وَ قَالَ ع عَرَفْتُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ الْعَزَائِمِ - وَ حَلِّ الْعُقُودِ وَ نَقْضِ الْهِمَمِ
و درود خدا بر او، فرمود: خدا را از سست شدن اراده‌های قوی، گشوده شدن گره‌های دشوار، و درهم شکسته شدن تصميم‌ها، شناختم.
(اعتقادی)
وَ قَالَ ع فَرَضَ اللَّهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْكِ - وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْرِ - وَ الزَّكَاةَ تَسْبِيباً لِلرِّزْقِ - وَ الصِّيَامَ ابْتِلَاءً لِإِخْلَاصِ الْخَلْقِ -
وَ الْحَجَّ تَقْرِبَةً لِلدِّينِ - وَ الْجِهَادَ عِزّاً لِلْإِسْلَامِ - وَ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعَوَامِّ - وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ رَدْعاً لِلسُّفَهَاءِ - وَ صِلَةَ الرَّحِمِ مَنْمَاةً لِلْعَدَدِ -
وَ الْقِصَاصَ حَقْناً لِلدِّمَاءِ - وَ إِقَامَةَ الْحُدُودِ إِعْظَاماً لِلْمَحَارِمِ - وَ تَرْكَ شُرْبِ الْخَمْرِ تَحْصِيناً لِلْعَقْلِ -
وَ مُجَانَبَةَ السَّرِقَةِ إِيجَاباً لِلْعِفَّةِ - وَ تَرْكَ الزِّنَى تَحْصِيناً لِلنَّسَبِ -
وَ تَرْكَ اللِّوَاطِ تَكْثِيراً لِلنَّسْلِ - وَ الشَّهَادَاتِ اسْتِظْهَاراً عَلَى الْمُجَاحَدَاتِ -
وَ تَرْكَ الْكَذِبِ تَشْرِيفاً لِلصِّدْقِ - وَ السَّلَامَ أَمَاناً مِنَ الْمَخَاوِفِ - وَ الْأَمَانَةَ نِظَاماً لِلْأُمَّةِ - وَ الطَّاعَةَ تَعْظِيماً لِلْإِمَامَةِ
و درود خدا بر او، فرمود: خدا «ايمان» را برای پاکسازی دل از شرک، و «نماز» را برای پاک بودن از کبر و خودپسندی، و «زکات»
را عامل فزونی روزی، و «روزه» را برای آزمودن اخلاص بندگان، و «حج» را برای نزديکی و همبستگی مسلمانان،
و «جهاد» را برای عزّت اسلام، و «امر به معروف» را برای اصلاح توده‌های ناآگاه، و «نهی از منکر» را برای بازداشتن بی‌خردان
از زشتی‌ها، «صله رحم» را برای فراوانی خويشاوندان، و «قصاص» را برای پاسداری از خون‌ها، و اجرای «حدود» را برای بزرگداشت محرّمات الهی،
و ترک «می‌گساری» را برای سلامت عقل، و دوری از «دزدی» را برای تحقّق عفّت، و ترک «زنا» را برای سلامت نسل آدمی، و ترک «لواط» را برای فزونی فرزندان،
و «گواهی دادن» را برای به دست آوردن حقوق انکار شده، و ترک «دروغ» را برای حرمت نگهداشتن راستی،
و «سلام» کردن را برای امنيّت از ترس‌ها، و «امامت» را برای سازمان يافتن امور امّت، و «فرمانبرداری از امام» را برای بزرگداشت مقام رهبری، واجب کرد.
(اخلاقی، اجتماعی، اعتقادی)
