حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع مَنْ لَمْ يُنْجِهِ الصَّبْرُ أَهْلَكَهُ الْجَزَعُ
و درود خدا بر او، فرمود: کسی را که شکيبايی نجات ندهد، بی‌تابی او را هلاک گرداند.
(اخلاقی)
وَ قَالَ ع وَا عَجَبَاهْ أَ تَكُونُ الْخِلَافَةُ بِالصَّحَابَةِ وَ الْقَرَابَةِ
قال الرضي- و روي له شعر في هذا المعنى-
فإن كنت بالشورى ملكت أمورهم فكيف بهذا و المشيرون غيب
و إن كنت بالقربى حججت خصيمهم
فغيرك أولى بالنبي و أقرب
و درود خدا بر او، فرمود: شگفتا آيا معيار خلافت، صحابی پيامبر بودن است امّا صحابی بودن و خويشاوندی ملاک نيست.
(از امام شعری در همين مسئله نقل شد که به ابا بکر فرمود) اگر ادّعا می‌کنی با شورای مسلمين به خلافت رسيدی، چه شورايی بود که رأی دهندگان حضور نداشتند و اگر خويشاوندی را حجّت می‌آوری، ديگران از تو به پيامبر نزديک‌تر و سزاوارترند.
(اعتقادی، معنوی)
+ نوشته شده در پنج شنبه 17 بهمن 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اعتقادی,معنوی,شکیبایی,بی تابی,هلاکت,معیار خلافت,صحابی پیامبر,شورای مسلمین, ساعت 8:53 توسط آزاده یاسینی
|
