هرساله در مسابقه‌ای در شمال کانادا، مردم درون چشمه آب گرم با حرارت ۴۰ درجه می‌پرند و سرشان را بیرون می‌آورند تا در منفی ۴۰ درجه موهایشان یخ بزند و از آن عکس بگیرند. امسال هم این مراسم برگزار شد. دویچه‌وله عکس‌های جالبی از این مراسم منتشر کرده است که در ادامه خواهید دید.

 بسیاری از ما عنوان ملکه و خانواده سلطنتی در بریتانیا را فقط لقبی نمادین می‌دانیم و قدرت سیاسی را تماما در اختیار پارلمان و نخست وزیر فرض می‌کنیم. هرچند که این گفته درباره قدرت سیاسی کم و بیش درست است، اما ملکه و خاندانش صاحب قدرت، ثروت و متعلقاتی بی‌شمار و البته عجیبی هستند که طی سالیان دراز روی هم انباشته شده‌اند.

حتما دارید به تاج‌هایی با جواهرات نایاب و کیف‌هایی از برند‌های لوکس فکر می‌کنید. اگر این‌طور است بعد از خواندن این مقاله حتما نظرتان راجع به ملکه و تمام آن‌چه صاحبش است تغییری اساسی خواهد کرد. چرا که به‌زودی متوجه خواهید شد تمام دلفین‌های موجود در آب‌های بریتانیا و یا قو‌هایی که روی رودخانه تایمز شناور هستند، جزء اموال چه کسی به حساب می‌آید. تعدادی از باارزش‌ترین و عجیب‌ترینِ این دارایی‌ها را باهم مرور می‌کنیم.

بستر تمام آب‌های بریتانیا

درست همان‌طور که ملکه الیزابت دوم صاحب تمام سواحل بریتانیا به‌حساب می‌آید، بستر تمام دریا‌ها و اقیانوس‌های بریتانیا هم بخشی از متعلقات اوست. این امتیاز در سال ۱۰۶۶ میلادی در اختیار او قرار گرفت و جالب است بدانید طبق قانون، آب این دریا‌ها و تمام منابعی که در بستر این آب‌ها جای دارد از آنِ اوست. برای این بخش از دارایی‌های ملکه الیزابت دوم، ارزش تقریبی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلاری در نظر گرفته می‌شود.

۱۵۰ هزار اثر هنری

درحقیقت جمع‌آوری آثار هنری در پادشاهی بریتانیا را شاه چارلز اول در قرن ۱۷ میلادی آغاز کرد و از آن زمان تا به امروز بیش از ۱۵۰ هزار اثر هنریِ برجسته، جزئی از اموال ملکه الیزابت به حساب می‌آید. ارزش این کلکسیون هنری بیش از ۱۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود و آثاری ارزشمند از رافائل، لئوناردو داوینچی، پیتر پائول روبنس و رامبرانت را در خود جای داده است.

۶ اقامتگاه سلطنتی

هرچند که به دلیل ارزش تاریخی، ارزش‌گذاری این قصر‌ها غیر ممکن است، اما برای این ۶ اقامتگاه ملکه ارزشی معادل ۱۸ میلیارد دلار در نظر گرفته می‌شود. در بین این ۶ اقامتگاه نام قصر باکینگهام (مرکز فرماندهی خانواده سلطنتی) و قلعه بالمورال (محبوب‌ترین اقامتگاه ملکه) به چشم می‌خورد. این قصر‌ها و قلعه‌ها از قرن ۱۷ میلادی در تملک نفر اول خاندان سلطنتی قرار دارد.

۳ مرکز خرید

بله درست خواندید. ۳ مرکز خرید با مجموع مساحتی بیش از ۶۵۰ هزار متر مربع و ارزشی برابر ۲ میلیارد دلار در تملک ملکه الیزابت دوم قرار دارد. بر اساس گزارش‌های مشاوران اقتصادی خانواده سلطنتی، تنها در سال گذشته بیش از ۱۰۰ میلیون مشتری از این مراکز خرید، دیدن کرده‌اند.

تمام قو‌های رودخانه تایمز

حق مالکیت تمام قو‌های رودخانه تایمز به قرن ۱۵ میلادی بازمی‌گردد. در قرن‌های گذشته و در اوج قدرت این پادشاهی در دنیا، این پرنده نمادی از شکوه و رونق بریتانیا بود. جالب است بدانید تعداد این قو‌ها هر سال از طرف مشاوران ملکه شمارش می‌شود و امروزه احتمالا چیزی در حدود ۴۴۰ قو روی این رودخانه زندگی می‌کنند. ارزش این دارایی عجیب ملکه، حدود ۱۳۰ هزار دلار تخمین زده می‌شود.

تاجی با ۱۳۳۳ الماس

این تاج در سال ۱۸۲۰ توسط رودنل و بریج برای جرج چهارم ساخته شد و از زمان ملکه ویکتوریا به جمع جواهرات محبوب سلطنتی وارد شد. این تاج که در ابتدا با قیمت ۸۲۰۰ دلار ساخته شد امروز در حدود ۷۰۰ هزار دلار می‌ارزد و از گران‌ترین جواهرات ملکه محسوب می‌شود. زمانی که ملکه الیزابت این تاج الماس را استفاده نمی‌کند، در کاخ باکینگهام جلوی دید بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد.

یک تیم از اسب‌های مسابقه

نباید تصور کنید این باشگاه یکی از دارایی‌های بیشمار ملکه است که او حتی از وجود آن خبر ندارد. الیزابت علاقه زیادی به مسابقات اسبدوانی دارد و بر اساس آمار او توانسته ۴۵۱ پیروزی در این مسابقات کسب کند. این تیم اسبدوانی در حال حاضر شامل ۳۰ اسب می‌باشد و ارزش آن حدود ۹ میلیون دلار تخمین زده می‌شود.

برج لندن

برج لندن، یکی از معروف‌ترین نماد‌های این شهر در دنیا، در تملک آن کسی است که تاج را بر سر دارد. این برج در سال ۱۰۷۸ ساخته شد، اما در قرن‌های ۱۷ و ۱۸ و در زمانی که زندان به حساب می‌آمد، به نماد لندن تبدیل شد. این برج که زمانی زندان ملکه الیزابت اول پیش از تاجگذاری به حساب می‌آمد امروزه از محبوب‌ترین مقاصد جهانگردان در شهر لندن شناخته می‌شود. ارزش این دارایی ملکه الیزابت دوم، ۵۶ میلیارد دلار برآورد می‌شود.

خیابان ریجنت در لندن

خیابان ریجنت باتوجه به بنا‌های تاریخی و مراکز خریدش از خیابان‌های گران لندن به حساب می‌آید، اما ملکه هیچ نگرانی راجع به این موضوع ندارد. تمام خیابان ریجنت مدت‌ها است که جزئی از دارایی ملکه الیزلبت دوم محسوب می‌شود. ارزش تخمینی این خیابان، در حدود ۲ میلیارد دلار است.

۵۰ هزار هکتار در شمال شرق اسکاتلند و

۲۰ هزار هکتار در نورفالک

اقامتگاه محبوب ملکه، قصر بالمورال در میان ۵۰ هزار هکتار از زمین‌های ملکه واقع شده است. این ایالت وسیع در ابردین‌شایر اسکاتلند واقع است و ۱۴۰ میلیون دلار قیمت‌گذاری می‌شود.

ایالت سندریگهام با وسعت ۲۰ هزار هکتار و ارزش تقریبی ۶۵ میلیون دلاری واقع در نورفالک از سال ۱۸۶۲ بخشی از متعلقات شخص اول خاندان سلطنتی بریتانیا به حساب می‌آید.

یک کلونی خفاش

از بین تمام چیز‌هایی که در تملک ملکه الیزابت قرار دارد، یکی از محبوب‌ترین‌ها از نظر خودش این کلونی خفاش است. این خفاش‌ها چندین سال پیش وارد یکی از سالن‌های اصلی امارت بالمورال شدند و به خاطر علاقه ملکه به آن‌ها حالا آن سالن، خانه محبوب این خفاش‌ها شده است. ارزش مادی این دارایی مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد از ارزشی معنوی و احساسی نزد ملکه برخوردار است.

۶.۶ میلیارد هکتار زمین در سراسر کره زمین

اگر هیچ‌وقت از خودتان پرسیده‌اید بیشترین سهم از کره زمین در اختیار کدام انسان است پاسخ ملکه بریتانیا می‌باشد. برای تصور راحت‌تر بزرگی این عدد توجه داشته باشید نفر دوم پادشاه عربستان سعودی با تنها ۰.۶ میلیارد هکتار زمین است. اگر هنوز تعجب نکرده‌اید باید عرض کنم این مساحت برابر با یک ششم کره زمین است و ارزشی در حدود ۸۸ میلیارد دلار دارد.

کلکسیون تخم‌های جواهرکاری شده

میل به جمع‌آوری اشیای مختلف در بسیاری از ما وجود دارد هرچند تنها تعداد کمی از ما توانایی مالی داشتن کلکسیونی این‌چنینی را داریم. جالب است بدانید بعضی از این تخم‌های فابرژی در حراجی‌ها تا ۳۳ میلیون دلار فروخته شده‌اند هرچند که ملکه انگلیس احتیاجی به فروش آن‌ها ندارد. این کلکسیون سلطنتی شامل ۶۰۰ قطعه تخم جواهرکاری شده است و ارزشی در حدود ۲۰۰ میلیون دلار دارد.

تمامی معادن طلای اسکاتلند

حتما تا اینجا پذیرفته‌اید که بعضی از متملکات ملکه به‌قدری عجیب است که گویی از درون یک داستان تخیلی بیرون آمده است. درست مشخص نیست از چه زمانی این قرارداد نوشته شده است، اما بد نیست بدانید که ملکه امتیاز انحصاری فروش ماهی سالمون در اسکاتلند را هم در دست دارد. هرچند بسیاری از این معادن طلا کشف نشده‌اند، اما برای این دارایی ملکه ارزشی ۳۰۰ میلیون دلاری در نظر گرفته می‌شود.

الماس ستاره بزرگ آفریقا

این الماس تراش‌نخورده ۵۳۰ قیراطی در حدود ۵۱ میلیون دلار می‌ارزد. این سنگ گرانبها در سال ۱۹۱۰ بخشی از عصای پادشاه به حساب می‌آمد. امروز، اما این الماس شفاف و بی‌نقص روی تاج ملکه خودنمایی می‌کند.

یک جفت سگ از نژاد دورگیز

در سال ۲۰۱۲ پس از از دست دادن کورگی‌های خالص و معروفش، ملکه صاحب یک جفت سگ از نژاد دورگیز شد. این دو سگ با نام‌های ولکان و ویلوو هرچند که تنها ۸۰۰ دلار قیمت‌گذاری می‌شوند، اما حتما ارزشی بسیار بالاتر برای ملکه دارند.

تمام دلفین‌های بریتانیا

در گذشته در بسیاری از قلمرو‌های پادشاه‌های مختلف، قوانینی عجیب و خنده دار به نفع پادشاه و خانواده‌اش برقرار بود که بیشتر آن‌ها امروز دیگر ارزش قانونی ندارند. در بریتانیا از سال ۱۳۲۴ میلادی و زمان سلطنت شاه ادوارد دوم قراردادی مبنی بر مالکیت پادشاه بر تمام دلفین‌های موجود در آب‌های بریتانیا نوشته شد و شگفت اینکه این قرارداد هنوز برقرار است. از آنجایی که تعداد این دلفین‌ها مشخص نیست، روی این دارایی ملکه نمی‌توان قیمت گذاشت.

هایدپارک در لندن

این پارک بین اهالی لندن و جهانگرد‌ها محبوبیت زیادی دارد و این محبوبیت باعث ساخت فیلم‌های زیادی در این پارک شده است. در گذشته فیلم "دور دنیا در ۸۰ روز" و از تولیدات سینمایی جدیدتر "جانی اینگلیش" در این ملک ملکه فیلم‌برداری شده است. با توجه به قیمت زمین حوالی این پارک و وسعت آن، ارزشی برابر با ۱۹ میلیارد دلار برای این دارایی ملکه در نظر گرفته می‌شود.

