت ۱۸۵ هزار متر در کیلومتر ۱۰ جاده آبعلی، سه راه آزمایش خریداری و کارخانه‌ای دیگر بنا کرد. این بار محصولات نسبت به گذشته با تنوع بیشتری همراه بود، چندین نوع یخچال، کولر، آب‌گرمکن، تختخواب فلزی، بخاری و اجاق گاز نیز در کنار محصولات قبلی افزوده شد، اما فروش دیگر مانند گذشته نبود. فعالیت‌های تولیدی شرکت تا اوایل سال ۱۳۸۰ تا حدی رونق داشت و کالا‌های جدیدی مانند یخچال سایدبای‌ساید و فریزر بدون برفک به محصولات شرکت اضافه شد، اما بازار محصولات خارجی با این برند ایرانی یار نبود و آزمایش را به تعطیلی کشاند.

در همین سال‌ها مجموعه آزمایش از طریق بورس به بخش خصوصی واگذار شد. در سال ۱۳۸۸ به دلیل بدهی‌های فراوان، تعداد کارکنان واحد مرودشت آزمایش، از ۱۴۰۰ نفر به ۱۶۰ نفر کاهش یافت و کارخانه به حالت نیمه تعطیل درآمد. اما اکنون خبری از تولید کارخانه آزمایش نیست، چرا که متاسفانه دیگر برند ایرانی آزمایش در میان تعداد زیادی از محصولات لوازم خانگی مرده است.

نشانه پاکیزگی که دیگر نیست؟

نام برند: تولی‌پرس

یکی از معروف‌ترین آگهی‌هایی که سال‌ها پیش در رادیو و مخصوصا تلویزیون به‌طور مداوم پخش می‌شد، مربوط به محصولات شرکت تولی‌پرس بود. شرکت تولیددارو با تأسیس واحدی با نام واحد دترجنت، پودر لباس‌شویی «دریا» را در سال ۱۳۴۳ تولید و اولین محموله از آن با عنوان «کاروان دریا» را روانه بازار کرد.

با گسترش تقاضای بازار و لزوم افزایش ظرفیت تولید و تنوع محصولات شوینده، واحد دترجنت تولیددارو، با عنوان شرکت تولی‌پرس با ظرفیت سالانه ۷۵ هزار تن انواع پودر لباس‌شویی، به ثبت رسید و در سال ۱۳۵۲ به شهر صنعتی البرز در قزوین، انتقال یافت و با تولید محصولاتی از جمله پودر لباس‌شویی دریا و تک، پودر ماشین لباس‌شویی شوما، مایع ظرف شویی جام و آبشار، مایع نرم‌کننده لباس هاله و سفیدکننده زدا، شروع به فعالیت کرد. در ابتدای دهه ۶۰ و متعاقب تقاضای بالای بازار، شرکت تولی‌پرس اقدام به افزایش ظرفیت کرد و در سال ۱۳۷۹ از سهامی خاص، به سهامی عام تبدیل شد. کارخانه تولی‌پرس از ۲۷ مرداد ۹۷ به دلیل مشکل در تهیه مواد اولیه تعطیل شد.

پس از آن کارخانه در ۱۴ مهر ۱۳۹۷ بازگشایی شده بود که در ۲۸ مهر، تعطیلی دوباره آن اعلام شد. سال گذشته خانم زرآبادی نماینده مردم قزوین، آبیک و البرز در مجلس در گفتگو با خبرگزاری خانه ملت درباره وضعیت شرکت تولی پرس، گفته بود: «شرکت تولی‌پرس تولیدکننده و توزیع‌کننده مواد شیمیایی، دارویی و آرایشی است که تا پایان سال مالی ۱۳۸۹ متعلق به گروه سرمایه‌گذاری البرز بوده و در سال مالی ۱۳۹۰ به بخش خصوصی واگذار شد.

در شهریور ۹۷ شرکت تولی‌پرس اعلام کرد به دلیل نداشتن مواد اولیه، کارخانه تعطیل می‌شود. پس از بازدید انجام گرفته مشخص شد مواد اولیه به میزان کافی در کارخانه موجود است و شرایط شرکت نیازی به «اورهال» ندارد، اما خطوط تولید به حال خود رها شده است. پس از دو هفته تعطیلی کارخانه، موضوع تعطیلی تولی‌پرس مجدد مطرح شد. شرکت تولی‌پرس پس از واگذاری با مشکلات بسیار روبه‌رو شد، اما به دلیل استفاده از نام تجاری این مشکلات آشکار نشد.» با توجه به وب‌سایت شرکت، تولی‌پرس هنوز فعال است و تکذیبیه تعطیلی هم در آن قرار گرفته، ولی هم سایت مشکل بارگذاری دارد و هم مثل گذشته خبری از محصولات آن در بازار نیست.

سرگذشت تلخ یک چرخه ریسندگی

نام برند: نساجی مازندران

در کنار فروشگاه‌های کفش ملی، فروشگاه‌های نساجی مازندران حتی در دورافتاده‌ترین شهرستان‌های کشور نمایندگی داشت. اگرچه هنوز فروشگاه‌های کفش ملی و بلا در شهرستان‌ها زنده مانده‌اند، اما نمایندگی‌های فروش نساجی مازندران و حتی تابلوی سردر آن مغازه‌ها تقریبا از بین رفته‌اند. کارخانه نساجی قائمشهر که با نام نساجی مازندران هم شناخته می‌شود، از نخستین واحد‌های صنعتی بزرگ کشور محسوب می‌شد که کلنگ آن در سال ۱۳۰۷ به زمین زده شد و سال ۱۳۱۳ به بهره‌برداری رسید. بعد‌ها تعداد کارخانه نساجی در قائمشهر به سه واحد رسید تا چرخه ریسندگی کامل شود.

نساجی مازندران به غیر از فروشگاهی ۱۰۰ متری در قائمشهر، شعبه دیگری در کشور نداشت. نساجی مازندران از سه کارخانه تشکیل شده بود. در شماره یک واحد چیت‌سازی بود. در شماره دو منسوجات پرده‌ای، ملحفه‌ای، پیراهنی، فاستونی و... به تولید می‌رسید و کارخانه شماره سه که در سال ۱۳۵۶ از محل سرمایه شرکت و با مشارکت بانک صنعت و معدن به بهره‌برداری رسید، برای تولید نخ و منسوجات نخی و مصنوعی به کار گرفته شد. نساجی مازندران، قائمشهر را تبدیل به شهری بزرگ کرد تا به غیر از مازندرانی‌ها کارگرانی از سراسر کشور به این شهرستان هجوم آورند و به برکت وجود این کارخانه کسب روزی کنند.

گذشت زمان و تغییراتی از کاهش کشت پنبه در مازندران گرفته تا فرسودگی ماشین‌آلات و سنگینی بوروکراسی ناشی از مالکیت دولتی سبب شد تا مشکلات کارخانه‌های نساجی از سال ۷۲ با واگذاری آن به یک بانک بیرونی پیدا کند. مشکلات واحد‌های باقی‌مانده نساجی قائمشهر از دهه ۸۰ با واگذاری‌های مختلف و نسخه‌هایی که با تغییر هر دولت، وزیر و استاندار پیچیده می‌شد، به کلاف سردرگم تبدیل شد.

روند حرکت تولیدی در نساجی مازندران به گونه‌ای بود که با فرسودگی ماشین‌آلات، بخش‌های مختلف این سه کارخانه تعطیل شد. هرچند سال گذشته خبر‌هایی منتشر شد مبنی بر حمایت‌های دولتی و نهاد‌ها از این کارخانه‌ها تا دوباره به روز‌های اوج‌شان بازگردند و مدیر عامل نساجی هم در مصاحبه با ایرنا خبر از روغن‌کاری چرخ‌های این کارخانه داد، ولی با مراجعه به وب‌سایت شرکت متوجه می‌شویم که از زمستان سال گذشته هنوز به‌روز نشده و خبری از محصولاتش در بازار نیست.

 برگزیت، ویروس کرونا و تعرفه‌های تجاری ممکن است باعث ایجاد مشکلات اقتصادی شوند، ولی پیش‌بینی می‌شود که در چند دهه آینده اقتصاد جهانی حتی با وجود این مشکلات به سرعت رشد کند. تخمین کارشناسان این است که بازار‌های جهانی تا سال ۲۰۵۰ دو برابر می‌شود، در حالی که طبق پیش‌بینی سازمان ملل متحد، جمعیت جهان در همین بازه ۲۶ درصد بیشتر رشد نخواهد کرد.

این رشد اقتصادی باعث تغییرات بسیاری خواهد شد. پیش‌بینی آنکه این تغییرات دقیقاً چه خواهد بود آسان نیست، اما بسیاری از اقتصاددانان در یک مورد هم نظرند: اینکه بازار‌های در حال رشد امروز، ابرقدرت‌های اقتصادی فردا خواهند بود.

شرکت خدمات حرفه‌ای بین‌الملل (PwC) در گزارشی با عنوان «جهان در سال ۲۰۵۰» پیش‌بینی کرده در سی سال آینده شش کشور از هفت اقتصاد بزرگ جهان اقتصاد‌های نوظهور امروز باشند. در مقابل، قدرت‌های اقتصادی امروز به رتبه‌های پایین‌تر خواهند رفت: آمریکا از رتبه ۲ به ۳، ژاپن از رتبه ۴ به ۸ و آلمان از رتبه ۵ به ۹. براساس این گزارش، طی سه دهه آینده حتی اقتصاد‌های نسبتاً کوچکتری مانند ویتنام، فیلیپین و نیجریه نیز جهشی قابل ملاحظه در رده بندی اقتصاد‌ها خواهند داشت.

ما با ساکنان پنج کشوری که پتانسیل بالای رشد دارند صحبت کردیم که بفهمیم آن‌ها چگونه با این تغییرات سریع کنار می‌آیند، زندگی در این مناطق چه مزایایی برایشان دارد، و به مرور که اقتصاد کشورشان رشد می‌کند با چه مشکلاتی روبرو میشوند.

چین

اگر مبنای محاسبه برابری قدرت خرید (PPP) باشد که تفاوت سطح قیمت در کشور‌های مختلف را در نظر می‌گیرد، چین هم اکنون بزرگترین اقتصاد جهان است. در چند دهه گذشته، قاره آسیا غول اقتصادی کم نداشته، اما اقتصاددانان بر این باورند که این تازه اول کار است.

