ازدواج در قرآن
*و با زنان مشرک ازدواج نکنيد تا زماني که ايمان بياورند. قطعاً کنيز با ايمان از زن آزاد مشرک بهتر است، هر چند شما را خوش آيد. و زنان با ايمان را به ازدواج مردان مشرک در نياوريد تا زماني که ايمان بياورند. مسلماً برده با ايمان از مرد آزاد مشرک بهتر است، هر چند شما را خوش آيد. اينان به سوي آتش مي خوانند، و خدا به توفيق خود به سوي بهشت و آمرزش دعوت مي کند، و آياتش را براي مردم بيان مي فرمايد تا متذکّر شوند.
*و با زناني که پدرانتان با آنان ازدواج کرده اند ازدواج نکنيد، مگر آنچه [پيش از اعلام اين حکم] انجام گرفته باشد. يقيناً اين عمل، عملي بسيار زشت و منفور و بد راهي است.
* بر شما حرام شده است: مادرانتان، و دخترانتان، و خواهرانتان، و عمه هايتان، و خاله هايتان، و دختران برادر، و دختران خواهر، و مادراني که شما را شير داده اند، و خواهران رضاعي شما، و مادران همسرانتان، و دختران همسرانتان که در دامان شمايند از آن همسراني که با آنان آميزش داشته ايد، و اگر آميزش نداشته ايد، بر شما گناهي نيست ، و همسران پسرانتان که از نسل شما هستند. و هم چنين جمع ميان دو خواهر ، جز آنچه انجام گرفته باشد؛ زيرا خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است.
*و زنان شوهردار مگر زناني که مالک شده ايد؛ مقرّر شده خدا بر شماست. و زنان ديگر غير از اين براي شما حلال است، که آنان را با اموالتان بخواهيد در حالي که پاکدامن باشيد نه زناکار. و از هر کدام از زنان بهره مند شديد، مهريه او را به عنوان واجب مالي بپردازيد، و در آنچه پس از تعيين مهريه با يکديگر توافق کرديد بر شما گناهي نيست؛ يقيناً خدا همواره دانا و حکيم است.
*و از شما کسي که به سبب تنگدستي نتواند با زنان آزاد مؤمن ازدواج کند، با کنيزان جوان با ايمانتان. و خدا به ايمان شما داناتر است. از يکديگر، پس با کنيزان با اجازه صاحبانشان ازدواج کنيد، و مهريه آنان را به طور شايسته و پسنديده به خودشان بپردازيد. پاکدامن باشند نه زناکار و نه گيرندگان دوست پنهاني. پس هنگامي که به ازدواج درآمدند، اگر مرتکب کار زشت شوند، بر آنان نصف مجازاتي است که بر زنان آزاد است. اين براي کسي از شماست که از مشقت بترسد، و شکيبايي کردن براي شما بهتر است؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.خدا مي خواهد براي شما بيان کند و شما را به روش هاي کساني که پيش از شما بودند، راهنمايي نمايد و رحمت و مغفرتش را بر شما فرو ريزد؛ و خدا دانا و حکيم است.
*و خداوند مىخواهد از شما درگذرد و كسانى كه پيرو شهواتند مىخواهند كه كجروى بزرگى پيشه كنند.
*خدا مي‌خواهد کار بر شما آسان کند، که انسان ضعيف خلق شده است.
*و اگر از جدايي و ناسازگاري ميان زن و شوهر بيم داشتيد، پس داوري از خانواده مرد، و داوري از خانواده زن برانگيزيد که اگر هر دو داور قصد اصلاح داشته باشند، خدا ميان دو داور توافق و سازگاري ايجاد مي کند ؛ يقيناً خدا دانا و آگاه است.
*و شما هر چند حريص باشيد، هرگز نمي توانيد ميان زن ها عدالت ورزيد، پس تمايل خود را به طور کامل متوجه يک طرف ننماييد تا ديگري را به صورت زني سرگردان و بلاتکليف رها کنيد. و اگر توافق و سازش نماييد و تقوا را رعايت کنيد؛ زيرا خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است.
*مرد زناکار نبايد جز با زن زناکار يا مشرک ازدواج کند، و زن زناکار نبايد جز با مرد زناکار يا مشرک ازدواج نمايد، و اين بر مؤمنان حرام شده است.
*زنان پليد براي مردان پليد و مردان پليد براي زنان پليدند، و زنان پاک براي مردان پاک و مردان پاک براي زنان پاک اند، اين پاکان از سخنان ناروايي که درباره آنان مي گويند، مبرّا و پاک هستند، براي آنان آمرزش و رزق نيکويي است.
*بى همسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خويش بى نياز خواهد كرد و خدا گشايشگر داناست
*و کساني که ازدواجي نمي يابند بايد پاکدامني پيشه کنند تا خدا آنان را از فضل خود توانگرشان سازد. و کساني از بردگانتان که درخواست نوشتن قرارداد دارند، اگر در آنان شايستگي سراغ داريد با آنان قرارداد ببنديد، و چيزي از مال خدا را که به شما عطا کرده است به آنان بدهيد، و کنيزان خود را که مي خواهند پاکدامن باشند، براي به دست آوردن متاع ناچيز و زودگذر زندگي دنيا به زنا وادار مکنيد، و هر که آنان را وادار کند، به يقين خدا پس از مجبور شدنشان بسيار آمرزنده و مهربان است.
*اي اهل ايمان! هنگامي که زنان مؤمن را به همسري خود درآورديد، آن گاه پيش از آنکه با آنان آميزش کنيد طلاقشان داديد، براي شما بر عهده آنان عدّه اي نيست که آن را بشماريد، پس آنان را بهره مندشان کنيد و به صورت پسنديده اي رهايشان سازيد.
*اي مؤمنان! هنگامي که زنان با ايمان هجرت کنان به سوي شما مي آيند، آنان را بيازماييد، البته خدا خود به ايمان آنان داناتر است. پس اگر آنان را باايمان تشخيص داديد، آنان را به سوي کافران باز مگردانيد، نه اين زنان بر کافران حلال اند، و نه آن کافران بر اين زنان حلال اند، و مهريه اي که همسران کافر به زنان مؤمن خود داده اند به آنان بپردازيد، و بر شما گناهي نيست در صورتي که مهريه شان را به آنان بدهيد، با آنان ازدواج کنيد، و به عقد و پيوندهاي زنان کافر پاي بند نباشيد و آنچه را بخواهيد، و آنان هم بايد آنچه را هزينه کرده اند از شما درخواست کنند؛ اين حکم خداست که ميان شما حکم مي کند، و خدا دانا و حکيم است.
*اگر برخي از همسران شما با پيوستن به کفار از دست شما رفتند و شما غنيمتي يافتيد، پس به کساني که همسرانشان را از دست داده اند، معادل مهريه اي که داده اند از غنايم بپردازيد، و از خدايي که به او ايمان داريد پروا کنيد.