کلکسیونی از اتومبیل‌ها

پیش از به سلطنت رسیدن ملکه الیزابت در دهه ۵۰ میلادی، او سرگرم تعمیر ماشین و رانندگی کامیون برای کمک به ارتش کشورش در جنگ جهانی دوم بود. برخی دلیل علاقه ملکه الیزابت به جمع‌آوری اتومبیل را همین دوره از زندگیش می‌دانند. این کلکسیون بیشتر از ۱۰ میلیون دلار می‌ارزد و اتومبیل‌هایی از برند‌های رولزرویس، بنتلی، رنج روور و اِل‌دابلیو‌بی داندالت در آن به چشم می‌خورد.

دو جگوار سیاه

این دو جگوار نادر در سال ۱۹۶۸ از طرف کشور برزیل به ملکه هدیه شدند و در باغ‌وحش لندن نگهداری می‌شدند. جگوار سیاه از نادرترین گربه‌سانان دنیا به حساب می‌آید و تنها ۶۰۰ قلاده از این گربه‌سان در سراسر دنیا وجود دارد. ملکه این دو جگوار را آیزیتا و مارکز نام‌گذاری کرد. جالب است بدانید کشور برزیل در آن سال یک تنبل هم به ملکه هدیه کرد که ملکه نام خودش را روی آن گذاشت.

مزارع توربین‌های بادی

در سال‌های اخیر بریتانیا هم مانند دیگر کشور‌ها به فکر سرمایه‌گذاری روی انرژی‌های تجدیدپذیر افتاد. یکی از جنبه‌های این سرمایه‌گذاری، احداث مزارع توربین‌های بادی بود. یکی از مکان‌های مناسب برای این مزارع، روی پهنه‌های وسیع آبی است و بنابر امتیاز ملکه، هرچه در این آب‌ها قرار دارد از آن او است. ارزش این مزارع انرژی ۹۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود و به گفته کارشناسان اقتصادی، این دارایی ملکه برای او هر سال میلیون‌ها دلار درآمد دارد.

۲۰۰ کیف دستی از برند لانر

هرچند که ملکه بریتانیا می‌تواند هر کیفی در دنیا از برندهایی، چون شنل یا رالف رولن را داشته باشد، اما به نظر می‌رسد سلیقه او چیز دیگری است. از زمانی که در دهه پنجاه میلادی، الیزابت یک کیف دستی از برند لانر از مادرش کادو گرفت، علاقه ملکه به این برند آغاز شد. از آن زمان تا کنون ملکه الیزابت بیش از ۲۰۰ کیف دستی از این برند جمع‌آوری کرده است و در دیدار‌هایی تاریخی مانند دیدار با کلینتون و نیکسون، این کیف‌های دستی، بخشی همیشگی از استایل ملکه به حساب می‌آید. ارزش این کلکسیون از کیف‌های دستی در حدود ۵۰۰ هزار دلار تخمین زده می‌شود.

 بر روی سیاره زمین مکان‌هایی بسیار بی‌نظیر، زیبا و جذاب وجود دارند که قبلا هرگز آن‌ها را ندیده‌اید. از این رو قصد داریم شما را با عجیب‌ترین مکان‌های زمین که شبیه سیاره‌های دیگر هستند، آشنا کنیم.

در سیاره زمین مناطق عجیب و ناشناخته‌ای وجود دارند که ظاهر ویژه آن‌ها برای بسیاری از مردم اسرارآمیز به نظر می‌رسد. در زمانی که تمام تلاش بشر بر کشف ناشناخته‌های فضای بی‌کران معطوف شده است، بر روی همین سیاره دوست‌داشتنی نیز مناطقی درخور توجه قرار دارند که بیشتر مردم از وجود آن‌ها بی‌خبر هستند. از این رو در این مقاله سعی داریم شما را با چند منطقه عجیب آشنا کنیم که در لیست عجیب‌ترین مکان‌های زمین قرار گرفته‌اند.

۱. جزیره سقطرا (Socotra Island)

آدرس: یمن، عدن، شرق خلیج عدن

جزیره سقطرا که در کشور یمن واقع شده است به دلیل داشتن درختان عجیب خود باعث می‌شود تا بیینده‌ها در نگاه اول این جزیره را متعلق به سیاره‌ها یا کهکشان‌های دیگر بدانند. در این جزیره درختان خون اژد‌ها (dragon’s blood trees) بسیار مشهور هستند. گفتنی است این جزیره در حدود ۶ تا ۷ میلیون سال قبل به قاره آفریقا متصل بوده و به تدریج خود را از آن جدا کرده است. جالب است بدانید این جزیره میزبان حدود ۸۰۰ گونه نایاب گیاهی است که حداقل یک‌سوم آن از جمله درخت خون اژد‌ها در سایر مناطق کره زمین وجود ندارند. در جزیره سقطرا شاهد ساحل‌های پوشیده از شن، کوه‌های بلند و غار‌های آهکی هستیم که البته آب و هوای آن از نوع گرم و خشک است.

۲. دریاچه ناترون (Lake Natron)

آدرس: آفریقا، تانزانیا، ناترون

در خصوص دریاچه ناترون حواشی زیادی وجود دارد که دلیل آن هم به کشف بقایای موجوداتی عجیب و غریب مربوط است که به سنگ تبدیل شده بودند. البته با توجه به معروف بودن این دریاچه برای آن تصاویر ساختگی متعددی را ساخته‌اند و به آن لقب دریاچه‌ای را داده‌اند که موجودات را به سنگ تبدیل می‌کند که البته چنین موضوعی به تایید نرسیده است. به طور کلی این دریاچه سرخ رنگ از ویژگی قلیایی بالایی بهره می‌برد که بسیار سوزاننده است و به همین دلیل برای آن لقب دریاچه سوزان را در نظر گرفته‌اند.

با توجه به اینکه سطح تبخیر این دریاچه بسیار زیاد است، سدیم کربنات هیدراته و ترونا باقی خواهند ماند و میزان شوری آن بیش از ۱۲ بوده و درجه pH دریاچه نیز حدود ۱۰.۵ است. از این رو این دریاچه می‌تواند پوست و جانورانی که نمی‌توانند چنین شرایطی را تحمل کنند بسوزاند. البته برخلاف شایعه‌هایی که در خصوص این دریاچه منتشر می‌شود، دریاچه ناترون نمی‌تواند جانوران را بلافاصله تبدیل به سنگ کند.

۳. غار‌های کرم شب تاب وایتومو

(Glowworm Waitomo Caves)

آدرس: اقیانوس آرام، نیوزلند، شهر اوتوروهانگا، جاده غار وایتومو، غار کرم‌های شب تاب

بسیاری از مردم بر این باورند که هنگام بازدید از غار با تاریکی مطلق و خفاش‌های ترسناک مواجه خواهند شد، اما غار‌های کرم شب تاب وایتومو شما را غافل‌گیر خواهد کرد. روی سقف این غار تعداد زیادی از کرم‌های شب تاب وجود دارد که گویی شاهد ستاره‌های درخشان هستیم. این غار که اکوسیستمی از کرم‌های شب تاب زیاد محسوب می‌شود، به صورت طبیعی با نور این جانوران روشن و تزئین شده است.

در این غار یک نوع خاصی از کرم شب تاب به نام Arachnocampa luminosa وجود دارد که در سایر نقاط این سیاره دیده نشده است. در حال حاضر تیم‌های علمی از این غار محافظت می‌کنند تا با حفظ درجه حرارت و رطوبت مناسب بتوان این مکان را برای بازدید گردشگران آماده سازند.

۴. جزیره دوون (Devon Island)

آدرس: کانادا، خلیج بافین، جزیره دوون

جزیره دوون که در مرز‌های کشور کانادا واقع شده است به عنوان یکی از عجیب‌ترین مکان‌های زمین محسوب می‌شود. این جزیره دارای آب و هوای نامساعدی بوده و به دلیل قرمز رنگ بودن سطح زمین این جزیره آن را جزیره مریخی می‌شناسند. زمین این جزیره در تمام فصول سال با یخ پوشانده شده است و حتی در قسمتی از آن همیشه کلاه‌های یخی قرار داشته و دمای سایر بخش‌های جزیره حداکثر تا ۸ درجه سانتی‌گراد افزایش پیدا می‌کند.

پوشش گیاهی این جزیره نیز به دلیل ویژگی آب و هوایی بسیار ناچیز است و به همین دلیل حیوانات کمی در آن سکونت دارند. هرچند که انسان‌ها در این جزیره سکونت ندارند، اما برای دانشمندان ناسا محل بسیار مناسبی محسوب می‌شود؛ زیرا این جزیره به مریخ شباهت داشته و می‌توان در آن پژوهش‌های تحقیقاتی را انجام داد.

۵. پارک ملی ژانگ جیاجی (Zhangjiajie

National Forest Park)

آدرس: چین، هونان، ژانگ جیاجی، وولینگیان

پارک ملی ژانگ جیاجی فقط یک منظره دیدنی محسوب نمی‌شود، بلکه این مکان بدون شک یک شاهکار عظیم و طبیعی در جهان به شمار می‌رود. این پارک ملی دارای مساحتی حدود ۳۰۰ کیلومتر مربع بوده و در آن ستون‌های سنگی بسیار خوش‌تراش و جذاب قرار دارد که ارتفاع آن‌ها از برج امپایر استیت نیویورک نیز بیشتر است. گفتنی است سازندگان فیلم آواتار برای ترسیم دنیای پاندورا از این پارک ملی بسیار زیبا الهام گرفته‌اند. گردشگران می‌توانند در این پارک ملی از طولانی‌ترین پل شیشه‌ای جهان، تله‌کابین و جاده پیچ در پیچ تونیان دیدن کنند.

۶. غار سون دونگ (Hang Son Doong)

آدرس: ویتنام، ایالت کوانگ بین، غار سون دونگ

غار سون دونگ در کنار زیبایی بسیار زیاد خود از وسعت زیادی نیز بهره می‌برد و حتی آن را به عنوان بزرگ‌ترین غار جهان می‌شناسند. تالار این غار دارای طولی به اندازه ۹ کیلومتر، ۲۰۰ متر عرض و ارتفاع آن نیز ۱۵۰ متر است. حفره زیرزمینی این غار می‌تواند در خود یک شهر را با تمام ساختمان‌هایش جای دهد. تعدادی از بزرگ‌ترین ستالاگمیت‌های جهان نیز با طول ۷۰ متر در این غار وجود دارد. گفتنی است این غار که به عنوان عجیب‌ترین مکان‌های زمین محسوب می‌شود تا سال ۲۰۰۹ ناشناخته مانده بود.

۷. دریاچه جوکولسارلون (Jökulsárlón)

آدرس: ایسلند، جاده ۱، پارک ملی واتناجوکول

این دریاچه خیره‌کننده که در ایسلند قرار دارد به دلیل سطح پوشیده از یخ و ساحل یخ زده خود مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. جذابیت این دریاچه به دلیل شن‌های آتشفشانی سیاه بیش از پیش افزایش پیدا کرده است و یکی از شگفتی‌های طبیعی کشور ایسلند محسوب می‌شود. این دریاچه زمانی به وجود آمد که یک یخچال طبیعی از حاشیه اقیانوس اطلس فاصله گرفت و با ذوب شدن تدریجی یخ‌ها میزان وسعت دریاچه نیز افزایش یافت. در حال حاضر این دریاچه با حاشیه اقیانوس اطلس حدود ۱.۵ کیلومتر فاصله دارد و مساحت آن حدود ۱۸ کیلومتر مربع است. گفتنی است دریاچه جوکولسارلون دارای عمقی حدود ۲۴۸ متر است که به همین دلیل به عنوان عمیق‌ترین دریاچه ایسلند محسوب می‌شود.

 در پدید‌ه‌ای نادر یک پرنده غواص (Loon) که نماد سکه یک دلاری کانادا هم هست توانسته یک عقاب سرسفید را که نماد آمریکا است از پای در آرود.

غواص‌ها به دفاع جانانه از جوجه‌هایشان در برابر عقاب‌ها شهرت دارند

محیط‌بانان لاشه بی‌جان عقاب را در آب و در کنار لاشه یک جوجه غواص پیدا کردند. نتایج کالبدشکافی نشان دادن که غواص مادر در گیر و دار تلاش برای محافظت از جوجه‎هایش موفق شده با نوک به قلب عقاب بزند و این شکارچی قدر را که برای شکار جوجه‌های غواص شیرجه زده بود ناکار کند.

شکار جوجه‌های غواص‌ها در فصل بهار یکی از عادات غذایی عقاب‌های سرسفید در شمال آمریکا است. در آمریکا، شکار و کشتن عقاب‌ها ممنوع است. تصاحب لاشه آن‌ها و یا استفاده از اجزای لاشه آن‌ها هم ممنوع است مگر در قبایل بومیان و سرخ‌پوستان این کشور که ممکن است از آن برای ادای رسوم و آیین‌های خود استفاده کنند.