شانگهای یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای چین و یکی از بزرگترین بنادر جهان است

شهروندان چین زیرورو شدن اقتصاد را جلوی چشم‌شان می‌بینند. روان کول، نویسنده مجموعه کتاب‌های «چینی در یک دقیقه» می‌گوید: «خانه من در پارک صنعتی سوژو طی چند سال گذشته پر از مرکز خرید پر زرق و برق و پارک و رستوران و ترافیک شده. در حالیکه پانزده سال پیش که من برای اولین بار به چین آمدم، تمام این منطقه باتلاق و زمین کشاورزی بود. همه جای چین داستان همین است. کل کشور در حال تغییر است.»

این تغییرات باعث جذب کارآفرینان شده، و همینطور افرادی که در میانه این رشد ظاهراً بی پایان به دنبال فرصتی برای پول درآوردن هستند. بسیاری از این کارآفرینان تازه کار از شانگ‌های شروع می‌کنند که بزرگترین شهر چین است.

جان پابون، بنیانگذار آمریکایی شرکت مشاوره فولکروم در شانگهای، می‌گوید: «ذهنیت حاکم بر شانگ‌های کارآفرینی و تجاری است. از خرده فروشان در بازار‌های ماهی و گوشت شهر تا موتورسوار‌هایی که مدام پشت چراغ قرمز بوق می‌زنند و کسانی که تا آخر شب در دفتر‌ها مشغولند، همه به فکر پیشرفتند. »، اما بر خلاف نیویورک، شهری که پابون قبلاً در آن زندگی می‌کرده و به نظرش ساکنانش بسیار محافظه کار بودند، شهروندان اینجا «همیشه آماده‌اند حرفت را بشنوند و مشاوره درست بدهند.»

اما کسی که بخواهد اینجا زندگی کند باید زبان ماندارین یاد بگیرد. پابون می‌گوید: «دانستن زبان دیگر مزیت نیست. بدون ماندارین اینجا کاری از پیش نمی‌برید. در محافل اجتماعی و فرهنگی هم همینطور. حتی ممکن است راهتان ندهند.»

هند

بر اساس گزارش PwC، اقتصاد دومین کشور پرجمعیت جهان نیز در سه دهه آینده رشدی چشمگیر خواهد داشت - میانگین سالی پنج درصد، که بین کشور‌های در حال توسعه از سریع‌ترین‌هاست. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ میلادی، هند از آمریکا هم پیشی بگیرد و دومین اقتصاد بزرگ جهان بشود (با ۱۵ درصد از کل تولید ناخالص داخلی جهان). بعضی پیامد‌های مثبت این رشد اقتصادی همین حالا نیز در زندگی هندی‌ها به چشم می‌خورد.

تا سال ۲۰۵۰ میلادی، هند ۱۵ درصد از کل تولید ناخالص داخلی کل جهان را به خود اختصاص خواهد داد

ساوراب جیندال ساکن هند است و مدیر اپلیکیشنی به نام تاک تراول. او می‌گوید: «از پایان قرن بیستم میلادی، من به معنای واقعی کلمه دگرگونی هند را پیش چشمان خود دیده‌ام. رشد اقتصادی سبک زندگی مردم را از جهات مختلف عوض کرده، از حال و هوای شهر گرفته تا برخورد مردم در جامعه و عادات روزمره. مثلا در ۱۵ سال گذشته کیفیت تلویزیون‌ها، تلفن‌های همراه و مدل خودرو‌ها به شکلی محسوس بهتر شده، امکان سفر هوایی به مراتب بیشتر شده و خانه‌ها لوکس‌تر شده‌اند.»

البته این پیشرفت‌ها بدون مشکل نبوده. هزینه زیرساخت‌های شهر تامین نمی‌شود. ماشین در خیابان‌ها بیشتر شده و، چون مقررات مربوط به آلودگی هوا درست اجرا نمی‌شود، شهر‌هایی مثل دهلی نو آلوده‌تر از قبل شده‌اند. نکته دیگر اینکه این رشد اقتصادی در زندگی همه به یک اندازه تأثیر نداشته. جیندال می‌گوید: «بخش‌هایی از جامعه هنوز کیفیت زندگی بسیار پایینی دارند: محله‌های پرجمعیت و کثیف کنار برج‌های گران»

نامیتا کولکارنی، وبلاگ نویسی در میسور، در این باره می‌گوید: «رشد یک کشور با توجه به میزان احترام به حقوق شهروندی آن کشور سنجیده می‌شود، بنابراین ما هنوز راه زیادی در پیش داریم. تا زمانی که زنان در فضا‌های عمومی ایمن نباشند، «رشد اقتصادی» پشیزی نمی‌ارزد.»

او معتقد است کسانی که می‌خواهند به هند مهاجرت کنند باید درست تحقیق کنند، مخصوصا به این دلیل که بخش‌های مختلف کشور با هم تفاوت چشمگیر دارند. می‌گوید: «اینجا هر ایالت زبان‌ها و غذا‌ها و آداب و سنن مخصوص خود را دارد. من شخصا ایالات شمال شرقی را بیشتر دوست دارم.»

جیندال اضافه می‌کند که کسی نباید سعی کند سبک زندگی قبلی‌اش را در هند بازسازی کند، بلکه باید سعی کند راه و روش زندگی در اینجا را یاد بگیرد. می‌گوید: «سعی کنید خود را با هند وفق دهید، هند خود را با شما وفق نخواهد داد.»

برزیل

این غول اقتصادی آمریکای جنوبی در آینده پنجمین اقتصاد بزرگ جهان می‌شود و از ژاپن، آلمان و روسیه پیشی می‌گیرد. اقتصاد برزیل در چند دهه گذاشته به لطف منابع طبیعی فراوان این کشور به سرعت رشد کرده، اما برای کنترل فساد دولتی و تورمی که این کشور را در سال‌های اخیر گرفتار کرده مشکل دارد.

کایو برست که در برزیل به دنیا آمده می‌گوید: «من سرخوشی دوران رشد اقتصادی اواخر دهه ۲۰۰۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰ میلادی را از نزدیک دیدم. در این دوران طبقه متوسط جدیدی در برزیل به وجود آمد. همه برزیلی‌ها به این معروفیت تازه یاب کشورشان که سخت هم به دست آمده بود می‌بالیدند. اما در همین دوران شهر‌های بزرگی مثل ریودوژانیرو و سائوپائولو بسیار گران شدند. کار به جایی رسید که به نظر می‌آمد برزیل سریع‌تر از آنچه که باید رشد کرده. جاده و خط آهن و بندر و مسیر‌های بازرگانی موجود پاسخگوی این رشد نبود.»

منابع طبیعی سرشار برزیل به رشد اقتصادی این کشور کمک کرده

بعضی از این مشکلات باعث شده برزیل سریع‌تر از بسیاری کشور‌ها خود را با فناوری روز وفق دهد. آنالیزا نش فرناندز که پیش از این در سائوپائولو زندگی می‌کرده می‌گوید: «در بسیاری از کشور‌های در حال توسعه، رشد بالا یعنی تورم بالا. برزیل برای اینکه از نقدینگی در برابر تورم محافظت کند، به فن آوری رو آورد. معادل بومی ابزار‌هایی مثل پل (PayPal) یا ونمو (Venmo) بیشتر از بیست سال است که بخشی از زندگی روزمره برزیلی‌هاست. حتی پیش از آنکه مردم تلفن هوشمند داشته باشند، روی دستگاه‌های خودپرداز از این امکانات استفاده می‌کردند.»

رکود اقتصادی سال ۲۰۱۶ میلادی ضربه سنگینی به برزیل زد. اما آنطور که در گزارشی از رویترز آمده، نشانه‌های رشد دوباره پدیدار شده و به نظر می‌رسد با روی کار آمدن دولت جدید در این کشور، سال ۲۰۲۰ سالی حیاتی برای اقتصاد برزیل باشد. (گزارش پیش از شیوع گسترده کرونا نوشته شده)

یکی از برزیلی‌هایی که برای این گزارش با او صحبت کردیم، سیلوانا فراپیر بود. او می‌گفت: «این کشور درگیر مشکلات اقتصادی است، اما قطعاً به سمت آینده‌ای روشن حرکت می‌کند. برزیل یکی از غول‌های جهان در معدن و کشاورزی و تولیدات صنعتی است، بخش خدمات هم استوار و روبه رشد است. ضمن اینکه سرمایه‌گذاری در بخش جهانگردی هم بیشتر شده.»

وضعیت اقتصادی هرچه باشد، آغوش برزیلی‌ها عموما به روی خارجی‌ها باز است، مخصوصا اگر زبان یاد بگیرند. سیلوانا فراپییر می‌گوید: «برزیل کشوری گرم و صمیمی است که از خارجی استقبال می‌کند. برزیلی‌ها کمتر فردگرا و بیشتر اجتماعی هستند. ذوق می‌کنند وقتی یک خارجی به فرهنگ و زبان آن‌ها علاقه نشان می‌دهد. اگر زبان پرتغالی یاد بگیرید، دیگر انگار در خانه خودتان هستید.»

مکزیک

در گزارش شرکت فولکروم پیش‌بینی شده که مکزیک تا سال ۲۰۵۰ میلادی به اقتصاد هفتم دنیا بدل شود - یعنی چهار پله بالاتر از جایگاه فعلی. بخش عمده رشد مکزیک در سال‌های اخیر با تمرکز بر تولید و صادرات بوده، اگرچه شرایط اقتصادی کنونی جلوی رشد بیشتر را گرفته.

تا سال ۲۰۵۰ میلادی، انتظار می‌رود مکزیک به هفتمین اقتصاد برتر دنیا تبدیل شود

فدریکو آریتزوبالاگا که بلاگر سفر است و در پورتو بایارتا زندگی می‌کند می‌گوید: «درست است که اقتصاد مکزیک طی ده سال گذشته رشد کرده، اما نه آنقدری که فکر می‌کردم و قطعاً کمتر از آنچه می‌توانسته رشد کند. قیمت بنزین در هشت سال گذشته دو برابر شده، و ارزش پزو مکزیک در مقایسه با دلار آمریکا در ده سال ۵۰ درصد افت کرده. با‌این حال اگر فرصت شغلی مناسب پیدا کنید و سخت کار کنید، می‌توانید خوب پول دربیاورید، و قدرت خریدتان در مقایسه با کشور‌های گران بیشتر خواهد بود.»

خدمات بهداشتی و حمل و نقل در مکزیک به مراتب ارزان‌تر از آمریکا، کانادا و اروپا است. سوزان هسکینز آمریکایی که سردبیر ارشد سایت زندگی بین‌المللی است و در ایالت بوکاتان مکزیک زندگی می‌کند می‌گوید: «من اخیرا مکزیکوسیتی بودم. کرایه اوبر به هر جای شهر چهار تا ده دلار بود. » در مکزیک هم مثل بسیاری از اقتصاد‌های در حال رشد، تأمین بودجه برای زیرساخت‌های شهری دشوار است. هرچند به گزارش رویترز، دولت مکزیک اعلام کرده در چهار سال آینده ۴۴ میلیارد دلار به این منظور اختصاص داده‌است.

بخش‌های مختلف مکزیک آب و هوا و فرهنگ متفاوت دارند. برای همین بومی‌ها به کسانی که قصد مهاجرت دارند توصیه می‌کنند درست تحقیق کنند و شهر‌های مختلف را ببینند. با این حال، مهمان‌نوازی مردم کار را آسان می‌کند، به‌خصوص یادگیری زبان اسپانیایی را، که برای زندگی در مکزیک ضروری است.

هسکینز می‌گوید: «مردم اینجا هر کار از دستشان بر بیاید می‌کنند که کمک کنند راحت‌تر ارتباط برقرار کنید.»

نیجریه

نیجریه یکی از بزرگترین اقتصاد‌های آفریقا است. پیش‌بینی شرکت فولکروم این است که تا سال ۲۰۵۰ میلادی، نیجریه به طور متوسط سالی ۴.۲ درصد رشد می‌کند و از رده ۲۲ به رده ۱۴ اقتصاد‌های بزرگ جهان می‌رسد. دولت در نیجریه همواره معضل فساد داشته‌است. با این حال، روحیه کارآفرینی مردم اقتصاد کشور را جلو می‌برد. طبق گزارش «دیده بان کارآفرینی جهانی»، بیش از۳۰ درصد از مردم نیجریه یا کارآفرین جدید هستند یا مالک و مدیر کسب و کار خودشان - که از بالاترین‌ها در جهان است.

بیش از ٪۳۰ از ساکنان نیجریه کارآفرینان جدید یا مالک/مدیر هستند

کولت اوتوشسو، مدیرعامل اکسلریت تی وی که در لاگوس زندگی می‌کند، می‌گوید: «اینجا فضا شلوغ و زنده است. مردم نیجریه سخت‌کوش هستند. کاملاً عادی است که یک نفر همزمان مشغول چند کار باشد. یعنی همیشه کاری در جریان است.»

حتی مشکلات کشور، مثل مشکل حمل و نقل عمومی، باعث ایجاد فرصت کاری شده. اوتوشسو می‌گوید: «اینجا یک اپلیکیشن برای پیک موتوری داریم که خیلی شبیه اوبر است. پیک موتوری همیشه بیشتر از بقیه راه‌های حمل و نقل استفاده می‌شده، اما در گذشته قابل اعتماد نبود. اما الان می‌توانیم حرکت موتور‌ها را دنبال کنیم، دقیقاً همانطور که مسیر حمل و نقل و تحویل بار با اوبر ردیابی می‌شود.»

نیجریه‌ای‌ها عموما به آینده کشورشان خوشبین‌اند، اما نگران فساد دولتی و سرمایه‌های خارجی هستند. چیزوبا آنیااوها، بنیانگذار اپلیکیشن گردشگری تروسولو، با اشاره به تاریخچه بهره برداری کشور‌های دیگر از منابع طبیعی نیجریه، می‌گوید: «باید مراقب باشیم از کدام کشور پول می‌گیریم، به چه کسی اجازه می‌دهیم برای بهبود زیرساخت‌ها کمک مان کند، و در ازای این کمک‌ها چه تعهداتی به این افراد یا کشور‌ها می‌دهیم.»

تازه واردان باید در لاگوس یا ابوجا زندگی کنند، هر دو شهر بزرگ‌اند و مدرسه‌های خوب و زندگی شبانه و غذای عالی دارند. درست مثل هر شهر بزرگ دیگر، مهارت‌های زندگی شهری در نیجریه هم مهم است. آنیااو‌ها می‌گوید:«بهترین راه برای جا افتادن در اینجا این است که یک شخص مورداعتماد داشته باشید که اینجا زندگی کند. فهمیدن اینکه کسی مهاجر است آسان است؛ و این باعث می‌شود طعمه آسانی باشید. باید سعی کنید زیاد به چشم نیایید. احتیاط کنید، همیشه به محیط اطراف خود و افراد دورو برتان آگاه باشید.»

منبع: bbc

  ایده ساختن استخر‌هایی در ارتفاع، که یک ضلع آن‌ها آزاد و به سمت بیرون باشد، ایده جالبی است. در سراسر دنیا شماری از هتل‌های و آپارتمان‌های لوکس و سواحل توریستی، مجهز به چنین استخر‌هایی هستند. این فقط یکی از ایده‌های جذاب معماری است. در این مطلب با چهار ساختمان آشنا می‌شوید که معماری شگفت انگیزی دارند.

• کانادا، آلبرتا، پارک ملی Banff:

• بلژیک

• هلند

 گاهی اوقات پوسته سطح زمین فرو می‌افتد و پرتگاه‌ها و حفره‌هایی با عمق‌های متفاوت ایجاد می‌کند. این طبیعت است که در اکثر مواقع مسئول ایجاد این حفره‌ها است، اما گاهی اوقات انسان‌ها نیز می‌توانند موجب به وجود آمدن آن‌ها شوند. هرچند دانشمندان درباره منشأ این مکان‌ها نظرات متفاوتی دارند، ولی برای گردشگران موضوع متفاوت است. آن‌ها معمولا فقط برای گرفتن یک عکس زیبا به آنجا می‌روند.

۱. دروازه‌های جهنم، ترکمنستان

این دهانه گازی توسط انسان ایجاد شده است و همیشه در حال اشتعال و سوختن است و شعله‌های آن در تاریکی شب از فواصل دور نیز قابل مشاهده هستند. این مکان «دروازه‌های جهنم» نامیده می‌شود و تقریباً نیم قرن از زمان آغاز آتش سوزی در سال ۱۹۷۱می‌گذرد.

در آن سال و در حین حفاری زمین، ریزش زمین رخ داد و گاز طبیعی شروع به بیرون زدن کرد. در ابتدا فرض بر این بود که آتش سوزی صرف یک یا دو روز خاموش خواهد شد، اما آتش خاموش نشد و تا امروز ادامه داشته است. قطر دهانه آن ۶۱ متر و ارتفاع آن حدود ۲۰ متر است.

۲. چاه سنت پاتریک، اورویتو، ایتالیا

این چاه با وجود منظره ترسناک و شیطانی خود، با هدف خوبی ساخته شده است. این چاه بین سال‌های ۱۵۲۷ و ۱۵۳۷ به دستور پاپ کلمنت هفتم ساخته شده است که در طول غارتگری رم توسط امپراتوری روم، چارلز پنجم، در اورویتو پناه گرفته بود. در صورت محاصره شهر، آب از طریق این چاه توسط قاطر‌ها به قلعه «البرنوز» منتقل می‌شد.

۳. دهانه کوه یاسور، جزیره وناتو

«یاسور» یک آتشفشان فعال در جزیره وناتو است. آخرین فوران آن در سال ۲۰۱۷ اتفاق افتاد. قبیله‌های ساکن در این جزیره بر این باورند که یک خدای باستانی در دهانه این آتشفشان زندگی می‌کند که اگر آزارش دهند، خشمگین می‌شود. به همین دلیل فقط بزرگان قبیله‌ها هستند که می‌توانند به آتشفشان بروند.

البته گردشگران نیز می‌توانند در این مکان حضور یابند. بسیاری از آن‌ها که به دنبال هیجان می‌گردند به آنجا می‌روند تا از یاسور صعود کنند، زیرا این کوه یکی از قابل دسترس‌ترین آتشفشان‌های جهان است. همچنین فیلم زودیاک چینی با بازی جکی چان در سال ۲۰۱۲ در این مکان فیلمبرداری شد.

۴. گودال بزرگ (Big Hole) در کیمبرلی،

آفریقای جنوبی

«گودال بزرگ» یک معدن بزرگ الماس غیرفعال در شهر کیمبرلی است. این حفره بزرگ ۱۷ هکتار مساحت و ۴۶۳ متر عرض دارد. عمق این حفره حدود ۲۱۵ متر است. تصور کردنش سخت است، اما برای یافتن الماس، مردم بدون استفاده از تجهیزات توانسته اند این گودال را حفر کنند و بزرگترین حفره دست ساز در جهان را ایجاد کرده اند. ماحصل این زحمات استخراج ۲۷۲۲ کیلوگرم الماس بود. همچنین در این گودال بود که الماس معروف De Beers با وزن ۴۲۸.۵ قیراط پیدا شد.

۵. گودال آبی بزرگ، بلیز

«گودال آبی بزرگ» یک گودال غول پیکر و عظیم با قطر ۳۰۵ متر و عمق تقریبا ۱۲۱ متری است که به طور طبیعی شکل گرفته است. این مقصد اسرارآمیز، غواصان زیادی را مشتاق و به خود جلب می‌کند، اما بسیاری از آن‌ها در اینجا جان خود را از دست می‌دهند. واقعیت این است که این عمق زیاد، فقط برای غواصان بسیار باتجربه مناسب است، اما بسیاری از غواصان تازه کار که مهارت و تجربه زیادی ندارند، بدون درنظر گرفتن شرایط، گاهی اوقات پایانی غم انگیز را برای خود رقم می‌زنند.

۶. برج وارونه، پرتغال

یک چاه مرموز در اوایل قرن گذشته در شهر «سینترا» پرتقال ساخته شده است و از آن به عنوان گذار از تاریکی به نور نام می‌بردند. پلکان مارپیچی که چاه را احاطه کرده است، بسته به اینکه به کدام جهت بروید، نمادی از عبور از حلقه‌های بهشت یا جهنم است. عمق این سازه چشمگیر است به طوری که یک ساختمان ۱۰ طبقه را می‌توان در آن جای داد.