نت وودراف لاشه بی‌جان این عقاب را در دریاچه پیدا کرد

ماجرا از آنجا آغاز شد که محیط‌بانان ابتدا جسد یک عقاب سرسفید را در دریاچه‌ای در ایالت مین واقع در شمال شرق آمریکا پیدا کردند. عقاب‌های سرسفید در آمریکا یک گونه محافظت‌شده به حساب می‌آیند و به همین دلیل لاشه آن‌ها برای بررسی علت مرگ به مرکز ملی حافظت از عقاب‌ها در ایالت کلورادو ارسال می‌شود.

معمولا بعد از پیدا کردن لاشه یک عقاب، آن‌ها آن را به کلورادو می‌فرستادند، اما این بار در کنار جسد عقاب، لاشه یک جوجه غواص هم بود.

همین موضوع باعث شد که محیط‌بانان تصمیم بگیرند، این بار به جای کلورادو، لاشه عقاب را به مرکز ملی حفاظت از حیات وحش در شهر مدیسن ایالت ویسکانسن بفرستند تا نظر یک کارشناس غواص‌ها را در این باره جویا شوند.

آن‌ها می‌خواستند بدانند که آیا امکان دارد که عقاب در نبرد با یک غواص کشته شده باشد.

محیط‌بان، نیل ویکز، در حال وارسی جسد عقاب است

در مدیسن، یک آسیب‌شناس پس از بررسی لاشه عقاب دریافت که علت مرگ او ضربه ناکارکننده نوک یک غواص بوده که دقیقا روی قلب عقاب فرود آمده است.

همزمان یکی از ساکنان اطراف دریاچه به بازرسان محیط‌بانی گفتند که آن‌ها شب قبل "جیغ و داد" پرندگان را به یاد می‌آورند.

دنیل دآوریا که در مرکز حیات‌وحش و صیادی ایالت مین کار می‌کند این واقعه را نخستین بار در وبلاگ اداره خود منعکس کرد و تایید کرد که یک پرنده غواص (Loon) توانسته عقاب را از پای درآورد.

او در یادداشت خود پرسیده بود: "چه کسی ممکن است باورش شود که یک غواص شانس شکست شکارچی قدرتمندی، چون عقاب سرسفید را داشته باشد؟ "

منبع: bbc

 طی نسل‌های متمادی گفته شده هیولایی افسانه‌ای در اعماق دریاچه اوکاناگان زندگی می‌کند. اما حالا نظریاتی جدید در رابطه با پرآوازه‌ترین مار ایالت بریتیش کلمبیا در کانادا قوت گرفته است.

طی نسل‌های متمادی گفته شده هیولایی افسانه‌ای در اعماق دریاچه اوکاناگان کمین کرده است

تازه به شهر کلونا واقع در جنوب ایالت بریتیش کلمبیا که به خاطر کارخانه‌های شراب‌سازی، ورزش‌های آبی و مسیر‌های پیاده‌روی‌اش معروف است نقل مکان کرده بودم که در خبر‌ها شنیدم هیولایی آنجا دیده شده است.

دو برادر متوجه حرکت موج‌دار چیزی در وسط آب‌های دریاچه اوکاناگان شده بودند؛ دریاچه‌ای به طول ۱۳۵ کیلومتر که در مسیری منحنی در طول دره اوکاناگان کشیده شده و شکلی شبیه به مار دارد. آب مثل این‌که قایقی از روی آن عبور کرده باشد، تکان می‌خورده، اما قایقی آنجا نبوده است. این دو برادر مطمئن بودند اوگوپوگو را دیده‌اند.

فرقی نمی‌کند چند وقت در کلونا اقامت داشته باشید، در هر صورت حتما در مورد موجود مرموز دریاچه خواهید شنید. اوگوپوگو برای این شهر حکم نسی برای لاخ‌نس را دارد: موجودی ناشناخته که طبق باور عموم در اعماق دریاچه زندگی می‌کند و فقط گهگاهی به سطح آب می‌آید تا افسانه‌اش را زنده نگه دارد.

اوگوپوگو را شبیه ماری غول‌پیکر با پوستی سبز یا سیاه توصیف کرده‌اند که سر اسب، مار یا گوسفند دارد. در آثار نقاشی هم مثل اٰژد‌هایی دریایی به تصویر کشیده شده که دور خود حلقه زده است، شبیه به نشانه‌ای که در نقشه‌های قدیمی دریانوردی برای مشخص کردن مکان هیولا‌ها استفاده می‌شد. اما اوگوپوگو در کلونا بیشتر شبیه شخصیت‌های مهربان کارتونی است که یا در قالب مجسمه‌ای ۴ متری به رنگ سبز و کرم در کنار ساحل به بازدیدکنندگان خوش‌آمد می‌گوید، یا نماد عروسکی باشگاه هاکی روی یخ شهر است و یا به شکل اسباب‌بازی‌های نرم و مخمل در سوغاتی فروشی‌ها فروخته می‌شود. اما شکل و شمایل واقعی این هیولا- و حتی موجودیت آن - درست مثل اسمش که از هر دو طرف به یک شکل خوانده می‌شود، چیزی است که کسی نمی‌تواند از آن سر در بیاورد.

جنون اوگوپوگو در دهه ۱۹۸۰ میلادی به اوج خود رسید، وقتی اتحادیه گردشگری منطقه برای اثبات وجود این هیولا جایزه‌ای یک میلیون دلاری تعیین کرد. در همین راستا سازمان صلح سبز، اوگوپوگو را گونه‌ای در معرض خطر معرفی کرد و از مردم خواست فقط از آن فیلم بگیرند و خودش را به دام نیندازند. حتی برخی برنامه‌های تلویزیونی آمریکا در آن دوره هم گزارش‌هایی در رابطه با هیولای مرموز دره اوکاناگان پخش کردند.

مجسمه‌ای چهار متری از اوگوپوگو به رنگ سبز و کرم در ساحل دریاچه اوکاناگان در کلونا به بازدیدکنندگان خوش‌آمد می‌گوید

اما من تازه بعد از شرکت در کنفرانس بین‌المللی گردشگری بومی که سال گذشته در کلونا برگزار شد متوجه شدم یکی از نماد‌های فرهنگ عامه در کانادا - موجودی که ۱۶ درصد از مردم ایالت بریتیش کلمبیا به وجودش اعتقاد دارند- نتیجه یک سوءتفاهم میان بومیان دره اوکاناگان و اولین ساکنان اروپایی کانادا بوده است.

پت رافائل، یکی از اعضاء "وست‌بنک فرست نیشن"، گروه بومی اوکاناگان و راهنمای ما در دیدار از سرزمین‌های آبا و اجدادی بومیان منطقه در حاشیه دریاچه گفت: "اوگوپوگو هیولا نیست، روح دریاچه است که از سرتاسر دره حفاظت می‌کند. " او گفت بسیاری از مردم کانادا این موجود را به اسم اوگوپوگو می‌شناسند، اما بومیان منطقه آن را "n ̓x̌ax̌aitkʷ" (ان-ها-ها-ایت-کو) می‌نامند که به معنای "روح مقدس دریاچه" است.

طبق باور بومیان دره اوکاناگان، روح مقدس از دریاچه حفاظت می‌کند

پیش از این که تاجران خز در سال ۱۸۰۹ از اروپا به این دره بیایند، دست کم ۱۲ هزار سال از سکونت بومیان اوکاناگان در این منطقه می‌گذشت. آن‌ها سیستم قضایی، قوانین و باور‌های خودشان را داشتند. در فرهنگ این قوم آب جایگاهی مهم داشت و "روح مقدس دریاچه" نماد آن به حساب می‌آمد. این روح علاوه بر شکل معنوی، یک شکل مادی قابل لمس هم داشت که خود دریاچه بود. البته گاهی اوقات هم خود را از درون آب‌های دریاچه نمایان می‌کرد.

کورالی میلر، معاون رییس موزه میراث سنچویپز واقع در کلونای غربی گفت: "در قصه‌های ما روح دریاچه در واقع رنگی بسیار تیره دارد، سرش شبیه اسب است و شاخ‌هایش مثل گوزن هستند. مبلغان مذهبی روح دریاچه را دیدند و عادت همیشگی این بود که به باور‌های معنوی ما جلوه‌ای شیطانی داده شود. "

بومیان اوکاناگان به شکلی نمادین به روح دریاچه غذا می‌دادند؛ گیاهانی مثل تنباکو و مریم گلی. گاهی اوقات هم به عنوان قدردانی برای تامین آب و خوراک‌شان به دریاچه ماهی سالمون کوکانی پیشکش می‌کردند. میلر گفت: "فکر می‌کنم منشا سوء‌تفاهم همین‌جا بوده. مهاجرین دیدند ما در آب دریاچه گوشت پرتاب می‌کنیم. "

مهاجران اولیه خیلی زود شروع به گفتن داستان‌هایی درباره مار دریاچه اوکاناگان کردند که برای خشنودی‌اش باید حیوان زنده قربانی می‌کردی تا بتوانی با خیال راحت از رودخانه عبور کنی. با قوت گرفتن ایده وجود ماری خونخوار در دریاچه، اوضاع به تدریج از کنترل خارج شد. مهاجران از ترس حمله این هیولا شروع به گشت زنی در اطراف دریاچه با اسلحه کردند.

اما در اواخر دهه ۱۹۲۰ و احتمالا به این دلیل که هیچ انسانی توسط هیولا شکار نشد، نگرانی‌ها آرام گرفت. مقامات گردشگری نام اوگوپوگو که در یک ترانه عامیانه انگلیسی آمده بود را رویش گذاشتند و به این ترتیب غول دریاچه از روحی پرآوازه به موجودی کارتونی تبدیل شد که گردشگران را به خود جذب می‌کرد.

به سختی می‌توان فهمید چند نفر به امید دیدن هیولای افسانه‌ای دریاچه طی صد سال گذشته به کلونا سفر کرده‌اند، اما با گذشت زمان اوگوپوگو نام این شهر را در کانادا بر سر زبان‌ها انداخت. این موجود سال‌ها نماد کارناوال‌های خیابانی کلونا هم در خود شهر و هم در رویداد‌های بزرگ‌تر در منطقه شمال غربی پسیفیک و استان آلبرتا بود. اداره گردشگری دیگر برای اوگوپوگو به طور جدی تبلیغ نمی‌کند، اما این هیولا هنوز هم مثل همیشه بین مردم محبوب است.

بیشتر گزارش‌ها از رویت اوگوپوگو از روی پل ویلیام آر بنت خبر داده‌اند

اما سوء‌استفاده از روح مقدس دریاچه و تبدیل کردن آن به کالایی تجاری موضوعی حساس به حساب می‌آید. برای میلر که عضو گروه سرخپوستان بومی وست‌بنک است، اگوپوگو و روح مقدس دو موجودیت متفاوت دارند که نباید با هم تلفیق شوند. یکی از اهداف عمده موزه آگاهی‌رسانی در رابطه با بومیان منطقه و اهمیت روح مقدس در محافظت از دریاچه است. این بخشی از روندی است که او نامش را "برنامه‌زدایی"، پرسش‌گری یا ساختار‌شکنی در رابطه با دیدگاه استعماری بر تاریخ و فرهنگ سرخپوستان منطقه می‌گذارد. این همچنین گامی مهم به سوی ایجاد و حفظ روابط محترمانه میان بومیان و غیر بومیان کانادایی است.

در مرکز کلونا، موزه میراث اوکاناگان با گروه سرخپوستان بومی وست‌بنک برای دادن اطلاعات کامل‌تر در رابطه با تاریخ منطقه همکاری می‌کند. این موزه سال ۲۰۱۹ گالری خود را به طور کامل تغییر داد تا به جای تمرکز صرف روی سبک زندگی سرخپوستان منطقه پیش از استعمار، آن‌ها را به عنوان فرهنگی زنده معرفی کند. به گفته لیندا دیگبی، مدیر اجرایی این موزه، دانش و دیدگاه بومیان اوکاناگان حالا در همه دوره‌های به نمایش درآمده در موزه، تنیده شده و نمایشگاه مربوط به اوگوپوگو هم توضیح می‌دهد چگونه درک نادرست روح مقدس دریاچه از سوی مهاجران به رونق گردشگری در منطقه منجر شد.