۷. حفره‌ی پیروزی، کالیفرنیای شمالی

این حفره یکی از بزرگترین حفره‌های دست ساز انسانی است و در ایالات متحده و در شمال کالیفرنیا واقع شده است. از این حفره برای تخلیه سریع سرریز آب سد استفاده می‌شود و فقط در عرض چند ثانیه هزاران لیتر آب از آن عبور می‌کند. این حفره، ۵۰ سال پیش ساخته شده است و هنوز هم گردشگران زیادی را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.

۸. ار وانگ دونگ (Er Wang Dong)، چین

در چین گروهی از غارشناسان به طور تصادفی سیستمی از غار‌ها را کشف کردند که بسیار زیاد و بزرگ بودند و اکوسیستم مخصوص به خود را داشتند. در رودخانه‌ها و دریاچه‌های زیرزمینی این غارها، موجودات زنده‌ای ساکن اند که در هیچ کجای دیگر کره زمین یافت نمی‌شوند. یکی از آن‌ها ماهی زال بدون چشم است که از آنجاکه در تاریکی کامل زندگی می‌کند، نیازی به رنگ و بینایی ندارد.

۹. آیزریسنولت (Eisriesenwelt)، اتریش

این غار در ارتفاع بیش از ۱۵۰۰ متری واقع شده است و نام آن از عبارت آلمانی «جهان غول‌های یخی» ترجمه شده است. این غار با طول ۴۲ کیلومتر و بیش از ۳۹۶ متر عمق و حجم رشد یخ بیش از ۲۸۰۰۰ متر مکعب، بزرگترین غار یخی جهان است.

۱۰. گودال گواتمالا

این گودال به صورت طبیعی و در فوریه ۲۰۰۷ میلادی و در یک محله فقیرنشین گواتمالا دهان گشود و یک کارخانه سه طبقه را در خود بلعید و باعث کشته شدن ۳ نفر شد. این فروگودال ۱۰۰ متر عمق و ۲۰ متر عرض دارد و ظاهرا بر اثر جریان فاضلاب که باعث حل کردن صخره زیرین شده به وجود آمده است.

منبع: BrightSide

 حجم طلای خریداری شده توسط بانک‌های مرکزی در سال ۲۰۱۸ به بالاترین حد خود از حدود نیم قرن پیش رسید. این روند امسال نیز ادامه داشت. ایالات متحده بیشترین میزان ذخایر طلا را در اختیار دارد، در این مطلب کشور‌هایی را می‌بینید که بعد از آن بیشترین ذخایر طلا را دارند.

۱۰. هند

ذخایر رسمی طلا: ۶۰۸.۷ تن
درصد اندوخته خارجی طلا: ۶.۴ درصد
با کند شدن اقتصاد جهانی، بازا‌های نوظهور به دنبال افزایش ذخایر این فلز زردرنگ هستند.

۹. هلند

ذخایر رسمی طلا: ۶۱۲.۵ تن
درصد اندوخته خارجی طلا: ۶۵.۹ درصد
هلند هم در سال‌های اخیر تلاش کرده ذخایر طلای خود را به کشور برگرداند. بانک مرکزی هلند در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که مقداری از ذخایر خود را از نیویورک به هلند برگردانده و تاثیر مثبتی روی اعتماد عمومی داشته است.

۸. ژاپن

ذخایر رسمی طلا: ۷۶۵.۲ تن
درصد اندوخته خارجی طلا: ۲.۵ درصد

۷. سوئیس

ذخایر رسمی طلا: ۱۰۴۰ تن
درصد ذخایر خارجی طلا: ۵.۵ درصد
سوئیس با ۸.۴میلیون نفر جمعیت، بالاترین سرانه ذخایر طلا را دارد.

۶. چین

ذخایر رسمی طلا: ۱۸۷۴.۳ تن
درصد ذخایر خارجی طلا: ۲.۵ درصد
بانک مرکزی چین به طور پیوسته ذخایر طلای خود را افزایش داده است. ایجاد ذخایر طلا برای چین که به دنبال بین المللی کردن ارز خود است، از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود.

۵. روسیه

ذخایر رسمی طلا: ۲۱۵۰.۵ تن
درصد ذخایر خارجی طلا: ۱۹.۱ درصد
روسیه در تلاش برای کاهش وابستگی به دارایی‌های آمریکایی، طلای بیشتری خریداری کرده است. ذخایر آن در دهه اخیر چهار برابر شده است.

۴. فرانسه

ذخایر رسمی طلا: ۲۴۳۶ تن
درصد ذخایر خارجی طلا: ۶۱.۱ درصد
رویترز سال گذشته گزارش کرد که بانک فرانسه بهبود کیفیت ذخایر طلای خود را آغاز کرده است. این اقدام برای کمک به تجارت آن در بازار بین المللی بوده است.

۳. ایتالیا

ذخایر رسمی طلا: ۲۴۵۱.۸ تن
درصد ذخایر خارجی طلا: ۶۶.۹ درصد
به دنبال ظهور جنبش ۵ ستاره در ایتالیا، آینده طلا در این کشور نامشخص به نظر می‌رسد. در ماه اخیر، رم پیشنهاد کرد که مالکیت رسمی ذخایر طلا از بانک ایتالیا به مردم منتقل شود.

۲. آلمان

ذخایر رسمی طلا: ۳۳۶۹.۷ تن
درصد ذخایر خارجی طلا: ۷۰.۶ درصد
آلمان در سال ۲۰۱۷ برای تقویت اطمینان عمومی، میلیارد‌ها دلار از ذخایر طلای خود را به کشور خود برگرداند. مقداری از ذخایر آن قبلا در پاریس و نیویورک نگهداری می‌شدند.

۱. ایالات متحده آمریکا

ذخایر رسمی طلا: ۸۱۳۳.۵ تن
درصد ذخایر خارجی طلا: ۷۴.۹ درصد
ذخایر طلای آمریکا به میزان قابل توجهی بیشتر از کشور‌های دیگر است، یعنی بیش از دو برابر مجموع ذخایر دو کشوری که بعد از این کشور قرار دارند.

منبع: msn

 پل‌ها برای ارتباط مردم و آسان کردن حمل و نقل ساخته شده اند و مردم آن‌ها را دوست دارند، چون استفاده از آن‌ها آسان است: از روی آن‌ها عبور می‌کنید، امن هستند و همه چیز خوب است. اما برخی پل‌ها طوری طراحی شده اند که هنگام عبور از آن‌ها قلبتان از حرکت بازمی‌ایستد. این همان چیزی است که این پل‌ها را منحصر به فرد می‌کند: آن‌ها در اصل برای کمک به انسان ساخته شده اند، اما آنقدر ترسناک هستند که ترجیح می‌دهید به جای عبور از آن ها، راه طولانی‌تری را طی کنید. برخی از آن‌ها قدیمی و بسیار خطرناک هستند.

در این مطلب با این پل‌ها آشنا می‌شوید.

پل معلق غسا (Ghasa)، نپال

جرات این را دارید که در یک روز بادی از روی یک پل معلق عبور کنید؟ اگر در یک منطقه کوهستانی زندگی کنید و تنها راه رسیدن به خانه همین پل باشد، این کار را می‌کنید. هر روز صد‌ها نفر از پل معلق غسا در نپال عبور می‌کنند و مشکلی با عبور از این پل وحشتناک در بلندترین قله‌های هیمالیا ندارند. البته ساکنان و کارشناسان ادعا می‌کنند این پل امن است.

پل تریفت (Trift)، سوئیس

پل تریفت بهترین طراحی سوئیس است. البته اگر برایتان مهم نباشد که هیچ توری محافظی ندارد. این پل در کوه‌های آلپ سوئیس قرار دارد و شما را به شهر گادمن می‌رساند. این پل هیچ کابل تثبیت کننده‌ای ندارد.

پل آی پتری (Ai Petri)، اوکراین

اوکراین علاوه بر غذا و مناظر شگفت انگیز، می‌تواند آدرنالین زیادی هم به شما ارائه دهد. این پل دو کوه با ارتفاع ۱۲۸۰ متر را به هم متصل می‌کند.

پل رویال جورج (Royal Gorge)، کلرادو

پل‌های معلق با استفاده از کابل‌های عظیم ساخته می‌شوند. حتی فکر کردن به عبور از روی این پل‌ها، مو را به تن انسان سیخ می‌کند. رویال جورج منظره خیره کننده‌ای به شما ارئه می‌دهد. با این حال، بهتر است چشمتان به جاده باشد، چون ۲۹۰ متر بالاتر از زمین خرکت می‌کنید.

پل میمون، ویتنام

برخی پل‌ها بدون هیچ تکنولوژی ساخته شده اند. بنابراین، مثل یک پروژه کاردستی به نظر می‌رسند. پل‌های میمون در ویتنام از این دست پلها هستند. این پل‌ها را در سراسر ویتنام می‌توان یافت. حتی بعضی از آن‌ها از یک شاخه بامبو ساخته شده اند. اگر تعادلتان را از دست بدهید داخل آب می‌افتید.

پل رودخانه سیدو (Sidu)، چین

نگران کننده‌ترین چیز درباره پل‌ها، ارتفاع آن هاست. اما، تا به حال فکر کرده اید که مرتفع‌ترین پل جهان را کجا می‌توانید ببینید؟ پل رودخانه سیدو در چین، لقب بلندترین پل جهان را دارد. این پل ۴۹ متر ارتفاع دارد.

پل «Canopy Walk»، غنا

برخی پل‌ها امن‌تر از آن چیزی هستند که به نظر می‌رسد. این پل پیاده هم یکی از آن هاست. این پل طوری طراحی شده که با تور‌های ایمنی، سیم‌های آلومینیومی و تخته‌های ضخیم از شما حفاظت می‌کند و ۱۲ متر ارتفاع دارد.

پل اشیما اوهاشی (Eshima Ohashi)، ژاپن

ما به ژاپن می‌رویم تا فرهنگ غنی و غذا‌های شگفت انگیزش را تجربه کنیم. برخی هم پل اشیما اوهاشی را می‌بینند. این پل در سال ۲۰۰۴ ساخته شده و از آن زمان افراد زیادی را ترسانده است. اگرچه این پل با تکنولوژی روز ساخته شده، اما هنوز ترسناک است.

پل‌های ریشه‌ای، هند

برخی پل‌ها به دست انسان ساخته نشده اند. مثل پل‌های ریشه‌ای هند که توسط طبیعت ساخته شده اند. این پل‌های طبیعی بسیار ظریف هستند و هنگام عبور از آن‌ها باید مراقب باشید، چون ایمن نیستند. گاهی اوقات بهتر است دور بزنید، اما از روی آن‌ها رد نشوید.

پل شیشه‌ای معلق، چین

این پل می‌خواهد تا حد ممکن با طبیعت هماهنگ باشد، اما باعث ترس هم می‌شود. پل شیشه‌ای چین در یکی از زیباترین پارک‌های دنیا واقع شده استد. این پل آنقدر محبوب بود که مجبور شدند موقتا آن را تعطیل کنند.

پل کوه تیتلیس (Titlis)، سوئیس

حتی تصور ایستادن روی پلی که در ارتفاع ۳۰۰۰ متری از سطح زمین قرار دارد، آدم را می‌ترساند. این پل، بلندترین پل معلق اروپاست که در سال ۲۰۱۲ افتتاح شده و از آن زمان افراد زیادی را ترسانده است.

پل استورزایساندت (Storseisundet)، نروژ

همه شما نروژ را با طبیعت شگفت انگیز و مناظر خیره کننده اش می‌شناسید. یکی از این مکان‌ها پل استورزایساندت است. وقتی به بلندترین نقطه پل می‌رسید، فکر می‌کنید دیگر به آخر راه رسیده اید؛ بنابراین اگر به دنبال هیجان هستید، از این پل دیدن کنید.

پل فناناپذیرها، چین

اگر به این پل نگاه کنید، متوجه می‌شوید که چرا این نام را روی آن گذاشته اند. کسانی که می‌توانند از آنعبور کنند، واقعا یک افسانه هستند، یک موجود فناناپذیر! برای رسیدن به بلندترین نقطه کوه زرد، باید از این پله‌ها عبور کنید.

پل جنگل مونته‎‌نگرو (Montenegro)،

کاستاریکا

جنگل مونته نگرو آنقدر تماشایی است که خیلی‌ها آرزوی دیدن آن را دارند. اما پل‌های معلق ترسناکی هم دارد. این پل‌های معلق به شما اجازه می‌دهد در قلب جنگل باشید. اما اگر از ارتفاع و تاریکی می‌ترسید، سراغ آن نروید.

پل طنابی «Carrick-a-Rede»، ایرلند شمالی

ایرلند چیز‌های زیادی برای ارائه دارد. برخی بخش‌های این کشور شما را هیجان زده می‌کند. این پل یکی از همین بخش هاست که در ارتفاع ۳۰ متری از زمین قرار دارد.

منبع: celebspulse

 خواستگاری یکی از به یادماندنی‌ترین لحظات زندگی دختر و پسرهاست، اما آداب و رسومی که در بعضی کشور‌ها در همین‌باره وجود دارد، این روزیا مراسم را خاص‌تر می‌کند! هر کشور یا هر قومیتی در جهان، آداب و رسوم خاص خود را دارند که به وسیله آن از دیگران متمایز می‌شوند.

رسوم ازدواج هم در همین دسته هستند که در میان اقوام مختلف، متفاوت است و بعضی‌هایشان عجیب‌و‌غریب و حتی حیرت‌انگیزند. با این توضیح که بعضی از این رسوم مربوط به شهر‌ها یا قبیله‌هایی خاص در این کشورهاست، به تعدادی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

هند| دزدیدن کفش یکی از خواهر‌های داماد!

یکی از عجیب و غریب‌ترین آداب و رسوم رایج در برخی مناطق هند، این است که عروس باید در روز مراسم، کفش یکی از خواهران داماد را بدزدد تا جرئت خودش را در همین روز به خانواده داماد نشان بدهد و زهرچشمی از آن‌ها بگیرد! جالب‌تر این‌که داماد باید برای پس گرفتن کفش گروگان گرفته شده پول بپردازد تا شانس‌شان برای خوشبخت‌شدن بیشتر شود.

جزیره کریس| تبدیل شدن داماد به فرش!

جزیره کریس، یکی از جزایر کشور فرانسه و همچنین زادگاه ناپلئون اول امپراتور فرانسه است. یکی از رسوم جالب توجه مردم این جزیره، تبدیل کردن داماد به فرش است! پسری که اهل این جزیره باشد و هوس ازدواج به سرش بزند، باید قبل از مراسم عروسی روی زمین دراز بکشد و فرشی روی خودش بیندازدتا اقوام و دوستان عروس و داماد روی او راه بروند! هدف از این کار، بالا بردن آستانه تحمل داماد است!

چین| توانایی گریه کردن به مدت یک ساعت در روز!

چین کشور بزرگی است و مردم قسمت‌های مختلف آن، رسوم بسیار متفاوتی دارند. به طور مثال، در یکی از شهر‌های این کشور، عروس باید از یک ماه قبل از مراسم عروسی، روزی یک ساعت گریه کند و اقوام و دوستان عروس هم باید در این مراسم او را همراهی کنند.

اگر عروسی، چنین توانایی نداشته باشد، خانواده داماد از ازدواج پسرشان با آن دختر ممانعت خواهند کرد! گریه برای مردم این منطقه از چین به معنای خوش آمدگویی به ازدواج و در انتظار اتفاق‌های خوب بودن است.

مغولستان| پیدا کردن جوجه‌ای با جگر سالم!

قبیله‌ای در مغولستان و بعضی از قسمت‌های چین زندگی می‌کنند که به خاطر یک سنت خاص‌شان معروف شده‌اند. آن‌ها از داماد می‌خواهند برای تعیین روز عروسی، یک جوجه را بکشد و بعد جگر جوجه را بررسی می‌کنند. اگر جگر خوب و سالم بود، یعنی می‌تواند روز عروسی را تعیین کند وگرنه باید این کار را یک ماه بعد تکرار کند. دفعه بعدی هم اگر جگر سالم نبود، باید این کار را آن‌قدر ادامه دهد تا یک جوجه با جگر سالم پیدا کند و زمان مراسم مشخص شود.

بورنئو| نرفتن به سرویس بهداشتی به مدت ۳ روز!

جزیره بورنئو، سومین جزیره بزرگ جهان است که در اندونزی قرار دارد. قبیله‌ای در بورنئو وجود دارد که عروس و داماد را سه روز قبل عروسی در یک اتاق نگه می‌دارند و در این سه روز، آن‌ها اجازه رفتن به سرویس بهداشتی را ندارند و باید سعی کنند خودشان را کنترل کنند. اگر از پس این امتحان بر بیایند، یعنی برای شروع زندگی مشترک آماده شده‌اند و در غیر این صورت، خودشان از پیشنهادشان منصرف خواهند شد!

آلمان| بریدن چوب با اره!

بریدن چوب در جشن ازدواج در آلمان، از رسوم کهن و قدیمی است. دو نفر باید، چوب درخت را با اره ببرند و زمان محدودی برای این کار دارند.

هرچند همه عروس و داماد‌ها موفق به این کار می‌شوند، اما گفته می‌شود اگر عروس و دامادی نتوانند در زمان تعیین شده، چوب را به دو قسمت تقسیم کنند، زندگی خوب و شادی نخواهند داشت! هدف از این کار نشان دادن وفاداری است و این‌که آن‌ها همیشه و در هر شرایط سختی با هم خواهند بود.

جمهوری‌چک| سوپ‌دادن به یکدیگر با یک قاشق!

در جمهوری چک زمانی که تصمیم دختر و پسر برای ازدواج با یکدیگر قطعی می‌شود، یک کاسه سوپ مقابل پای آن‌ها شکسته می‌شود و باید زمین را با کمک یکدیگر تمیز کنند و مدام به این اتفاق، لبخند بزنند! سپس به آن‌ها یک کاسه سوپ دیگر با یک عدد قاشق می‌دهند و آن‌ها باید فقط با همان یک قاشق به یکدیگر غذا بدهند.

معلوم نیست اگر دختر و پسری با خوردن غذا با قاشق مشترک مشکل داشته باشند، چه سرانجامی خواهند داشت! طبق فرهنگ مردم این کشور، این کار‌ها به این دلیل است که عروس و داماد فراموش نکنند که باید در همه کار‌ها در زندگی‌مشترک به یکدیگر کمک کنند.

ماداگاسکار| کشتی با گاومیش‌ها!

در ماداگاسکار قرن‌هاست پسر‌ها بر اساس سنتی قدیمی باید به منظور نشان دادن آمادگی‌شان برای مدیریت زندگی‌مشترک دست به کار عجیبی بزنند.

پسر‌ها در این کشور برای این‌که بتوانند دل دختر‌ها را به دست آورند و توانمندی‌شان برای شروع زندگی‌مشترک را به اطلاع خانواده دختر برسانند، به جنگ گاومیش‌ها می‌روند و با آن‌ها کشتی می‌گیرند! طبیعتا اگر پشت این حیوان را به خاک بمالند، گرفتن جواب «بله» از دختر و خانواده‌اش دور از دسترس نخواهد بود.

اسکاتلند| تحمل کثیف بودن طرف مقابل!

عروس و داماد، همیشه از نظر یکدیگر در روز‌های قبل از ازدواج زیبا هستند. پس دوستان و اقوام آن‌ها در اسکاتلند، چند روز قبل از عروسی دست به کار می‌شوند و عروس و داماد را کثیف و سیاه می‌کنند و سپس آن‌ها را در کنار یکدیگر به درخت می‌بندند تا به این شکل، تحمل آن‌ها را افزایش دهند و آماده مدیریت مشکلات زندگی‌مشترک کنند.

جالب‌تر این‌که اگر عروس و داماد بتوانند به مدت یک روز، کثیف بودن طرف مقابل را تحمل کنند و از این آزمون با موفقیت خارج شوند، به این معناست که در طول زندگی هم می‌توانند به خوبی از پس مدیریت مشکلات زندگی‌مشترک برآیند.

ولز| ساخت قاشق چوبی برای عروس!

اهالی کشور ولز هم یک رسم جالب برای مراسم خواستگاری دارند. زمانی که یک پسر به دختری علاقه‌مند می‌شود، باید یک تکه چوب بخرد و آن را به زیباترین شکل ممکن تبدیل به قاشق کند.