دیگبی می‌گوید: "اوگوپوگو برای مهاجران موجودی واقعی بود. آن‌ها به طور قطع آنچه از بومیان منطقه شنیدند را اشتباه تفسیر کردند و برای این که از خودشان داستان بسازند و از آن سود ببرند تردیدی به دلشان راه ندادند. حتی به ذهن‌شان هم نمی‌رسید که دارند چه کار می‌کنند. "

با گذشت زمان حجم داستان‌های مهاجران بیشتر شد و آن‌ها حتی موجودی عجیب را هم در دریاچه می‌دیدند.

موزه میراث اوکاناگان به تازگی نمایشگاه‌هایش را تغییر داده تا روایتی متعادل از تاریخ منطقه ارائه دهد

در تلاش برای شناخت روح مقدس دریاچه، با مردمی برخورد کردم که به خاطر آنچه در دریاچه اوکاناگان دیده بودند، واقعا به وجود اوگوپوگو اعتقاد داشتند. آن‌ها البته تنها نیستند: آرشیو‌های موزه پر است از بریده روزنامه‌هایی در مورد رویت این موجود در ده‌های مختلف و همین‌طور گزارش‌هایی که ازتاثیر مثبت آن بر درآمد شهر نوشته‌اند.

رابرت یانگ، استاد علوم زمین در دانشگاه بریتیش کلمبیا در اوکاناگان می‌گوید: "اوگوپوگو تاثیری فوق‌العاده بر گردشگری دارد و به آن رنگ و بو و جلوه و جذابیت خاصی می‌بخشد. "

برخی از ساکنان منطقه علاقه‌ای به رد وجود اوگوپوگو ندارند، چون آن را به نفع صنعت گردشگری می‌دانند

از نظر یانگ اوگوپوگو توجیه زیست‌شناختی ندارد بلکه با فرایند‌های مربوط به علوم زمین، از جمله چگونگی حرکت آب روی سطح آن قابل توضیح است. به گفته او لایه‌بندی حرارتی آب دریاچه یعنی قرار گرفتن لایه متراکم‌تر در زیر لایه سبک‌تر ممکن است باعث ایجاد موج شود و این اتفاقی است که اغلب در بهار و پاییز می‌افتد. یانگ این پدیده را "موج اگوپوگو" می‌نامد.

این نظریه توضیحی قابل‌قبول‌تر در مورد آنچه ممکن است روی آب دیده شود، ارائه می‌دهد. با این که یانگ موافق تفکر اننقادی نسبت به اگوپوگوست، اما اصلا دوست ندارد وجودش را هم نفی کند. او می‌گوید اوگوپوگو باید ادامه پیدا کند، چون یکی از نماد‌های فرهنگی کانادا به حساب می‌آید و روح مقدس دریاچه هم از جمله باور‌های مهم بومیان منطقه است.

منبع: bbc

  ایده ساختن استخر‌هایی در ارتفاع، که یک ضلع آن‌ها آزاد و به سمت بیرون باشد، ایده جالبی است. در سراسر دنیا شماری از هتل‌های و آپارتمان‌های لوکس و سواحل توریستی، مجهز به چنین استخر‌هایی هستند. این فقط یکی از ایده‌های جذاب معماری است. در این مطلب با چهار ساختمان آشنا می‌شوید که معماری شگفت انگیزی دارند.

• کانادا، آلبرتا، پارک ملی Banff:

• بلژیک

• هلند

 آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا این روز‌ها در صدر تمامی خبرگزاری ها دیده می‌شود و موجب نگرانی همه مردم دنیا شده است. آتشی که به ۶ ایالت گسترش یافته و جان بیش از نیم میلیارد جانور را گرفته و همچنان ادامه دارد.

استرالیا با اکو سیستم خاصش، ۲۴۴ گونه جانوری از جمله کوالا‌ها را در خود جای داده که در هیچ کجای دیگری از جهان یافت نمی‌شوند. آتش سوزی اخیر که ۶ میلیون هکتار از استرالیا را در بر گرفته، نیم میلیارد جانور را به نابودی کشانده است و به نظر نمی‌رسد به این زودی‌های تمام شود. آنچه باعث شده این آتش سوزی تا این حد شدید باشد به سه عامل مرتبط است؛ گرما، خشکی و باد. این عوامل در نتیجه روند‌های طولانی مدت و نیز کوتاه مدت گرمایش به وجود آمده اند. 

محققان به این نتیجه رسیدند که تغییرات اقلیمی نقش مهمی در این آتش سوزی‌ها داشته و با گرم شدن هوا، جنگل‌ها خشک‌تر شده و بدین ترتیب احتمال آتش سوزی و ادامه آن بیشتر خواهد شد؛ و این به معنای بیشتر شدن آتش سوزی‌های بزرگ منجر می‌شود که البته موضوع جدیدی نیست. آتش سوزی‌های بزرگ همواره خانه ها، حیات وحش و جنگل‌ها را برای قرن‌ها تهدید کرده اند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ویرانگرترین و بزرگ‌ترین آتش سوزی‌های تاریخ آشنا کنیم.

۱. شبی که ویسکانسین در آتش سوخت

آتش سوزی در شهر پشتیگو یکی از بدترین آتش سوزی‌های تاریخ ایالات متحده بود و همزمان با یک آتش سوزی کمتر ویرانگر، اما بسیار مشهورتر همراه شد: آتش سوزی بزرگ شیکاگو. بر اساس گزارش واشنگتن پست، تاریخ آتش سوزی بزرگ پشتیگو را به یک دلیل باور نکردنی فراموش کرده است: این آتش سوزی تنها خط تلفن موجود در منطقه را از بین برد و بازماندگان فاجعه هیچ ابزاری برای مخابره کردن خبر جهنمی که در آن گرفته شده بودند به بیرون را نداشتند.

این آتش سوزی در ۸ اکتبر ۱۸۷۱ شمال شرقی ویسکانسین را درنوردید و گمانه زنی‌ها در مورد علت شروع آن نیز متفاوت است. اما گفته می‌شود که کارگران راه آهن برای صاف کردن مسیر ریل گذاری خود قصد سوزاندن بوته‌هایی در مسیر را داشتند که این آتش از کنترل خارج شده و در ادامه باعث سوختن ۱.۲ میلیون هکتار زمین، نابودی ۱۶ شهر و کشته شدن صد‌ها نفر شد.

تعداد کشته شدگان بین ۱.۲۰۰ تا ۲.۵۰۰ نفر عنوان شد. شدت این آتش سوزی را می‌توان با مطالعه خاطرات پدر روحانی پیتر پرنین، کشیش منطقه پشتیگو، متوجه شد. او گروهی از بازماندگان را رهبری می‌کرد که در رودخانه‌ای در همان حوالی روی یک قایق پناه گرفته بودند و شعله‌های آتش را تماشا می‌کردند که از یک سوی رودخانه به سوی دیگر می‌پریدند.

صبح روز بعد بازماندگان به خشکی رفتند و متوجه شدند که شن‌ها به شیشه تبدیل شده و پشته‌ای از جنازه‌های سوخته که یکدیگر را بغل کرده و رو به شعله‌ها بودند پیدا شد. همچنین آن‌ها جنازه مردی را پیدا کردند که در کنار جنازه سوخته همسرش گلوی خود و فرزندانش را بریده بود، او خود و بچه هایش را کشته بود تا درد ناشی از سوختن در شعله‌ها را تجربه نکنند.

۲. جرقه‌ای از قطار که تبدیل به جهنم شد

مینه سوتا از دیرباز به عنوان سرزمین ۱۰.۰۰۰ رودخانه به خاطر زمستان‌های طولانی، سرد و برفی اش شناخته می‌شد، اما تابستان و پاییز ۱۹۱۸ هوای منطقه به طور بی سابقه‌ای گرم و خشک بود. همان ماه‌های خشک و وزش باد‌های ناگهانی بود که جرقه‌ای از یک قطار را به آتشی بزرگ تبدیل کرد که منطقه کلوکت در مینه سوتا را در اکتبر همان سال به مدت چند روز به یک جهنم واقعی تبدیل ساخت. با وزش باد، آتش سوزی اولیه به جهنمی متحرک با سرعت ۶۵ مایل در ساعت تبدیل شد.

آتش با سرعتی باورنکردنی بزرگ‌تر می‌شد و پیش می‌رفت و وقتی که به پایان رسید بیش از ۲۵۰.۰۰۰ هکتار از زمین‌های منطقه سوخته و بیش از ۱.۰۰۰ نفر جانشان را از دست داده بودند. شهر‌های زیادی به طور کامل در دل جهنم سوزان فرو رفتند. شهر کلوکت به طور کامل ویران شد، اما بدترین اتفاق در موس لیک افتاد. به گفته یک تاریخ نگار به نام دان رید، ۴۵۳ نفر از ساکنان موس لیک در آتش سوختند که تعدادی از آن‌ها در زیرزمین هایشان انتظار تمام شدن آتش را می‌کشیدند و بسیاری نیز در حین تلاش برای فرار از آتش جانشان را از دست دادند.

ده‌ها نفر در مسیر جاده‌ای که اکنون پیچ مرد مرده نامیده می‌شود جانشان را از دست دادند و خانواده‌های زیادی به طور کامل نابود شدند، از جمله خانواده‌ای ۵ نفره که به گفته رید «چنان بد سوخته بودند که خاکستر همه آن‌ها را می‌شد در یک جعبه کفش جای داد».

۳. شعله‌هایی که کیلومتر‌ها به آسمان رفت

بر اساس گفته‌های تاریخ نگاران، شهر هینکلی در مینه سوتا و ۵ شهرک و روستای مجاور در نتیجه یک آتش سوزی بزرگ که بین ساعت ۲ تا ۴ بعدازظهر روز شنبه، اول سپتامبر ۱۸۹۴ به اوج خود رسید ویران شدند. به گفته آن‌ها الواربری عامل اصلی افزایش قدرت آتش بود: سال‌ها و سال‌ها بریدن الوار باعث شده بود که منطقه کاملاً خالی از درخت شده و تنها بوته‌های خشک باقی بمانند. تابستان آن سال بسیار گرم و بارندگی وجود نداشت، اما وقوع آتش سوزی امری طبیعی بود و ماه‌ها بود که هوای منطقه از دود آتش سوزی‌ها تاریک بود. آتش سوزی‌ها از سپتامبر آغاز شده بود و وقتی نسیم جای خود را به باد‌های شدید داد آتش شروع به منتشر شدن کرد.

با پایان آتش سوزی تنها در هینکلی بیش از ۴۱۸ نفر و ۱۰۰ نفر نیز در شهر‌ها و رسوتا‌های مجاور کشته شده بودند. همچنین تعداد نامشخصی از بومیان نیز در این آتش سوزی جان خود را از دست دادند. برخی با قطار فرار کردند و برخی دیگر در دورن یک گودال سنگی پر از آب شده در نزدیکی مرکز شهر پناه گرفتند. مادربزرگ دان لارسون از این آتش سوزی جان سالم به در برد و بعد‌ها داستان شعله‌هایی را بازگو کرد که بیش از ۴.۵ مایل به آسمان بلند شده و از فاصله ۲۰۰ مایلی قابل مشاهده بودند.

۴. آتش سوزی که جان آتشنشانان چترباز را

گرفت

منطقه مان گلاچ منطقه‌ای وحشی در جنگل‌های ملی هلنا در مونتانا است، به همین دلیل وقتی که در ۵ آگوست ۱۹۶۹ در این منطقه آتش سوزی دیده شد این خانه‌ها و زندگی انسان‌ها نبودند که تهدید می‌شدند. ماموریت اطفای حریق به تیمی از سرویس جنگل که هنوز تازه کار بودند محول گردید؛ و اینگونه بود که تراژدی رخ داد. ۱۵ آتشنشان چترباز به سمت مان گلاچ براه افتادند، اما تنها دو نفر زنده بازگشتند. مدت کوتاهی پس از رسیدن به زمین و در فاصله نیم مایلی از آتش، باد شدت گرفت و بر اساس محاسبات تنها در عرض ۱۰ دقیقه، آتش ۳.۰۰۰ هکتار را در خود بلعید و بدین ترتیب گروه آتشنشانان خیلی زود به جای تلاش برای خاموش کردن آتش مجبور به تلاش برای فرار و زنده ماندن کردند.

سرویس جنگل، اما این نبرد را «مسابقه‌ای که امکان برد آن وجود نداشت» نامید. این آتش سوزی بعد‌ها الهام بخش کتاب نورمن مک لین با عنوان «مردان جوان و آتش» شد و باعث شد که سرویس جنگل تکنیک‌های آتشنشانی جدیدی را ترتیب داده و استاندارد‌های ایمنی بیشتری را به برنامه‌های خود اضافه کند. اکنون بنایی یادبود برای این آتشنشانان در ورودی مریودر کنیون نصب شده است.

۵. مرگبارترین آتش سوزی در تاریخ کانادا

تقریباً هیچ کسی نمی‌داند دلیل شروع آتش سوزی که بعد‌ها مرگبارترین آتش سوزی تاریخ کانادا لقب گرفت چه بوده است، اما باور‌ها بر این است که آتش سوزی که در نهایت جان ۲۲۴ نفر را گرفت و از ۲۹ جولای ۱۹۱۶ شروع شده و تا روز‌ها ادامه داشت در نتیجه استفاده کارگران از دینامیت برای پاک کردن زمین برای ساخت راه آهن به وقوع پیوست. اما دلیل هر چه که بود این آتش سوزی روش مبارزه آتشنشانان در کانادا با آتش سوزی‌های بزرگ را برای همیشه تغییر داد و باعث شکل گیری نیرو‌های منطقه‌ای آتشنشان در این کشور شد.

در اثر این آتش سوزی روستا‌ها و شهرک‌های زیادی به کلی از بین رفتند، از جمله متیسون، اروکویز فالز و نوشکا که بعد‌ها بازسازی شده و به نام کشیشی که در تلاش برای نجات مردمش از آتش جان باخت، وال گاین نامگذاری شد. مردم بسیاری با بدن‌های نیم سوخته در کنار جاده افتاده و منتظر مداوا شدن بودند و بعد از آتش سوزی نیز غذایی برای خوردن باقی نمانده بود به جز سیب زمینی‌هایی که در آتش سوزی کاملاً پخته شده بودند. بعضی کفش هایشان آتش گرفته بود و اکنون که آن‌ها را خاموش کرده بودند دیگر از پا در نمی‌آمدند.

۶. سوختن ۶۰ زمین فوتبال در دقیقه

گفته می‌شود که سرعت آتش سوزی ۸ نوامبر ۲۰۱۸ در دامنه کوهستان‌های سیرا نوادا چنان بالا بوده که در هر دقیقه زمینی به مساحت ۵۰ زمین فوتبال در آتش سوخته بود و در ۱۳ نوامبر اعلام شد که این آتش سوزی مرگبارترین آتش سوزی در تاریخ کالیفرنیا بوده است. این آتش سوزی دو و نیم هفته ادامه داشت و تا سال بعد تعداد کشته شدگان به طور دقیق مشخص نبوده و برخی قربانیان شناسایی نشده بودند، اما در نهایت تعداد کشته شدگان ۸۵ نفر اعلام شد. اما آمار ویرانی‌ها هولناک بود: بیش از ۱۳.۹۷۲ خانه ویران شد، ۵۲۸ محل کسب و کار سوخته و ۴.۲۹۳ ساختمان دیگر نابود شد.

وسعت زمین‌های سوخته توسط شعله‌ها ۱۵۳.۰۰۰ هکتار برآورد گردید. بیشتر آسیب‌ها به شهر پارادایز وارد شد. خاطرات شاهدان عینی از این آتش سوزی بسیار هولناک بود. یکی از ساکنان این شهر به نام نیکول جولی در حالی که خودروش در محاصره آتش قرار داشت با شوهرش تماس گرفته و فریاد می‌زد: «اگر قرار است بمیری، بجنگ و بمیر».

۷. ما آتش را شروع نکرده بودیم

در جولای سال ۲۰۱۵، آتش سوزی در مکانی بسیار غیرمعمول و باورنکردنی آغاز شد: جنگل‌های بارانی اندونزی. این آتش ماه‌ها ادامه داشت و بخش زیادی از جنگل‌های بارانی اندونزی و زیستگاه جانوران کمیاب و در معرض انقراض مانند اورانگوتان‌ها را به خاکستر تبدیل کرد. به گفته گاردین، در حالی که تعداد کشته شدگان مستقیم ناشی از آتش سوزی تنها ۱۹ نفر اعلام شد، اما بیش از نیم میلیون نفر به دلیل دود ناشی از این آتش سوزی دچار مشکلات تنفسی شدند. بررسی‌های دانشگاه هاروارد در منطقه و پس از پایان آتش سوزی نشان داد که این آتش باعث وقوع بیش از ۱۰۰.۰۰۰ مرگ پیش از موعد شده است.

اگر چه بیشتر منطقه آتش سوزی خالی از سکنه بود، اما باد‌های شکل گرفته در اثر ال نینو دود ناشی از این آتش را به مناطقی مانند سنگاپور، کوالالامپور و سوماترا منتقل کرد. آتش سوزی در اثر تلاش برای سوزاندن جنگل‌ها به منظور تولید روغن پالم و خمیر کاغذ صورت گرفته و جنایت علیه بشریت لقب داده شد. صد‌ها نفر از مقامات بلندمرتبه منطقه‌ای دستگیر و محاکمه شدند.

۸. جمعه سیاهی که نباید فراموش شود

۱۳ ژانویه ۱۹۳۹ بود: یک تابستان داغ، طولانی و خشک استرالیایی و «خشک» کمترین تعبیری بود که برای آن تابستان می‌توانست به کار گرفته شود. سال‌های قبل از این روز که از آن با نام جمعه سیاه یاد می‌شود با خشکسالی همراه بود. بستر رودخانه‌ها و نهر‌ها بسیار خشک شده، آب جیره بندی شده و باد نیز آخرین ذره‌های رطوبت را از کف جنگل بلند کرده و زمین‌های وسیع منطقه را به آتش زنه و چخماق تبدیل ساخته بود. با شدت گرفتن باد، آتش‌هایی که توسط مزرعه داران، معدنکاران، کارگران جنگل و کسانی که در جنگل کمپ زده بودند به سرعت از کنترل خارج شد.

میلیون‌ها هکتار جنگل در آتش سوخت، دستکم ۷۱ نفر و هزاران اسب، گاو و گوسفند نیز کشته شدند. بیش از ۱.۰۰۰ خانه ویران شد و ۵ شهر کوچک به طور کامل توسط شعله‌های آتش بلعیده شدند. هزاران نفر بی خانمان شدند، هکتار‌ها جنگل محافظت شده ویران شده و خاکستر آتش به نیوزیلند رسید.

۷ سال بعد این اتفاق بار دیگر رخ داد و این بار به آن لقب شنبه سیاه داده شد. این بار وقتی که آتش سوزی کنترل شد ۱۷۳ نفر انسان و بیش از ۱ میلیون حیوان جان خود را از دست داده بودند. این آت سوزی در یکی از گرمترین روز‌های تاریخ استرالیا و در حالی که باد‌هایی با سرعت ۶۵ مایل در ساعت وزیدن گرفته بود رخ داد.

منبع: grunge

 ما انسان‌ها با یک کنجکاوی ذاتی متولد می‌شویم. اگر به من اعتقاد ندارید، از Google سؤال کنید! بیشتر سوالاتی که مردم در گوگل جست و جو می‌کنند با کلمه «چرا» شروع می‌شوند! چرا آسمان آبی است؟ چرا پرندگان روی یک پا می‌ایستند؟ بنابراین در ادامه با برترین‌ها همراه باشید تا متداول‌ترین چرا‌هایی را که در گوگل جست و جو شده اند را با هم بررسی کنیم.

۱. فلامینگو‌ها خاکستری به دنیا می‌آیند. اما پر‌های آن‌ها بعداً یک رنگ طبیعی صورتی به خود می‌گیرند. این رنگ صورتی از رژیم غذایی آن‌ها نشات می‌گیرد که شامل جلبک‌های سبز-آبی و میگو‌های آب شور هستند.

۲. هر خودکار بیک دارای دو سوراخ ریز در آن است تا فشار هوا در خارج و داخل حفظ شود. این موضوع کمک می‌کند تا جوهر به سمت نوک خودکار حرکت کند.

۳. حلزون‌ها آنقدر که ممکن است تصور کنید بی خطر و ناز و گوگولی نیستند! حلزون‌ها بین ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰۰ دندان تیز ریز دارند!

۴. کانادا جزو کشور‌هایی است که در فرهنگ آن ابرقهرمان‌های دنیای کمیک نقش جدی‌ دارند. در سال ۲۰۱۵، آن‌ها ۳۵۰هزار سکه منقوش به تصویر «سوپرمن» ضرب کردند.

۵. مکعب روبیک شاید سخت‌تر از آن چیزی باشد که فکر می‌کردید. شاید جالب باشد بدانید که «ارنو روبیک» خالق این مکعب معروف، یک ماه طول کشید تا بتواند خودش آن را حل کند! از طرف دیگر، در ژوئن ۲۰۱۸، رکورد حل کردن مکعب روبیک در کوتاه‌ترین زمان، با ۴.۲۲ ثانیه ثبت شد.

۶. خط‌‌های روی بدن ببر‌ها به عنوان استتار برای آن‌ها عمل می‌کند و آن‌ها را از حیوانات دیگر مخفی می‌کند. اما جالب‌ترین نکته این است که ببر‌ها نه تنها خز راه راه دارند بلکه پوستشان نیز راه راه است. علاوه بر این، هیچ دو ببری یک الگوی راه راه یکسان ندارند و همین باعث می‌شود خط‌های روی بدن آن‌ها مانند اثر انگشت در انسان‌ها منحصر به فرد باشند.

۷. در گذشته یقه‌های پیراهن لباس مردانه قابل تعویض بودند. این کمک کرد تا مردم در هزینه‌های لباسشویی صرفه جویی کنند، چون یقه بخشی از پیراهن است که زودتر و سریعتر کثیف می‌شود!

۸. غروب خورشید در مریخ آبی رنگ است. این موضوع مربوط به هوای مریخ است و به گرد و غبار ریزی که در آن شناور است برمی‌گردد. این گرد و غبار به اندازه‌ای است که از بین تمام رنگ ها، تنها به رنگ آبی اجازه نفوذ می‌دهد.

۹. شاید تا کنون فکر می‌کردید که ابر‌ها نرم و بسیار سبک هستند. اما در واقع چنین چیزی نیست! محققان دریافته اند که یک ابر می‌تواند تا ۴۵۴ تن وزن داشته باشد! آن‌ها این وزن را پس از محاسبه چگالی آب ابر و ضرب آن در حجم ابر به دست آوردند.

۱۰. پرندگان به خاطر اینکه گرمای خود را از طریق پاهایشان از دست ندهند، یک پای خود را به زیر بالشان می‌برند و فقط روی یک پا می‌خوابند، چون پا‌های آن‌ها فاقد پر است. به این ترتیب، آن‌ها گرمایی که توسط پا‌های بدون پر خود از دست می‌رود را به نصف کاهش می‌دهند.

۱۱. شما آسمان را به رنگ آبی می‌بینید، زیرا این رنگ در طول موج‌های کوچکتر و کوتاه‌تر حرکت می‌کند. در نتیجه بیشتر از سایر رنگ‌ها پراکنده می‌شود و شما می‌توانید از آسمانی آبی رنگ لذت ببرید.

۱۲. بزرگترین و بلندترین ماشین فروشی اتوماتیک را می‌توانید در کشور سنگاپور پیدا کنید که یک ساختمان ۴۷ متری و ۱۵ طبقه است. مشتریان در طبقه همکف از یک صفحه نمایش لمسی استفاده کرده و ماشین دلخواه خود را انتخاب می‌کند. اتومبیل‌های انتخابی نیز در عرض یکی دو دقیقه و با استفاده از یک سیستم پیشرفته برای مشتریان حاضر می‌شود.

۱۳. آیا تاکنون ویدئو‌های ترسیدن گربه‌ها از دیدن خیار در پشت سرشان را دیده اید. واکنش این حیوانات دوست داشتنی به این میوه، بسیار عجیب و البته خنده‌دار است. متخصصان این احتمال را می‌دهند که گربه‌ها، خیار را به دلیل شکل و رنگ سبزش، مار تصور می‌کنند و به همین خاطر است که ناگهان دچار وحشت می‌شوند.

۱۴. اگر می‌خواهید به قطب جنوب سفر کنید، نمی‌توانید سگ خود را همراه داشته باشید. از سال ۱۹۹۴ تا کنون، ورود تمام سگ‌ها به قطب جنوب ممنوع شده است و این تصمیم به خاطر جلوگیری از انتقال بیماری به فک‌های دریایی گرفته شده است.