سپس در یک دورهمی دوستانه یا خانوادگی، باید این قاشق کنده کاری شده را که به زیبایی هم تزیین خواهد شد، به عروس هدیه بدهد. این کار به این معناست که او هیچ وقت اجازه نمی‌دهد عروس خانم در زندگی مشترک با او گرسنه بماند.

کره‌جنوبی| تحمل ضربه به کف پا!

در شهر‌های شمالی کره‌جنوبی بیشتر مردم بر این باور هستند، برای شروع زندگی مشترک باید به کف پا‌های داماد با ماهی مرده و چوب بامبو ضربه بزنند. آن‌ها می‌گویند به این شکل، داماد آماده مواجه شدن با مشکلات و سختی‌های زندگی مشترک می‌شود! در ضمن اگر دامادی در زمان نوش جان کردن این ضربه‌ها، بیش از حد ناله یا اعتراض کند، مشخص می‌شود که هنوز زمان داماد شدنش نرسیده است!

فرانسه| برخوردی گرم با شلوغ‌کاری خانواده داماد!

در بین بعضی مردم فرانسه این رسم وجود دارد که شب قبل از عروسی، دوستان و اقوام داماد با تعدادی قابلمه به سمت خانه عروس می‌روند و تا نزدیک صبح با ملاقه به پشت قابلمه‌ها می‌کوبند و به این شکل سر و صدا تولید می‌کنند. خانواده عروس باید برای این گروه از اقوام و دوستان داماد، نوشیدنی گرم در روز‌های زمستان و نوشیدنی خنک در روز‌های تابستان تهیه و از آن‌ها پذیرایی کنند. اگر واکنش آن‌ها به این شلوغ کاری خانواده داماد، گرم و صمیمی نباشد، به احتمال زیاد این ازدواج سر نخواهد گرفت!

موریتانی| چاق شدن اجباری عروس!

موریتانی، کشوری در شمال‌غربی آفریقاست که طبق فرهنگ مردم این کشور، عروس هر قدر چاق‌تر باشد، بهتر است و چاق بودن یک عامل جذابیت برای عروس محسوب می‌شود.

به همین دلیل است که دختر‌ها قبل از عروس شدن، باید چاق شوند تا آمادگی آن‌ها برای ازدواج ثابت شود، اما چطور؟ باورش سخت است، اما برای چاق شدن عروس در این کشور، مزارعی وجود دارد که دختر‌های دم‌بخت مدتی به آن‌جا می‌روند، آن‌قدر می‌خورند تا چاق شوند و این چاقی خیلی وقت‌ها باعث بیماری و حتی مرگ عروس نگون‌بخت شده است.

کنیا| آب دهان پدر روی صورت عروس!

یکی از مشهورترین اقوام آفریقایی، پرجمعیت‌ترین و دارای اصیل‌ترین شیوه‌های سنتی و بدوی زندگی، قبایل ماسایی هستند که در کشور‌های تانزانیا و کنیا زندگی می‌کنند. در بین این قبایل، رسم است پدر عروس در روز عروسی وقتی عروس و داماد تصمیم می‌گیرند به خانه خودشان بروند باید روی صورت دخترش تف کند و این کار به معنای آرزوی شانس و خوشبختی برای دخترش است!

فیجی| تلاش برای شکار دندان نهنگ!

فیجی یک کشور جزیره‌ای در اقیانوس آرام جنوبی است و رسم خاص مردم این کشور برای ازدواج هم به ساحلی بودن این کشور اشاره دارد. خواستگار‌ها در فیجی باید قبل از شروع مراسم عروسی، یک دندان نهنگ را به دست عروس برسانند تا حسن نیت خود را ثابت کنند.

این کار بسیار سخت و خطرناک است که جان داماد را تهدید می‌کند، اما از قدیم، رسمی مردانه محسوب می‌شده که هنوز هم در بیشتر قبایل این کشور و قبل از شروع مراسم عروسی باید انجام شود.

مکزیک| بستن عروس و داماد به یکدیگر

در مکزیک، زمانی که یک دختر و پسر به یکدیگر علاقه‌مند می‌شوند، باید توسط یک بزرگ‌تر با طنابی به یکدیگر وصل شوند تا عیارشان برای شروع زندگی مشترک مشخص شود! ماجرا از این قرار است که آن‌ها را با یک طناب به یکدیگر می‌بندند و این کار به عنوان نمادی از اهمیت داشتن اتحاد در زندگی مشترک انجام می‌شود، اما این تمام ماجرا نیست!

در ادامه آن‌ها باید تلاش کنند تا در عین بسته بودن دست‌هایشان، طناب را باز کنند تا آمادگی‌شان برای شروع زندگی مشترک به دیگران ثابت شود. البته در سال‌های اخیر، این طناب با گل‌های سفید، مهره و کریستال‌های مختلف تزیین می‌شود. عروس و داماد هم معمولا چند دقیقه‌ای در بند این طناب هستند و سپس توسط یکی از اقوام باید این طناب باز شود.

اوکراین| شکستن ظرف‌های خانواده عروس!

بعضی از مردم قدیمی‌تر اوکراین که هنوز به یک‌سری از آداب و رسوم کهن‌شان پایبند هستند، معتقدند داماد قبل از مراسم عروسی باید به همراه خانواده‌اش به خانه دختر مورد علاقه‌اش برود و بعد از پذیرایی، تعدادی از ظرف‌های خانه آن‌ها را بشکند. رسم شکستن ظرف‌های خانواده عروس در این کشور به این معناست که داماد بداند قلب خانواده دختر با رفتن وی شکسته و باید بیش از پیش، مراقب رفتارهایش با همسرش باشد!

منابع: elitedaily ،theguardian ،scoopwhoop

 «ال کاستی» عکاس حرفه‌ای و تولیدکننده محتواست. او با عکاسی عاشق جهان شد و سعی کرد تا حد ممکن جا‌های بیشتری را ببیند و کشف کند. کاستی در سفر به آسیا سعی کرد زیباترین و عجیب‌ترین معابد را پیدا کند و برای این کار از عکاسی با دِرون استفاده کرد. از تایلند تا تایوان، از چین تا ژاپن، نتایج جالب جستجوی او را مشاهده می‌کنید.

معبد اژدها، تایلند

پاگودای ببر و اژدها، تایوان

چین

معبد ماهی، تایلند

عمارت پاییز و بهار، تایوان

معبد کنفوسیوس، تایوان

غار باتو، مالزی

بودای غول پیکر لشان، چین

پاگودای ببر و اژدها، تایوان

منبع: boredpanda

 قفلی که زوج عاشق به یک مکان می‌بندند تا نماد عشقشان باشد را قفل عشق می‌نامند. صد‌ها مکان در جهان برای بستن این قفل‌های عشق وجود دارد. در این مطلب با پل‌های مشهوری آشنا می‌شوید که مردم قفل‌های عشق خود را به آن‌ها وصل می‌کنند.

 آیا به فیلم‌های علمی تخیلی علاقه دارید؟ کمیک‌های فانتزی چطور؟ کلا هر نوع سرگرمی که ارتباطی با واقعیت نداشته باشد؟ اگر جوابتان مثبت است، پس جای درستی آمده اید. اما فیلم‌ها، کمیک‌ها و بازی‌ها تنها منابع سرگرم‌کننده برای شما نیستند. چیز‌های زیادی هر روز اتفاق می‌افتاد که به همان اندازه عجیب هستند. حتی برخی از آن‌ها از فیلم‌های تخیلی هم عجیب‌تر هستند. مثلا آیا می‌دانستید استخوان هایتان از فولاد هم قوی‌تر هستند؟

ممکن است مردم نسبت به وزن خود یا اینکه چقدر پول دربیاورند و اینکه چطور آن را بیشتر کنند نیز رفتاری وسواس‌گونه و غیرطبیعی داشته باشند. در بسیاری از کشور‌ها مردم به دنبال راه‌هایی برای حل این مشکلات هستند. با این وجود برخی کشور‌ها کشش وسواسی نسبت به برخی چیز‌ها را به مرحله‌ای تازه برده و وسواس‌ها و تمایلات همگانی متفاوتی را ایجاد کرده اند که به هیچ عنوان طبیعی و معمول نیستند. در ادامه این مطلب می‌خواهیم شما را با کشور‌هایی آشنا کنیم که به یک چیز خاص عادت وسواس‌گونه دارند.

 برای برخی افراد مسافرت به معنای استراحت کردن و دور شدن از فشار‌های کاری است، برای برخی دیگر به معنای تجربه و دیدن چیز‌های جدید است. در هر حال باید بدانیم که هنگام دیدن کردن از یک مکان جدید، یک فرهنگ جدید، آدم‌های متفاوت و به طور کلی زندگی متفاوت، چیز‌هایی هست که نباید انجام دهیم. اگر می‌خواهیم مهمان‌های خوبی باشیم، باید با آداب مناسب کشور میزبان آشنا شویم.

 زلزله‌ها یکی از ویرانگرترین نیرو‌های طبیعت هستند که موجب خسارات باورنکردنی در یک دوره زمانی بسیار کوتاه می‌شوند. در این مطلب با بدترین زلزله‌های تاریخ جهان آشنا می‌شوید هم از نظر بزرگی و هم از نظر تعداد کشته‌ها.

 دو هزار سال پیش حدود ۱۷۰میلیون نفر روی زمین زندگی می‌کردند. از آن زمان جمعیت انسان روند صعودی داشته و در سال ۲۰۱۹ به ۷.۷میلیارد نفر رسیده و پیش‌بینی می‌شود تا قرن ۲۲ به ۱۰میلیارد نفر برسد. رشد جمعیت چالش‌های زیادی ایجاد کرده، به خصوص برای کشور‌هایی که به دنبال دستیابی به هدف‌های پایدار تا سال ۲۰۳۰ هستند.اساسا هرچه جمعیت بیشتر می‌شود، به منابع بیشتری مثل آب، غذا و زمین نیاز است، بنابراین منابع بیشتری از سایر گونه‌ها دور می‌کنیم و زباله بیشتری تولید می‌کنیم. اما خبر خوب اینکه نرخ افزایش جمعیت جهان در برخی کشور‌ها در حال کاهش و در برخی کشور‌ها جمعیت در حال کاهش است. اما هنوز مکان‌هایی وجود دارد که در آن‌ها جمعیت در حال انفجار است. در این مطلب با پرجمعیت‌ترین شهرهای جهان آشنا می‌شوید.

برای این مطلب، بحران را یک شرایط ناخوشایند و منفی در نظر گرفته‌ایم که می‌تواند اقتصاد یک کشور را تحت تاثیر منفی خود قرار دهد. در بسیاری از موارد این شرایط و توصیف می‌تواند شامل کشور‌هایی باشد که درگیر فجایعی مانند جنگ، اپیدمی بیماری یا قحط‌سالی باشند.با این وجود گاهی عوامل چنین بحرانی غیرمعمول و گاه عجیب و غریب هستند. بدین ترتیب مسائل ظاهرا کم ارزش و بی‌خطری مانند زاد و ولد کم، کم بودن تعداد کرکس‌ها یا داشتن گاو‌های بیش از حد برای برخی از کشور‌ها بسیار دردسرسازتر و خطرناک‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کند.

۱۰. بحران جمعیتی در کره جنوبی

بحران کاهش رشد جمعیت در کره جنوبی به حدی جدی است که دولت به زنان و مردانی که بچه‌دار می‌شوند پول می‌دهد. نرخ فرزندآوری این کشور در سال ۲۰۱۸ به پایین‌ترین نرخ خود رسیده و اگر به همین شکل ادامه داشته باشد، انتظار می‌رود تا کمتر از ۱۰ سال آینده، رشد جمعیت در این کشور منفی شود و این به معنای افزایش تعداد مرگ و میر‌ها در مقایسه با تولد نوزادان است. اگر راهکاری برای توقف این رویه اندیشیده نشود، بر اساس برآوردها، انتظار می‌رود که جمعیت این کشور در سال ۲۷۵۰ به صفر برسد. در طی تنها ۱۳ سال دولت کره جنوبی بیش از ۱۲۱ میلیارد دلار برای تشویق والدین به داشتن فرزندان بیشتر هزینه کرده است.

امروزه اکثر زوجین کره‌ای واجد شرایط دریافت ماهیانه ۲۷۰ دلار کمک هزینه تولد فرزند از طرف دولت هستند. از اواخر سال ۲۰۱۹ نیز زوجینی که فرزند یا فرزندانی کمتر از ۸ سال دارند می‌توانند روزی یک ساعت کمتر کار کرده و زودتر به خانه بروند. همچنین دولت در حال ساخت مهد کودک‌ها و مراکز مراقبت روزانه بیشتر است. همچنین مردان نیز در صورتی که همسرشان بچه‌دار شود ۱۰ روز مرخصی زایمان دریافت خواهند کرد که هفت روز بیشتر از ۳ روز مرخصی زایمان کنونی است.

۹. بحران گاو‌های بی‌صاحب در هند

ایالت اوتار پرادش در هند امروزه با بحران فلج کننده گاو‌های بی‌صاحب و رهاشده مواجه است. از آنجایی که گاو‌ها موجودات مقدسی شناخته می‌شوند، هندی‌ها از خوردن گوشت آن‌ها خودداری می‌کنند. اگر چه برخی از مردمان غیرهندو در این کشور گاهی اوقات گوشت گاو می‌خورند، اما دولت محلی و گروه‌های مدافع حقوق گاو‌ها عرصه را بر این بخش از جامعه هند تنگ می‌کنند. این موضوع باعث شده که کشاورزان و پرورش دهندگان احشام انگیزه زیادی برای نگهداری گوساله‌های نر یا گاو‌های ماده خود که دیگر شیر تولید نمی‌کنند نداشته باشند.

اغلب این کشاورزان این گاو‌های بی‌مصرف را در خیابان‌ها رها می‌کنند، زیرا نگهداری از آن‌ها هزینه دارد. در سال ۲۰۱۲، ۱۰۰۹۴۳۶ رأس گاو بی‌صاحب و رها شده در ایالت اوتار پرادش وجود داشت و در سرشماری امسال تعداد آن‌ها بسیار بیشتر خواهد بود. این گاو‌ها باعث آزار کشاورزان و وارد شدن خسارت به آن‌ها شده است، زیرا گاو‌های بی‌صاحب به شکل گله‌ای به مزارع حمله کرده و دانه‌های غلات کشاورزان را می‌خورند. بعضی از این گاو‌ها به مراکز نگهداری از گاو‌های بی‌خانمان و بی‌صاحب برده می‌شوند، اما این مراکز نیز دیگر جوابگوی سیل عظیم گاو‌های رها شده نیستند. این روز‌ها کشاورزان و اعضای جوامع مدافع حقوق گاوها، این گاو‌ها را در ساختمان‌های دولتی مانند مدارس و بیمارستان‌ها زندانی می‌کنند.

۸. بحران پاسپورت در ونزوئلا

در سال‌های اخیر ونزوئلا همواره به دلایل ناخوشایند و منفی در رأس اخبار رسانه‌ها قرار داشته است. این کشور آمریکای جنوبی دارای منابع غنی نفتی با اَبَرتورمی فلج کننده مواجه است که اقتصاد این کشور را به نابودی کشانده است. در شرایطی که دو نفر ادعای ریاست جمهوری در کشور را دارند، مشکلات زیادی در ونزوئلا وجود دارد که به نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها رفع شوند. از سال ۲۰۱۴ تاکنون بیش از ۲.۳ میلیون نفر ونزوئلا را به مقصد دیگر کشور‌های آمریکای لاتین ترک کرده‌اند. علاوه بر این، بسیاری نیز هنوز به خاطر نداشتن پاسپورت توان خارج شدن از کشور و ورود قانونی به کشور‌های همسایه را ندارند.

بحران پاسپورت در ونزوئلا چنان شدید است که کشور‌های همسایه به ونزوئلایی‌هایی که تاریخ اعتبار پاسپورتشان به پایان رسیده نیز اجازه ورود می‌دهند. با این وجود ونزوئلایی‌هایی که پاسپورت ندارند نمی‌توانند از کشور خارج شوند. گرفتن پاسپورت یا اسنادی که باید توسط دولت ونزوئلا صادر می‌شد حتی قبل از بحران اقتصادی نیز پروسه‌ای طولانی و پرپیچ و خم بود و اکنون بسیار بدتر نیز شده است. کارکنان اداره پاسپورت ونزوئلا عمداً روند صدور پاسپورت را به تعویق می‌اندازند تا متقاضیان مجبور شوند برای تسریع این پروسه بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ دلار به عنوان رشوه به آن‌ها بپردازند. این روز‌ها کمتر ونزوئلایی متقاضی پاسپورت یا کسانی که در دستگاه حکومتی روابطی ندارند وجود دارد که بتواند چنین رشوه هنگفتی بپردازد و دولت نیز تمایل چندانی به دادن پاسپورت به شهروندان و اجازه خروج از کشور به آن‌ها را ندارد.

۷. بحران سلامت در ونزوئلا

همچنین ونزوئلا یک بحران دیگر را علاوه بر بحران‌های گفته شده تجربه می‌کند و آن بحران در بخش سلامت و بهداشت این کشور است. دست کم ۲۲۰۰۰ پزشک از کشور فرار کرده‌اند که باعث شده ونزوئلا با بحران عمومی کمبود پزشک مواجه شود. در نتیجه برخی از بیمارستان‌ها تعطیل شده یا به طور نامنظم و موقتی فعال هستند و آن‌هایی که هنوز باز مانده‌اند نیز امکانات کافی برای خدمت‌رسانی به شهروندان ندارند. در این شرایط، بیماران باید هنگام مراجعه به بیمارستان، خود داروها، سرنگ‌ها، دستکش‌های استریل و حتی صابون برای ضد عفونی کردن را خود تهیه کرده و به بیمارستان ببرند. بدین ترتیب بیمارستان‌های ونزوئلا از جایی که افراد در آن درمان می‌شوند به جایی که افراد در آن می‌میرند تبدیل شده است.

بدین ترتیب در بیمارستان‌های این کشور بسیار عادی است که بیماران به خاطر یک بیماری به بیمارستان مراجعه کرده و در طول مدت حضور در آنجا به یک بیماری مرگبار دیگر نیز مبتلا شوند. کمبود شدید دارو و سوء تغذیه نیز بر وخامت اوضاغ افزوده که آن را به یک فاجعه واقعی انسانی تبدیل کرده است. همچنین بر تعداد موارد سوختگی افزوده شده، زیرا افراد ناچارند به جای سیستم‌های گرمایشی و لامپ‌های برقی از آتش چوب و لامپ‌های نفتی استفاده کنند.

۶. بحران غذایی چین

اکنون چندین سال است که چین با بحران غذایی مواجه بوده و جنگ تجاری با ایالات متحده این شرایط را بدتر نیز کرده است. سال گذشته، دولت چین در پاسخ به تعرفه‌های اعمال شده توسط دونالد ترامپ بر کالا‌های چینی وارداتی به ایالات متحده، تعرفه‌های مالیاتی جدیدی روی چندین قلم کالای خوراکی بسیار ضروری خود مانند سویا، سورگوم و ذرت که از ایالات متحده وارد می‌شدند اعمال کرد. جالب این که کمپانی Sinograin که ارگانی دولتی و مسئول ذخیره غلات دولتی است باید این مالیات را بپردازد.

بعد از این ماجراها، شی جین پینگ، رییس جمهور چین، به مناطق شمال شرقی این کشور که بیشترین مزارع کشور را در خود دارد سفر کرده و اعلام کرد که چین باید در زمینه تولیدات کشاورزی و غذایی بیش از قبل خودکفا باشد. تولید محصولات غذایی برای چین همواره دردسرساز بوده است. اگر چه چین یک پنجم جمعیت جهان را داراست، اما کمتر از یک دهم زمین‌های قابل کشاورزی جهان را در اختیار دارد.

علاوه بر این، بخش‌های زیادی از این زمین‌های قابل کشت یا توسط کارخانه‌ها و صنایع اشغال شده یا در اثر فلزات سنگینی که توسط فاضلاب این صنایع تولید شده، مسموم و غیرقابل کشت شده است. بحران غذایی در چین از دهه‌ها قبل آغاز شد، زمانی که بهبود استاندارد زندگی چینی‌ها باعث شد که مردم این کشور از رژیم غذایی عمدتاً مبتنی بر کربوهیدرات به سمت رژیم غذایی غنی از پروتئین روی بیاورند و این در شرایطی است که در این کشور زمین کشاورزی کافی برای کاشت سبزیجات و پرورش احشام وجود ندارد.