۱۵. شما در خواب عطسه نمی‌کنید، فقط به این دلیل که مغز شما در حالی که در خواب هستید، این واکنش را غیرفعال می‌کند.

۱۶. دانشمندان هنوز به درستی نمی‌دانند که چرا مردم خمیازه می‌کشند. با این حال خمیازه کشیدن ممکن است یک مکانیسم ویژه باشد که به سرد شدن مغز شما کمک می‌کند. البته اینکه چرا خمیازه مسری است، هنوز یک راز باقی مانده است.

۱۷. مغز چاق‌ترین عضو بدن شماست، زیرا تقریباً از ۶۰درصد چربی تشکیل شده است! ضمنا، مغز شما هنگامی که بیدارید بیش از ۲۳ وات برق تولید می‌کند.

۱۸. از دهه ۱۹۲۰ تا دهه ۱۹۷۰ میلادی، فروشگاه‌های کفش در ایالات متحده آمریکا، انگلیس، کانادا، آلمان، سوئیس و آفریقای جنوبی از دستگاه‌های اشعه ایکس برای اندازه گیری اندازه کفش مردم استفاده می‌کردند! تا اینکه در نیمه دوم قرن بیستم مردم فهمیدند که این اشعه چقدر خطرناک است و این عمل را متوقف کردند.

۱۹. زمین لرزه‌های قدرتمند می‌توانند روز‌ها را کوتاه‌تر کنند، زیرا باعث تغییر در چرخش محور زمین می‌شوند! به عنوان مثال در سال ۲۰۱۱، زمین لرزه‌ای در ژاپن طول روز‌ها را ۱.۸ میکروثانیه کاهش داد. همچنین زلزله ویرانگر سوماترا در سال ۲۰۰۴، ۶.۸ میکروثانیه روز‌ها را کوتاه‌تر کرد!

۲۰. رنگ زرد رنگی است که حتی در تاریکی نیز به سادگی قابل تشخیص و دیدن است. به همین دلیل است که تاکسی‌ها و اتوبوس ها، اکثراً زرد رنگ هستند.

۲۱. ارتفاع برج ایفل ثابت نیست! از آنجا که این برج از فلز ساخته شده است، در روز‌های آفتابی، گرم و منبسط می‌شود و ارتفاع برج می‌تواند تا ۱۸ سانتیمتر تغییر کند.

۲۲. مورچه‌ها ممکن است به مراتب اجتماعی‌تر از آنچه فکر می‌کردید باشند. بعضی اوقات، کلونی مورچه‌ها متحد می‌شوند و سوپرکلونی را تشکیل می‌دهند. به عنوان مثال، می‌توانید چنین سوپر کلونی‌ را در ژاپن پیدا کنید که بیش از ۳۰۶میلیون مورچه کارگر و تقریبا یک میلیون مورچه ملکه در آنجا زندگی می‌کنند. اما این همه چیز نیست. بعضی اوقات، سوپرکلونی‌ها متحد می‌شوند و مگا کلونی را تشکیل می‌دهند! یکی از این مگاکلونی ها، سه قاره را در بر می‌گیرد: ساحل غربی ژاپن، کالیفرنیا و ساحل دریای مدیترانه در اروپا. این مگا کلونی که در آن میلیارد‌ها مورچه سکونت دارد، پرجمعیت‌ترین جامعه حیوانی است که تاکنون ثبت شده است!

منبع: BrightSide

 پل‌ها برای ارتباط مردم و آسان کردن حمل و نقل ساخته شده اند و مردم آن‌ها را دوست دارند، چون استفاده از آن‌ها آسان است: از روی آن‌ها عبور می‌کنید، امن هستند و همه چیز خوب است. اما برخی پل‌ها طوری طراحی شده اند که هنگام عبور از آن‌ها قلبتان از حرکت بازمی‌ایستد. این همان چیزی است که این پل‌ها را منحصر به فرد می‌کند: آن‌ها در اصل برای کمک به انسان ساخته شده اند، اما آنقدر ترسناک هستند که ترجیح می‌دهید به جای عبور از آن ها، راه طولانی‌تری را طی کنید. برخی از آن‌ها قدیمی و بسیار خطرناک هستند.

در این مطلب با این پل‌ها آشنا می‌شوید.

پل میلو (Millau)، فرانسه

فرانسه را با برج ایفل و موزه لوور می‌شناسیم، اما یکی از شگفت انگیزترین پل‌های جهان هم در این کشور قرار دارد. پل میلو ۳۴۰ متر از سطح زمین ارتفاع دارد و فقط با اتومبیل می‌توانید از روی آن عبور کنید.

پل معلق حسینی، پاکستان

پل معلق حسینی در کنار کوه‌ها، غذا‌ها و فرهنگ شگفت انگیز پاکستان، یکی از جا‌های دیدنی این کشور است. افراد کمی می‌دانند که پاکستان چند تا از ترسناک‌ترین پل‌های جهان را دارد.

پل ایا کازوراباشی (Iya Kazurabashi)، ژاپن

این نوع پل‌های دست‌ساز در آسیا بسیار محبوب هستند. کارشناسان معمولا به مردم توصیه می‌کنند از آن‌ها اجتناب کنند، اما هنوز بسیاری از افراد سرنوشت خود را به بازی می‌گیرند و از آن‌ها عبور می‌کنند.

پل تامان نگارا (Taman Negara)، مالزی

حاضرید روی این پل طولانی، باریک و ترسناک راه بروید؟ هنگام عبور از پل باید همزمان از دست‌هایتان هم استفاده کنید. زیر پل، جنگل انبوه و متراکمی وجود دارد. اگر بیفتید، فکر می‌کنید می‌توانند شما را پیدا کنند؟

پل کشوا چاکا (Keshwa Chaca)، پرو

درست وقتی فکر می‌کنید همه چیز این دنیا را دیده اید، پرو وارد میدان می‌شود. پل کشوا چاکا ۱۰۰درصد از رشته‌های ضخیم علفِ بافته، ساخته شده و هر سال توسط مردم محلی متخصص با دست نوسازی می‌شود. بازسازی آن فقط سه روز طول می‌کشد.

پل معلق کاپیلانو (Capilano)، کانادا

پل معلق کاپیلانو یکی از امن‌ترین پل‌های جهان است. این پل آنقدر امن است که هر سال حدود ۸۰۰هزار بازدیدکننده از آن عبور می‌کنند. زیر پل، جنگل و جریان سریع آب وجود دارد. این پل توسط مهندس اسکاتلندی، جورج گرب ماکای در سال ۱۸۸۹ ساخته و در دهه ۱۹۵۰ بازسازی شد.

پل اوجلا (Ojuela)، مکزیک

عبور از این پل هم جرات می‌خواهد. قبلا یک شهر معدنی محلی از آن استفاده می‌کردند. اما از سال ۱۸۹۸ که این شهر متروکه شده، این منطقه یک مقصد گردشگری شده است.

پل کوئپوس (Quepos)، کاستاریکا

پل کوئپوس در دهه ۱۹۳۰ ساخته شده تا قطار را از بندر به مرکز شهر برساند.

پل یوبین (U Bein)، میانمار

پل یو بین هیچ تور محافظ یا تجهیزات ایمنی ندارد. علاوه بر این، از هم گسیخته، کثیف و ترسناک است. این پل از چوب ساج در سال ۱۸۵۰ ساخته شده است و ۱۲۰۰ متر طول دارد.

پل کاوارائو (Kawarau)، نیوزیلند

اگر می‌خواهید آدرنالین را در طبیعت زیبا تجربه کنید، حتما به نیوزیلند بروید. همچنین می‌توانید بانجی جامپینگ و ورزش‌های هیجان انگیز را روی پل کاوارائو تجربه کنید. البته باید بدانید که بانجی می‌تواند منجربه فلج شدن یا مرگ شود. اما خود پل امن است.

پل دیوسای (Deosai)، پاکستان

همان طور که گفتیم، پاکستان عجیب‌ترین پل‌های دنیا را دارد. هم اتومبیل‌ و هم عابران پیاده از روی این پل عبور می‌کنند. به عبارت دیگر این پل برای هر دو خطرناک است. این پل ۱۰۰درصد از سیم و تخته‌های زهوار دررفته ساخته شده است.

پل کاپیتان ویلیام مور

(Captain William Moore)، آلاسکا

پل کاپیتان ویلیام مور از مهندسی جالبی به وجود آمده است. پل‌های امروزی در مقابل زلزله مقاوم هستند. اما این پل نه زیاد. چون از یک طرف گسل به طرف دیگر آن می‌رود و با صخره احاطه شده است.

پل رود نو (Nu)، چین

این عجیب‌ترین پل جهان است. در واقع این پل یک زیپ لاین است. این زیپ لاین دهه‌ها استفاده می‌شده و برای کسانی که آنجا زندگی می‌کنند رایگان است، اما برای گردشگران ۸ دلار است.

منبع: celebspulse

 روز‌هایی که فقط نیرو‌های نظامی از دِرون‌ها استفاده می‌کردند گذشته و امروزه افراد عادی هم برای فعالیت‌های حرفه‌ای و تفریحی از آن استفاده می‌کنند. از آنجا که تکنولوژی درون‌ها به سرعت در حال پیشرفت است، جای تعجب نیست که عکس‌های خیره کننده و باورنکردنی با کمک آن‌ها گرفته شود که پیش از این به راحتی در دسترس نبودند. تعدادی از آن‌ها را با هم می‌بینیم.

دریاچه «Morrison’s Quarry»، کبک، کانادا

غواصان شنا کردن در آب‌های فوق‌العاده این دریاچه را دوست دارند چون تعداد زیادی یدک‌کش و خودرو در آن وجود دارد.

بدترین ترافیک

چین با ۱.۴۲ میلیارد نفر جمعیت پرجمعیت‌ترین کشور جهان است؛ بنابراین تعجبی ندارد که بدترین ترافیک‌های دنیا هم در این کشور باشد. این عکس در سال ۲۰۱۲ از بزرگراه پکن، هنگ کنگ گرفته شده است. بله، این بزرگراه ۵۰ لاین دارد که همگی پر از خودرو هستند. این ترافیک ۱۲ روز طول کشید.

ماهیگیر و سرچکشی

این عکس یکی از به موقع‌ترین عکس‌هایی است که با دِرون گرفته شده است. این عکس در ساحل پاناماسیتی در فلوریدا گرفته شده و در آن یک ماهیگیر را می‌بینید که سعی می‌کند کوسه را برگرداند و مردم که از فاصله امن او را تماشا می‌کنند. خوشبختانه او موفق شد و کوسه بدون هیچ آسیبی در اقیانوس رها شد.

ورزشگاه سیلوردوم (Silverdome)

متاسفانه این ورزشگاه مخروبه شده است. این ورزشگاه در سال ۲۰۰۹ به سرمایه‌گذاران فروخته شد تا آن را تبدیل به استادیوم فوتبال کنند، اما هرگز این اتفاق نیفتاد. این یک بنای کاملا تاریخی است که زمانی میزبان سوپربول، فینال ان‌بی‌ای (NBA) بوده، حتی پاپ ازآن دیده کرده و الویس نیز در آن کنسرت برگزار کرده است.

خرگوش صورتی غول‌پیکر

اولین عکس با دِرون از این خرگوش صورتی در شمال ایتالیا در سال ۲۰۰۵ گرفته شد. این خرگوش غول پیکر ۶۰ متر طول و ۶ متر عرض دارد. قرار بود تا سال ۲۰۲۵ اینجا باشد، اما در حال حاضر پوسیده است.

گورستان هواپیما

شکی نیست که آمریکا هزینه زیادی را صرف خرید تجهیزات نظامی می‌کند. اما آیا تا به حال فکر کردید که چه اتفاقی برای تجهیزاتی که کارشان را کرده اند می‌افتد؟ آن‌ها را به توسان در آریزونا می‌برند. اینجا محل استراحت بیش از ۴۰۰۰ نوع هواپیمای جنگی مختلف است. این بزرگترین مرکز ذخیره‌سازی جهان است که از پایان جنگ جهانی دوم وجود دارد.

گالیور، غول مهربان

این عکس را یک دِرون در حال پرواز روی ادینبورگ، اسکاتلند گرفته است. قاتلی به نام جیمی بویل، این مجسمه را وقتی در زندان بارلینی در گلاسکو حبس بوده ساخته است. این مجسمه که بین مردم محلی بسیار محبوب است، در سال ۱۹۷۶ رونمایی شد. چون باگذشت سال‌ها خراب شده بود و دولت هم می‌خواست سیستم پیشگیری از سیل را تاسیس کند، تصمیم گرفتند آن را در سال ۲۰۱۱ حذف کنند. اگرچه این مجسمه تخریب شد، اما هنوز در فضای مجازی زندگی می‌کند.