در حال حاضر، دولت چین توانسته با واردات غذا و اجاره یا خرید زمین‌های کشاورزی در برخی از کشور‌های قاره آفریقا، آمریکا و البته استرالیا مشکل تامین غذای خود را حل کند. با این وجود، جنگ تجاری با ایالات متحده نشان داده که وارد کردن اقلام خوراکی نمی‌تواند منبعی قابل اطمینان و بادوام برای تامین این نیاز باشد. علاوه بر این، بسیاری از کشور‌هایی که مزارع خود را به چینی‌ها اجاره داده‌اند در دهه‌های پیش رو با افزایش شدید جمعیت روبرو خواهند شد و به زمین‌هایشان برای سیر کردن شکم شهروندان خود نیاز خواهند داشت.

۵. بحران بازیافت پلاستیک در ایالات متحده

این یکی خبری بد برای فعالان محیط زیست است: دولت ایالات متحده نمی‌تواند بسیاری از تولیدات پلاستیکی قابل بازیافت خود را بازیافت کند. چندین سال پیش، مقدار زیادی از پلاستیک‌های قابل بازیافتی که در ایالات متحده استفاده می‌شد در نهایت به چین می‌رسید. این رویه از ژانویه ۲۰۱۸ تغییر کرد، زمانی که چین واردات پلاستیک‌های قابل بازیافت از ایالات متحده را ممنوع اعلام کرد. بدین ترتیب ایالات متحده برای جایگزینی چین به منظور بازیافت زباله‌های پلاستیکی خود دست به دامان کانادا، ترکیه، مالزی و تایلند شد.

در نیمه اول سال ۲۰۱۷، ایالات متحده بیش از ۴۰۰۰ تن پلاستیک قابل بازیافت را به تایلند صادر کرده بود. در مدت ۶ ماه پس از ممنوعیت واردات این پلاستیک‌ها به چین، صادرات زباله‌های پلاستیکی ایالات متحده به تایلند به بیش از ۹۱۰۰۰ تن رسید که ۱.۹۸۵ درصد افزایش را نسبت به سال قبل نشان می‌دهد. اما این کشور‌ها پلاستیک ایالات متحده را نمی‌خواهند. مالزی بر روی این اقلام مالیات وضع کرده و انواع پلاستیک‌هایی که می‌تواند وارد کند را محدود کرده است و دولت تایلند نیز قول داده که تا دو سال آینده واردات پلاستیک از ایالات متحده را به کلی ممنوع خواهد کرد. در پاسخ به این موضوع، برخی از ایالت‌های آمریکا یا بازیافت برخی از انواع پلاستیک‌ها را کنار گذاشته و یا بازیافت را به طور کلی رها کرده‌اند.

۴. بحران زاد و ولد در چین

چند دهه پیش، دولت چین برای کنترل جمعیت در حال رشد فزاینده خود سیاست تک فرزندی را تصویب و به اجرا گذاشت. این قانون با وسواس شدیدی اعمال شد و دولت حتی در موارد متعددی به سقط جنین اجباری و عقیم کردن افرادی که از اجرای آن سرباز می‌زدند استفاده کرد. در سال ۲۰۱۵، دولت چین سیاست دو فرزندی را جایگزین سیاست تک فرزندی کرد، زیرا مشخص شد که رشد جمعیت در این کشور نیز مانند کره جنوبی با کاهش مواجه شده است.

اما به نظر می‌رسد که زوجین چینی همچنان داشتن یک فرزند یا نداشتن فرزند را ترجیح می‌دهند. دولت چین می‌خواهد که زوجین بیش از یک فرزند داشته باشند و به همین دلیل با تبلیغات و پروپاگاندای ملی محور آن‌ها را به فرزندآوری بیشتر «برای وطن» تشویق می‌کند و رسانه‌های دولتی نیز بچه‌دار شدن والدین را یک مسئله ملی و فراتر از حریم خانواده می‌نامند. دولت در نظر دارد به خانواده‌هایی که صاحب دومین فرزند می‌شوند کمک هزینه مالی بپردازد. همچنین صحبت‌هایی در مورد کاهش مالیات برای خانواده‌های دارای دو فرزند و حتی کنار گذاشتن سیاست دو فرزندی و آزاد گذاشتن زوجین در داشتن هر تعداد فرزندی که بخواهند نیز در دولت این کشور شنیده می‌شود.

۳. بحران کرکس در هند

هند در گذشته کرکس‌های زیادی داشت و جمعیت کرکس در این کشور چنان بالا بود که کسی نیازی به سرشماری آن‌ها نمی‌دید به طوری که در اوایل دهه ۱۹۹۰ تعداد این پرندگان در کشور بیش از ۴۰ میلیون مورد گزارش شده بود. این موضوع بین سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ با تغییری شدید همراه شد که در طی آن جمعیت کرکس‌ها با ۹۷ تا ۹۹.۹۹ درصد کاهش مواجه شد به نحوی که اکنون تنها ۲۰۰۰۰ کرکس در این کشور وجود دارند. جالب این که هیچ کسی متوجه کاهش جمعیت کرکس‌ها نشده بود تا اینکه روستاییان و محققان به ناگاه متوجه شدند که دیگر مانند گذشته کرکس به چشمشان نمی‌آید.

برخی کشاورزان حتی ادعا می‌کردند که ایالات متحده کرکس‌های کشورشان را به سرقت برده است. یادتان هست که گفتیم هندی‌ها گوشت گاو نمی‌خورند؟ در واقع مزرعه‌داران هندی، گاو‌های مرده خود را به کرکس‌ها می‌دادند. متاسفانه، دیکلوفناک که یک داروی مُسکن معمول است که هندی‌ها برای گاو‌های خود استفاده می‌کنند برای کرکس‌ها مرگبار است.

این دارو باعث از کار افتادن کلیه و مرگ کرکس‌هایی می‌شود که از جنازه گاو‌های مرده تغذیه می‌کنند. بدین ترتیب اکنون کرکس کافی برای خوردن لاشه گاو‌ها وجود ندارد که باعث شده تعداد زیادی لاشه گندیده و تجزیه نشده گاو در سراسر هند وجود داشته باشد. بدین ترتیب سگ‌ها و موش‌ها جایگزین کرکس‌ها شده‌اند، اما به اندازه کرکس‌ها تاثیرگذار نیستند. همچنین سگ‌ها و موش‌ها می‌توانند باعث انتقال باکتری‌های موجود در نعش گاو‌ها به انسان‌ها شوند. هند استفاده از دیکلوفناک را ممنوع و برنامه‌هایی برای افزایش جمعیت کرکس‌ها در پیش گرفته است، اما نتیجه دادن این سیاست‌ها زمان‌بر خواهد بود.

۲. بحران خودکشی در کره جنوبی

کره جنوبی یکی از بالاترین نرخ‌های خودکشی را در جهان دارد. در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۳۵۰۰ شهروند کره‌ای خودکشی کرده‌اند که به طور متوسط ۳۷ نفر در هر روز است. بیشتر کسانی که دست به خودکشی می‌زنند شهروندان مسن این کشور هستند که اغلب در فقر زندگی کرده و نمی‌خواهند باری بر روی دوش فرزندان و خویشاوندان خود باشند. بسیاری از افراد سالخورده در کره جنوبی چنان فقیر هستند که برای زنده ماندن به غذا‌های رایگان ارگان‌های خیریه وابسته‌اند. در پاسخ به نرخ بالای خودکشی در کشور، دولت کره جنوبی هر گونه توافق چند جانبه بین افراد برای دست زدن به خودکشی را جرم تلقی می‌کند. همچنین در سال ۲۰۱۱ و با ممنوعیت داروی آفت کش گیاهی خاصی که معمولاً برای خودکشی استفاده می‌شد، نرخ خودکشی در کره جنوبی با ۱۵ درصد کاهش مواجه شد.

۱. بحران انرژی‌های تجدیدپذیر در آلمان

آلمان کشور نماد انرژی‌های تجدیدپذیر است. در یک روز یکشنبه در سال ۲۰۱۷، آن چنان انرژی توسط منابع تجدیدپذیر تولید انرژی این کشور تولید شد که دولت به مصرف کنندگان پول داده تا انرژی بیشتری مصرف کنند. از این پدیده با عنوان «قیمت‌های منفی» یاد شده و در بلژیک، بریتانیا، فرانسه، سوییس و هلند نیز رخ داده بود.

در این گونه موارد، دولت به شهروندان و کارخانه‌ها پول می‌دهد که تجهیزات و ماشین‌آلاتی که به آن‌ها نیاز ندارند را نیز روشن کنند. البته در واقع به آن‌ها پولی پرداخت نمی‌شود بلکه هزینه این مصرف انرژی اضافی از قبض‌های آنان پاک می‌شود. این موضوع بدین دلیل است که انرژی طبیعی و سبز غیرقابل پیش‌بینی و غیرقابل کنترل است. برای مطابقت با نیاز‌ها می‌توان انرژی هسته‌ای یا زغال سنگ را کاهش یا افزایش داد، اما این موضوع در مورد صفحات خورشیدی و توربین‌های بادی صدق نمی‌کند، زیرا آن‌ها با توجه به شرایط آب و هوایی برق تولید می‌کنند.

بدین ترتیب چنین مشکلی در آلمان به پدیده‌ای به نام «فقر انرژی» منجر شده است. فقر انرژی زمانی رخ می‌دهد که شهروندان در پرداخت هزینه‌های برق خود با مشکل مواجه می‌شوند یا آنقدر پول صرف هزینه مصرف برق خود می‌کنند که پول کافی برای تامین نیاز‌های دیگر خود ندارند. این مشکل بدین دلیل رخ می‌دهد که آلمانی‌ها به طور متوسط ۱۷۱ دلار در سال برای قیمت‌های بالای برق به منظور فعال نگه داشتن کمپانی‌های تولید انرژی سبز پرداخت می‌کنند.

منبع: listverse

 جیوه ذاتا ماده جالبی است. این ماده از نظر ظاهری شبیه نقره، اما در دمای اتاق مایع است. اگرچه انسان از دوران باستان با این ماده آشنا بوده، اما همیشه افرادی به دنبال کشف راز‌های بیشتر درباره عناصر هستند. جیوه برخلاف ظاهر فریبنده اش، باطن تیره‌ای دارد. در اینجا با حقایق سمی و شگفت‌انگیزی درباره جیوه آشنا می‌شوید.