مجسمه مسیح نجات‌بخش

این چشم‌انداز نادر از مجسمه مسیح نجات‌بخش در ریودوژانیرو با کمک یک دِرون گرفته شده است. این مجسمه ۳۸ متر ارتفاع دارد و روی کوه ۷۱۰ متری کورکوادو (Corcovado) قرار گرفته است.

آتشفشان وانواتو (Vanuatu)

این یک عکس هوایی فوق‌العاده است که به نظر می‌رسد از دل فیلم‌های هالیوودی گرفته شده باشد. بعدا مشخص شد که چند دِرون در تلاش برای گرفتن این عکس از بین رفتند، چون بسیاری از درون‌ها نمی‌تواند دمای بالای این مکان را تحمل کنند.

گودال کراکن (Kraken)

اگرچه نام گودال کراکن ترسناک به نظر می‌رسد، اما این یک پدیده طبیعی نیست بلکه انسان‌ساخته است. این یک سرریز مصنوعی در کالیفرنیا است. با این حال باز هم ترسناک است.

معدن میر، سیبری

این یک عکس هوایی واقعا خاص است، چون معدن میر اولین و بزرگترین معدن الماسی است که تا به حال ساخته شده است. 
این معدن در سال ۱۹۵۵ در شوروی کشف شده و از آن زمان تا کنون فعال است.

فروگودال گواتمالا

در سال ۲۰۱۰، طوفان گرمسیری آگاتا در گواتمالا سیتی اتفاق افتاد و این گودال وحشتناک را ایجاد کرد. قطر این گودال ۲۰ متر و عمق آن بیش از ۹۰ متر بود. ترسناک‌تر این است که چنین گودال‌هایی در گواتمالا زیاد اتفاق می‌افتد.

باسیلیکای سنت فرانسیس

ساخت این باسیلیکا در سال ۱۲۲۸ آغاز شد. این باسیلیکا دارای دو کلیسا و دخمه‌ای است که بقایای سنت فرانسیس در آن نگهداری می‌شود. کل این مجموعه در سال ۲۰۰۰ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

پرواز ۸۶۲۲ هواپیمایی پگاسوس

این عکس هوایی از پرواز ۸۶۲۲ پگاسوس از شهر ترابزون است. متاسفانه وقتی هواپیما به ترابزون رسید، از باند خارج شد و از صخره سقوط کرد. خوشبختانه قبل از اینکه هواپیما به دریای سیاه بیفتد، متوقف شد. هیچکس آسیب ندیده، اما فرودگاه تعطیل شد.

نهنگ گوژپشت

این عکس عجیب در سانتا باربارا در کالیفرنیا گرفته شده، جایی که یک نهنگ گوژپشت از آب بیرون پریده و تقریبا قایق را با خود می‌برد. خدمه قایق بسیار هیجان‌زده و وحشت‌زده بودند و احتمالا اگر این عکس هوایی نبود مدرکی نداشتند که حرفشان را ثابت کند.

لانه اشتراکی

شاید در نگاه اول فکر کنید که این سر گاو یا گوزن است، اما در واقع بزرگترین لانه پرنده شناخته شده است که توسط عکاس آفریقای جنوبی با دِرون گرفته شده است. در این لانه بزرگ، صد‌ها پرنده بافنده زندگی می‌کنند که به خاطر مهارت‌های نگهداریشان شناخته می‌شوند. به همین دلیل لانه آن‌ها ۱۰۰ سال دوام می‌آورد.

اردک‌های ویتنامی

این عکس از بالای رودخانه «با» در ویتنام گرفته شده و همکاری انسان‌ و طبیعت را نشان می‌دهد. پرورش اردک در ویتنام رایج است و یک سنت هم است. بیش از ۳۰میلیون اردک به خاطر گوشت و گاهی تخمشان، هر سال در این کشور پرورش داده می‌شوند.

شتر‌ها در شن

این عکس حیرت‌انگیز توسط عبدالله النصر گرفته شده است. البته این یک عکس کامپیوتری نیست، وقتی خورشید در موقعیت مناسب باشد، سایه‌ها انعکاس آینه‌ای جالبی پیدا می‌کند.

طوفان هاروی

این عکس بعد از اینکه طوفان هاروی منطقه کلانشهر هوستون را ویران کرد، با دِرون گرفته شده است. دِرون نه تنها برای ثبت ویرانی‌ها بلکه برای پیدا کردن بازمانده‌ها استفاده می‌شود. این طوفان خسارت زیادی به بار آورد که بیشتر آن در اثر سیل بود، به طور کلی ۱۲۵میلیارد دلار.

معبد لوتوس

این معبد در دهلی نو قرار دارد و با ۹ استخر و چند باغ احاطه شده که آن را بسیار آرامش‌بخش و بی‌نظیر می‌کند. این معبد اثر معمار ایرانی-آمریکایی فریبرز صهبا است که سالانه بیش از ۳.۵میلیون بازدیدکننده دارد.

سلفی روی توربین بادی

مطمئن نیستیم که این مرد فقط برای گرفتن سلفی بالای توربین رفته یا کار دیگری دارد. به هرحال این یک عکس هوایی زیباست که جا دارد در لیست ما باشد.

گورستان قایق‌ها در جزیره استاتن

آیا می‌دانستید در وسط نیویورک سیتی گورستان قایق‌ها وجود دارد؟ گورستان قایق جزیره استاتن از دهه ۱۹۳۰ وجود دارد. قرار نبود اینجا گورستان شود. اما چون سودی نداشت، متروکه شد.

نیویورک سیتی در زمستان

آیا این عکس شما را یاد فیلم هالیوودی «روز پس از فردا» نمی‌اندازد؟ عکاس بعد از اولین برف زمستانی این عکس را از نیویورک سیتی گرفته است.

فرار از مزرعه پرورش کروکدیل

این عکس از کروکدیل ۳ متری در ساحل جزیره پوکت گرفته شده است. این کروکدیل از مزرعه پرورش کروکدیل فرار کرده که در نزدیکی این تفریحگاه ساحلی قرار دارد. لازم نیست بگوییم که چقدر می‌تواند مرگبار و خطرناک باشد.

شیب تند

اگر از ارتفاع می‌ترسید، حتی فکرش را هم نمی‌کنید که به چنین جایی بروید و برایتان عجیب است که چه طور این کوهنورد این قدر راحت است و انگار در پارک قدم می‌زند.

شنا با نهنگ

یکی از هیبجان انگیزترین صحنه‌های دنیا، تماشای نهنگ در اقیانوس است. این عکس از کسانی گرفته شده که به تعطیلات در مکزیک رفته بودند.

نهنگ به گِل نشسته

این یک عکس ناراحت‌کننده است که نهنگ مرده را در ساحل صخره‌ای نشان می‌دهد. از آنجا که ما انسان‌ها در حال تخریب زیستگاه همه موجودات زنده هستیم، همیشه باید چنین مناظر غم انگیزی در دریا ببینیم.

شیرجه در آبشار

این عکسی از رکوددار گینس «دی هوانران» در حال پرش در آبشار است. او بیش از ۶۰ سال سن دارد و رکوددار جهانی شیرجه در آبشار است.

بهترین عکس عروسی

موافق باشید یا نه، به نظر ما این یکی از بهترین عکس‌های عروسی تاریخ است.

فستیوال کایاک

اگر فکر می‌کنید این عکس واقعی نیست، باید بدانید هیچ وقت در عمرتان این قدر اشتباه نکرده بودید. این جشنواره کایاک در چین است. اگر این وسط گیر بیفتید، بیرون آمدن واقعا سخت و پیچیده می‌شود. اما تجربه جالبی خواهد بود.

طوفان ماریا

این عکس از صدمات طوفان ماریا در پورتوریکو و دومینیکا است. این عکس نشان می‌دهد که آثار انسانی نمی‌توانند در مقابل طبیعت بایستند. امروزه دِرون‌ها در پیدا کردن بازماندگان، ارزیابی خسارات و طراحی مسیر‌های مناسب به ناجیان کمک می‌کنند.

شنا در کنار یکدیگر

این یک عکس فوق‌العاده از چیزی است که به راحتی نمی‌توانیم ببینیم، یک نمونه عالی از سلسله مراتب در موجودات دریایی. در این عکس یک کوسه را می‌بینید که با تعداد زیادی از ماهی‌ها شنا می‌کند و هیچ کدام مزاحم هم نمی‌شوند و دنبال کار خودشان هستند.

آب، جاده را با خود می‌برد.

حتی اگر محکم‌ترین دیوار‌ها و جاده‌ها را بسازید، نمی‌توانید در مقابل طبیعت بایستید. دیر یا زود طبیعت غالب می‌شود. این عکس بعد از سیل گرفته شده و می‌بینید که آب به راحتی جاده را با خود برده است، مثل اینکه فقط یک مانع کوچک سر راهش بوده است.

منبع: n.247mirror

وقتی که محققان دانشگاه کلرادو نگاهی دقیق‌تر به آتش سوزی‌های بزرگ ایالات متحده بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۲ انداختند، اطلاعات بسیار شوکه کننده‌ای حاصل شد. حدود ۸۴ درصد از این آتش سوزی‌ها عامل انسانی داشت و تعداد این آتش سوزی‌ها غیر قابل تصور بود. البته که رسانه‌ها تنها آتش سوزی‌های بزرگ و مهم را گزارش می‌دهند، اما این بررسی‌ها نشان داد که بیش از ۱.۵ میلیون مورد آتش سوزی در عرض ۲۱ سال رخ داده است. در این ۲۱ سال، انسان‌ها باعث شروع بیش از ۸۴۰.۰۰۰ هزار مورد آتش سوزی بودند و طول فصل آتش سوزی از ۴۳ روز در سال به رقم باور نکردنی ۹۳ روز در سال رسید.محققان به این نتیجه رسیدند که تغییرات اقلیمی نقش مهمی در این آتش سوزی‌ها داشته و با گرم شدن هوا، جنگل‌ها خشک‌تر شده و بدین ترتیب احتمال آتش سوزی و ادامه آن بیشتر خواهد شد؛ و این به معنای بیشتر شدن آتش سوزی‌های بزرگ منجر می‌شود که البته موضوع جدیدی نیست. آتش سوزی‌های بزرگ همواره خانه ها، حیات وحش و جنگل‌ها را برای قرن‌ها تهدید کرده اند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ویرانگرترین و بزرگ‌ترین آتش سوزی‌های تاریخ آشنا کنیم.

۱. شبی که ویسکانسین در آتش سوخت

آتش سوزی در شهر پشتیگو یکی از بدترین آتش سوزی‌های تاریخ ایالات متحده بود و همزمان با یک آتش سوزی کمتر ویرانگر، اما بسیار مشهورتر همراه شد: آتش سوزی بزرگ شیکاگو. بر اساس گزارش واشنگتن پست، تاریخ آتش سوزی بزرگ پشتیگو را به یک دلیل باور نکردنی فراموش کرده است: این آتش سوزی تنها خط تلفن موجود در منطقه را از بین برد و بازماندگان فاجعه هیچ ابزاری برای مخابره کردن خبر جهنمی که در آن گرفته شده بودند به بیرون را نداشتند.

این آتش سوزی در ۸ اکتبر ۱۸۷۱ شمال شرقی ویسکانسین را درنوردید و گمانه زنی‌ها در مورد علت شروع آن نیز متفاوت است. اما گفته می‌شود که کارگران راه آهن برای صاف کردن مسیر ریل گذاری خود قصد سوزاندن بوته‌هایی در مسیر را داشتند که این آتش از کنترل خارج شده و در ادامه باعث سوختن ۱.۲ میلیون هکتار زمین، نابودی ۱۶ شهر و کشته شدن صد‌ها نفر شد.

تعداد کشته شدگان بین ۱.۲۰۰ تا ۲.۵۰۰ نفر عنوان شد. شدت این آتش سوزی را می‌توان با مطالعه خاطرات پدر روحانی پیتر پرنین، کشیش منطقه پشتیگو، متوجه شد. او گروهی از بازماندگان را رهبری می‌کرد که در رودخانه‌ای در همان حوالی روی یک قایق پناه گرفته بودند و شعله‌های آتش را تماشا می‌کردند که از یک سوی رودخانه به سوی دیگر می‌پریدند.

صبح روز بعد بازماندگان به خشکی رفتند و متوجه شدند که شن‌ها به شیشه تبدیل شده و پشته‌ای از جنازه‌های سوخته که یکدیگر را بغل کرده و رو به شعله‌ها بودند پیدا شد. همچنین آن‌ها جنازه مردی را پیدا کردند که در کنار جنازه سوخته همسرش گلوی خود و فرزندانش را بریده بود، او خود و بچه هایش را کشته بود تا درد ناشی از سوختن در شعله‌ها را تجربه نکنند.

۲. جرقه‌ای از قطار که تبدیل به جهنم شد

مینه سوتا از دیرباز به عنوان سرزمین ۱۰.۰۰۰ رودخانه به خاطر زمستان‌های طولانی، سرد و برفی اش شناخته می‌شد، اما تابستان و پاییز ۱۹۱۸ هوای منطقه به طور بی سابقه‌ای گرم و خشک بود. همان ماه‌های خشک و وزش باد‌های ناگهانی بود که جرقه‌ای از یک قطار را به آتشی بزرگ تبدیل کرد که منطقه کلوکت در مینه سوتا را در اکتبر همان سال به مدت چند روز به یک جهنم واقعی تبدیل ساخت. با وزش باد، آتش سوزی اولیه به جهنمی متحرک با سرعت ۶۵ مایل در ساعت تبدیل شد.

آتش با سرعتی باورنکردنی بزرگ‌تر می‌شد و پیش می‌رفت و وقتی که به پایان رسید بیش از ۲۵۰.۰۰۰ هکتار از زمین‌های منطقه سوخته و بیش از ۱.۰۰۰ نفر جانشان را از دست داده بودند. شهر‌های زیادی به طور کامل در دل جهنم سوزان فرو رفتند. شهر کلوکت به طور کامل ویران شد، اما بدترین اتفاق در موس لیک افتاد. به گفته یک تاریخ نگار به نام دان رید، ۴۵۳ نفر از ساکنان موس لیک در آتش سوختند که تعدادی از آن‌ها در زیرزمین هایشان انتظار تمام شدن آتش را می‌کشیدند و بسیاری نیز در حین تلاش برای فرار از آتش جانشان را از دست دادند.

ده‌ها نفر در مسیر جاده‌ای که اکنون پیچ مرد مرده نامیده می‌شود جانشان را از دست دادند و خانواده‌های زیادی به طور کامل نابود شدند، از جمله خانواده‌ای ۵ نفره که به گفته رید «چنان بد سوخته بودند که خاکستر همه آن‌ها را می‌شد در یک جعبه کفش جای داد».

۳. شعله‌هایی که کیلومتر‌ها به آسمان رفت

بر اساس گفته‌های تاریخ نگاران، شهر هینکلی در مینه سوتا و ۵ شهرک و روستای مجاور در نتیجه یک آتش سوزی بزرگ که بین ساعت ۲ تا ۴ بعدازظهر روز شنبه، اول سپتامبر ۱۸۹۴ به اوج خود رسید ویران شدند. به گفته آن‌ها الواربری عامل اصلی افزایش قدرت آتش بود: سال‌ها و سال‌ها بریدن الوار باعث شده بود که منطقه کاملاً خالی از درخت شده و تنها بوته‌های خشک باقی بمانند. تابستان آن سال بسیار گرم و بارندگی وجود نداشت، اما وقوع آتش سوزی امری طبیعی بود و ماه‌ها بود که هوای منطقه از دود آتش سوزی‌ها تاریک بود. آتش سوزی‌ها از سپتامبر آغاز شده بود و وقتی نسیم جای خود را به باد‌های شدید داد آتش شروع به منتشر شدن کرد.

با پایان آتش سوزی تنها در هینکلی بیش از ۴۱۸ نفر و ۱۰۰ نفر نیز در شهر‌ها و رسوتا‌های مجاور کشته شده بودند. همچنین تعداد نامشخصی از بومیان نیز در این آتش سوزی جان خود را از دست دادند. برخی با قطار فرار کردند و برخی دیگر در دورن یک گودال سنگی پر از آب شده در نزدیکی مرکز شهر پناه گرفتند. مادربزرگ دان لارسون از این آتش سوزی جان سالم به در برد و بعد‌ها داستان شعله‌هایی را بازگو کرد که بیش از ۴.۵ مایل به آسمان بلند شده و از فاصله ۲۰۰ مایلی قابل مشاهده بودند.

۴. آتش سوزی که جان آتشنشانان

چترباز را گرفت

منطقه مان گلاچ منطقه‌ای وحشی در جنگل‌های ملی هلنا در مونتانا است، به همین دلیل وقتی که در ۵ آگوست ۱۹۶۹ در این منطقه آتش سوزی دیده شد این خانه‌ها و زندگی انسان‌ها نبودند که تهدید می‌شدند. ماموریت اطفای حریق به تیمی از سرویس جنگل که هنوز تازه کار بودند محول گردید؛ و اینگونه بود که تراژدی رخ داد. ۱۵ آتشنشان چترباز به سمت مان گلاچ براه افتادند، اما تنها دو نفر زنده بازگشتند. مدت کوتاهی پس از رسیدن به زمین و در فاصله نیم مایلی از آتش، باد شدت گرفت و بر اساس محاسبات تنها در عرض ۱۰ دقیقه، آتش ۳.۰۰۰ هکتار را در خود بلعید و بدین ترتیب گروه آتشنشانان خیلی زود به جای تلاش برای خاموش کردن آتش مجبور به تلاش برای فرار و زنده ماندن کردند.

سرویس جنگل، اما این نبرد را «مسابقه‌ای که امکان برد آن وجود نداشت» نامید. این آتش سوزی بعد‌ها الهام بخش کتاب نورمن مک لین با عنوان «مردان جوان و آتش» شد و باعث شد که سرویس جنگل تکنیک‌های آتشنشانی جدیدی را ترتیب داده و استاندارد‌های ایمنی بیشتری را به برنامه‌های خود اضافه کند. اکنون بنایی یادبود برای این آتشنشانان در ورودی مریودر کنیون نصب شده است.

۵. مرگبارترین آتش سوزی در تاریخ کانادا

تقریباً هیچ کسی نمی‌داند دلیل شروع آتش سوزی که بعد‌ها مرگبارترین آتش سوزی تاریخ کانادا لقب گرفت چه بوده است، اما باور‌ها بر این است که آتش سوزی که در نهایت جان ۲۲۴ نفر را گرفت و از ۲۹ جولای ۱۹۱۶ شروع شده و تا روز‌ها ادامه داشت در نتیجه استفاده کارگران از دینامیت برای پاک کردن زمین برای ساخت راه آهن به وقوع پیوست. اما دلیل هر چه که بود این آتش سوزی روش مبارزه آتشنشانان در کانادا با آتش سوزی‌های بزرگ را برای همیشه تغییر داد و باعث شکل گیری نیرو‌های منطقه‌ای آتشنشان در این کشور شد.

در اثر این آتش سوزی روستا‌ها و شهرک‌های زیادی به کلی از بین رفتند، از جمله متیسون، اروکویز فالز و نوشکا که بعد‌ها بازسازی شده و به نام کشیشی که در تلاش برای نجات مردمش از آتش جان باخت، وال گاین نامگذاری شد. مردم بسیاری با بدن‌های نیم سوخته در کنار جاده افتاده و منتظر مداوا شدن بودند و بعد از آتش سوزی نیز غذایی برای خوردن باقی نمانده بود به جز سیب زمینی‌هایی که در آتش سوزی کاملاً پخته شده بودند. بعضی کفش هایشان آتش گرفته بود و اکنون که آن‌ها را خاموش کرده بودند دیگر از پا در نمی‌آمدند.

۶. سوختن ۶۰ زمین فوتبال در دقیقه

گفته می‌شود که سرعت آتش سوزی ۸ نوامبر ۲۰۱۸ در دامنه کوهستان‌های سیرا نوادا چنان بالا بوده که در هر دقیقه زمینی به مساحت ۵۰ زمین فوتبال در آتش سوخته بود و در ۱۳ نوامبر اعلام شد که این آتش سوزی مرگبارترین آتش سوزی در تاریخ کالیفرنیا بوده است. این آتش سوزی دو و نیم هفته ادامه داشت و تا سال بعد تعداد کشته شدگان به طور دقیق مشخص نبوده و برخی قربانیان شناسایی نشده بودند، اما در نهایت تعداد کشته شدگان ۸۵ نفر اعلام شد. اما آمار ویرانی‌ها هولناک بود: بیش از ۱۳.۹۷۲ خانه ویران شد، ۵۲۸ محل کسب و کار سوخته و ۴.۲۹۳ ساختمان دیگر نابود شد.

وسعت زمین‌های سوخته توسط شعله‌ها ۱۵۳.۰۰۰ هکتار برآورد گردید. بیشتر آسیب‌ها به شهر پارادایز وارد شد. خاطرات شاهدان عینی از این آتش سوزی بسیار هولناک بود. یکی از ساکنان این شهر به نام نیکول جولی در حالی که خودروش در محاصره آتش قرار داشت با شوهرش تماس گرفته و فریاد می‌زد: «اگر قرار است بمیری، بجنگ و بمیر».

۷. ما آتش را شروع نکرده بودیم

در جولای سال ۲۰۱۵، آتش سوزی در مکانی بسیار غیرمعمول و باورنکردنی آغاز شد: جنگل‌های بارانی اندونزی. این آتش ماه‌ها ادامه داشت و بخش زیادی از جنگل‌های بارانی اندونزی و زیستگاه جانوران کمیاب و در معرض انقراض مانند اورانگوتان‌ها را به خاکستر تبدیل کرد. به گفته گاردین، در حالی که تعداد کشته شدگان مستقیم ناشی از آتش سوزی تنها ۱۹ نفر اعلام شد، اما بیش از نیم میلیون نفر به دلیل دود ناشی از این آتش سوزی دچار مشکلات تنفسی شدند. بررسی‌های دانشگاه هاروارد در منطقه و پس از پایان آتش سوزی نشان داد که این آتش باعث وقوع بیش از ۱۰۰.۰۰۰ مرگ پیش از موعد شده است.

اگر چه بیشتر منطقه آتش سوزی خالی از سکنه بود، اما باد‌های شکل گرفته در اثر ال نینو دود ناشی از این آتش را به مناطقی مانند سنگاپور، کوالالامپور و سوماترا منتقل کرد. آتش سوزی در اثر تلاش برای سوزاندن جنگل‌ها به منظور تولید روغن پالم و خمیر کاغذ صورت گرفته و جنایت علیه بشریت لقب داده شد. صد‌ها نفر از مقامات بلندمرتبه منطقه‌ای دستگیر و محاکمه شدند.

۸. جمعه سیاهی که نباید فراموش شود

۱۳ ژانویه ۱۹۳۹ بود: یک تابستان داغ، طولانی و خشک استرالیایی و «خشک» کمترین تعبیری بود که برای آن تابستان می‌توانست به کار گرفته شود. سال‌های قبل از این روز که از آن با نام جمعه سیاه یاد می‌شود با خشکسالی همراه بود. بستر رودخانه‌ها و نهر‌ها بسیار خشک شده، آب جیره بندی شده و باد نیز آخرین ذره‌های رطوبت را از کف جنگل بلند کرده و زمین‌های وسیع منطقه را به آتش زنه و چخماق تبدیل ساخته بود. با شدت گرفتن باد، آتش‌هایی که توسط مزرعه داران، معدنکاران، کارگران جنگل و کسانی که در جنگل کمپ زده بودند به سرعت از کنترل خارج شد.

میلیون‌ها هکتار جنگل در آتش سوخت، دستکم ۷۱ نفر و هزاران اسب، گاو و گوسفند نیز کشته شدند. بیش از ۱.۰۰۰ خانه ویران شد و ۵ شهر کوچک به طور کامل توسط شعله‌های آتش بلعیده شدند. هزاران نفر بی خانمان شدند، هکتار‌ها جنگل محافظت شده ویران شده و خاکستر آتش به نیوزیلند رسید.

۷ سال بعد این اتفاق بار دیگر رخ داد و این بار به آن لقب شنبه سیاه داده شد. این بار وقتی که آتش سوزی کنترل شد ۱۷۳ نفر انسان و بیش از ۱ میلیون حیوان جان خود را از دست داده بودند. این آت سوزی در یکی از گرمترین روز‌های تاریخ استرالیا و در حالی که باد‌هایی با سرعت ۶۵ مایل در ساعت وزیدن گرفته بود رخ داد.

منبع: grunge